ДЕР-ДЕР
бөлігі. Бүл жерде әңгіме лексика-
лык; бірліктер Д. жөнінде болып
отыр. Осы түрғыда Д. терминін
қо л д а н уд ы Л ь ю и с , Куайн,
Л а й о н з д ә стүр л і л о гика ны ң
«түсінікгің көлемі» деген ұғымға
пара-пар деп есептейд і, ал
Р. Карнап «экстенсионал» үғы-
мымен салыстырады. Бұл жағ-
дайда Д. сигнификат пен рефе-
рентке қарсы болып шығады.
Зерттеушілер кейбір сөздердің
Д. шеңберін анықтауға тырыса-
ды. Мыс., «жарқылдау», «үшқын-
дау», «жылтырау», «жалтылдау»
сияқты етістіктердің физикалық
параметрлерін жасауды ұсына-
ды. Тіл бірлігінің сигнификаттық
мағынасының маңызды қы р-
лары неғүрлым көбірек болса,
соғүрл ы м оны ң Д . нақтылы
болады . Т іл д е гі с ө з д е р д ің
арасында «түрақты» референ-
циясы бар сөздердің («Иллиа-
да» авторы , «Абай ж олы »
авторы, Шыңғысхан, Ай, Жер,
Күн) бір элементі Д. болады.
Сонымен қатар, көп элементті
Д. бар сөздердің референциясы
« тү р а қс ы з» б ол аты ны н да
ескерген жен.
Т е р м и н д е р д і қо л д а н у д а
кейбір лингвистер Д.-пен рефе-
ренттің арасындағы айырмашы-
лықты ескермейді. Сондықтан
да бұл терминдерді бірдей деп
санайды. «Д». терминінің кеп
мағыналы болуынан оған жақын
«денотатты мағына», «мағынаның
денотативті аспектілері» сияқты
те р м и н д е р д ің көп мағыналы
болуы заңды қүбылыс. Қазақ
тілінде Д. туралы пікір айтқан
ғалым М. Оразов болды.
Достарыңызбен бөлісу: