Жатақханада
тұрғандықтан,
біз
бəріміз
тату,
ұйымшыл
болып
өстік,
аулаға
жиналып
алып,
үлкендермен де, кішілермен де қоян-қолтық араластық.
Футбол ойнағанымызда алдыңғы толқын ағалар жасымыз
кіші деп, жеңілдік жасамайтын.
Сондай мамыражай,
ешкім ешкімді алдамайды, аяқтан шалмайды,
бір-біріне
қастық
ойламайды.
Біз
ешкім
жасанды
əлем
тұрғызбайтын шынайы өмірді сүрдік. Ал қазір кейбір
ата-аналар балаларын кез келген қиындықтан
қорғаймын деп, оларға қалқан болып, осылайша,
перзенттерін əлсіз етіп өсіруде.
Балалық шағымызда
аулада ойнап, алған қасиеттерім
мен машықтарым маған
ақкөңіл əрі тіл табысқыш болуға, кез келген жастағы
адамға жақындаудан қорықпауға,
сөйлескенде өзімді
жайлы сезінуге көмектесті.
Мен əрдайым көпұлтты ортада өмір сүріппін. 50-ші
жылдары біздің облысқа КСРО-ның түкпір-түкпірінен
тыңды көтеруге көп адам келді. Олардың көпшілігі
осында қалып, сан түрлі мəдени ортаны қалыптастырды.
Міне, мен осындай ортада өстім. Қазақстан – менің бала
кезімдегідей,
қазір де өте ашық, өзгені сыйлай білетін
мемлекет. Мұнда өзіндік мəдениеті, діні бар 130-дан астам
ұлт тату-тəтті өмір сүріп жатыр. Осының арқасында бала
кезімнен адамдардың ұлты мен тіліне қарамастан, ешкімді
жатырқамай өстім. Бұл тəжірибе өмірде де, бизнесте де
өсуіме көп көмегін тигізді.
Достарыңызбен бөлісу: