тәж-тәс
тәжік илі
- иран тілдерінің
оңтүстік-батыс тобына жататын
тіл. Солтүстік (Бухара, Самар
канд, Фергана (Уратобе, Пенд-
ж ент), орталы қ (З еравш ан),
оңтүстік (қаратегін, куляб, рох,
бадахш ан), о ң т ү с т ік -ш ы ғы с
(д а р в а з) д и а л е ктіл е р і бар.
Фонетикалық жүйесі 6 дауысты
және 24 дауыссыз дыбыстан
турады. Род, септік категория -
лары ж о қ. Е сім дер изаф ет
арқылы байланы с ж асайды .
• Е тіс тікт е р д ің а н а л и ти ка л ы қ
түрлері көп кездеседі. Әдеби Т.т.
IX-XV ғғ. классикалық парсы-
т ә ж ік тіл ін д е б о л ған. Араб
жазуымен жазылған ең көне жаз
ба ескерткіштер IX ғ. жатады.
ТӘСІЛ.
Тіл білімінде Т. - 1)
Жалпы Т.-дер - жалпы әдістеме
теориясымен және белгілі бір
лингвистикалық іліммен байла
нысты болатын тіл зерттеудегі
теориялық тәсілдер мен зерттеу
әдістемелері; 2) Ж еке Т.-дер
тілдің кайсыбір қырын зерттеуге
арналған те хн и ка л ы қ құрал,
инструмент ретіндегі жеке тәсіл,
әдіс, операция. Жалпы түрде Т.
әрқашанда белгілі бір іліммен
ты ғы з байланы сты болады.
Тарихи-салыстырмалы Т. еуропа-
лық тіл білімінде алғашқы Т.
ретінде XIX ғ. пайда болды
(Р.К.Раск, Ф .Б о п п , Я.Гримм,
А.Востоков), ал Шығыста түркі тіл
білімінде XI ғ. М.Қашқари тарихи -
салыстырмалы Т.-ді сегіз ғасыр
бүры н . қол д анд ы .
Т а р и х и -
салыстырмалы Т.-дің белгілі тео-
риясы бартарихи-салыстырмалы
тіл білім і. Бул Т .-д ің н е гіз гі
қағидалары: 1. әр тілдің өзіндік
е р е кш е л ікте р і б а сқа тілм ен
салыстыру арқылы айқыңдалады, *
яғни тілдердің туыстығын не
бөтендігін білуге болады; 2.
салыстыру негізінд е тілдерді
тілдік ұяларға, топтарға жатқы-
зуға болады; 3. туыс тілдердің
ерекшеленуін тек үзілмес тарихи
дамудың жемісі деп қарастыру;
4. ең әуелі тарихи ө зге р іске
ды бы стар т ү с е д і, ол ард ы ң
өзгеруі фонетикалық заңдарға
бағынады. Сөз түбірлері мен
флексиялары мыңдаған жылдар
өтсе де өзгермейді, сондықтан
олар арқылы сөздердің архетипін
(ежелгі түрін) табуға болады.
Салыстырмалы-тарихи Т. фоне
тика мен морфологиядан басқа,
синтаксис пен семантиканы да
қамтиды (Ф.Фортунатов, А.Мейе,
К.Бругман, Е.Курилович ж эне
т .б .). Б ір а қ сал ы сты рм ал ы -
тарихи Т. бөтен тілдердің үқсас-
тығын түсіндіре алмайды, яғни
тіл д е р д ің се м а н ти ка сы мен
синтаксисіндегі типологиялық
уқсастықты түсіндіруге шамасы
жетпейді. Қурылымдық (струк-
туралық) Т. )0( ғ. 20-жж. Ф. де
Соссюр мен И.Бодуэн де Куртене
еңбектерімен байланысты. Бул
9
Т .-д ің
н е п з п ж а ғд а й л а р ы
мынадай: 1. тілдегі жеке факт
(морфема, дыбыс, сейлем т.б.)
емес, жүйе ретінде алынған тіл -
нақтылы болмыс деп саналады;
тілдің әр элементі басқалармен
бірге болғанда ғана өмір сүре
алады; 2. Ж үйенің қаңқасы н,
құрылымын уақыттан тыс тура-
тын қатынастар жасайды, қаты-
настар элементтерден жоғары
тұрады; қүрылым-жүйе тарихы-
нан басым болады; негізгі болып
е се п те л ін е тін эл ем енттер д ің
текстен тыс жатқан қатынастары
(қ а р . П а р а д и гм а ти ка ) ж әне
те ксте гі элементтердің өзара
орналасуы мен дистрибуциясы
(қа р . Д и с тр и б у ти в ті талдау,
Синтагматика); 3. жүйені уақыт-
тан тыс-«алгебралық» зерттеуге
м үм кін болады; тіл білім інде
математика тәсілдерін қолдануға
болады ; 4. ф ольклор, әд е т-
ғұрып, ритуал, туыстық қатынас-
тар және т.б. тілге ұқсас жасал-
ға н , осыларды зерттеу, тілді
зерттеу, лингвистика - барлыгы
да жалпы ғылымда - семиотикада
қарастырылады. Қүрылымдық
Т.-дің үш ағымы болғаны белгілі:
шығыс-еуролалық структурализм
(Прага лингвистер мектебі), дат
с тр у кту р а л и зм ! (К о п е н га ге н
л и н гв и с т е р
ұйы м ы )
ж э н е
американ структурализмі (қар.
Д е с к р и п т и в т і л и н гв и с т и к а ).
Құрылымдық Т.-дің осал жері -
оның тым абстрактылы болуы,
тіл д і қ о ға м д ы қ -т а р и х и ж ү й е
р е тін д е зе р тте у д е , әр тү р л і
коннотацияны, сөйлем семан-
тикасын, синтаксисті сөйлеуде
жэне тексте қолданбауы. Осы
мәселені шешуде жаңа, ко н с
труктива Т.-дің мәні зор.
Конструктивті Т.-дер (конс
труктивизм) XX ғ. 60-жж. пайда
болды. Оның негізгі жағдайлары:
1) теориялық объектілерді жасау-
ға болады, мы с., туындауш ы
грам м атика-нақты лы сөйл ем -
д е р д ің
ф орм ал ьд ы
т ү р ін -
модельді (үлгілерін) жасайды; 2)
Әуелгі объекті ретінде сөйлем
алы нады , с о н д ы қт а н к о н с
тр укти ва Т. негізінен сөйлем
си нта ксисін ж әне сөйлем м ен
байланыста болатын семантика
мен сөздік (тезаурус, идеогра
фия) қүбылыстарын зерттеумен
айналысады; 3) тіл — динам и-
калық жүйе ретінде қарастыры-
лады. КонструктивтіТ.-дің негізгі
идеялары математиканың конс-
т р у к т и в т і б а ғы ты н а н б а ста у
алады. Бүл Т .-дің негізгілері -
генеративті (туындаушы) грам
матика (қар. Генеративті л и н г
вистика) Н.Хомский теориясымен
байланысты. Қазіргі тіл білімінде
әр түрліТ. бар, олар: коміонентті
талдау, тр а н с ф о р м а ц и я л ы қ,
сандық, статистикалық, глотто
х р о н о л о ги я , са л ы сты р м а л ы ,
к о н т р а с т и в т і
л и н гв и с т и к а ,
ТӘУ-ТЕМ
типология, ареалды лингвистика,
психолингвистика, әлеуметтік
лингвистика, текст талдау т.б.
Сонымен, Т.-дің дамуындағы
қазіргі бағыт - жалпы ғылыми,
жалпы жэне жеке лингвистика-
лык Т-дерді бірге қолдану болып
табылады.
Достарыңызбен бөлісу: |