1.185 жылы неміс ғалымы В. Рентген ауасы сорылған түтіктердегі электр тогын зерттеу үстінде ерекше сәулелердің пайда болатынын байқаған . Бұл сәулелерді Рентген Х- сәулесі деп атады. Кейінрек Рентіген сәулесі деп аталды.
2. Рентген сәулесінің қалай пайда болатыны туралы тоқталайық
Рентген сәулелері рентгендік түтікшелер деп аталатын арнаулы қондырғыда алынады. 6.10 суретте көрестілгендей ауасы сорып алынған түтік ішінде анод пен катод орналастырлған . Оларға бірнеше мың вольт кернеу беру арқылы элктродтардың арасында күшті электр өрісін туығызады. Бұндай өріс айнымалы тоқпен қозған катодтан ұшып шыққан элетрондарды үлкен жылдамдықпен анодтқа қарай үдете қозғалтады. Электрондар ағындарынығ анод атомдарымен соқтығсуы тәтижесінде Рентген Х- сәулелері пайда болады.
Зарядталған бөлшектерді бір нүктеден екінші нүктеге дейін қозғалту үшін жасалатын жұмыс A= qU
Осы жұмыстың есебінен электрондардың кинетикалық энергиясы өседі.
3. Рентген сәулелерінің басқа электрмагниттік сәулелерден ерекшеліктері
Рентген сәулелері де электрмагниттік сәулеге жатады. Жиілігі бойынша ультракүлгін сәулелер мен гамма-сәулелернінің арасында орналасқан.
Рентген сәулелер мөлдір емес денелердің көпшілігінен опаңай өтіп кетеді. Заттың тығыздылығы жоғарлаған сайын , Рентген сәулелерінің өтімділігі кеми түседі .
Рентген сәулелерінің денелерден өту қасиетті практикада медцина саласында ауруларға диагоз қою үшін қолданылады. Мысалы , сынған сүйек , адам денесіндегібөгіде заттарды анықтау.
Өндіріс пен тұрмыста қолданылатын бұйымдардың ішкі ақауларын табуда қолданады.
| 
