ДИСТРИБУТИВТІ ТАЛДАУ (лат. distribuere - реттеу, белу) -
бірліктердің лексикалық және
гр а м м а т и ка л ы қ м ағы насы н
ескермей, мәтіндегі бірлікгердің
қорш аған ортасын зерттеуге
негізделген тіл зерттеу тәсілі.
Алғашында Д.т. фонология
мен морфологияда қолданылған.
Д.т. негізгі принциптері Л.Блум-
фелвд (XX ғ. 20-жж.), З.Харисс
(30-50 жж.) сияқты дескрипти
іистика өкілдерінің еңбек-
терінде жасалған. Бірақ жеке
эксп е р и м е н та л ь д ы ә д істе р і
бұрын да белгілі болған (Ш.Бая
ли, О.Есперсен, Л.Щерба). Клас-
с и ка л ы қ Д .т .-д ы ң ж ү р гіз іл у і
мынадай болған: ең алдымен
текст элементарлы текст бірлік-
теріне: фондарға (дыбыстарға)
ж ә н е м о р ф та р ға (м а ғы н а
білдіруш і ең кіш і фонемалар
ж үйесі) бөлшектенеді. Келесі
кезеңде идентификация ж үргі-
зіледі: текст бірліктерін бір тіл
бірлігіне (фонема не морфемаға)
жинастыру. Кейін анықталған-
дай, Д .т. көп жағдайда өзіне
жүктелген мәселелерді шеше
алмады. Сондықтан Д.т. жалпы
негіздерін, көпшілік теориясының
н е гіз д е р ін е с ү й е н е отырып
толықтыруға тура келді. Соның
нәтижесінде тілдің теориялық-
