Сертификаттау

 
284 
11 ӨНІМ САПАСЫНЫҢ ЭКОНОМИКАЛЫҚ НЕГІЗДЕМЕСІ 
 
Өнімнің  жоғарғы  сапа  деңгейін  қамтамасыз  ету  үшін  ресурс-шығындар 
салымын  жасап  отыру  қажет.  Ол  қаржылық,  адамдар,  уақыттық  ресурстар 
болуы мүмкін. Өнімнің жоғарғы сапасы өнімнің бәсекеге қабілеттігін, нарықта 
жақсы  сұранысын  қамтамасыз  етеді.  Қазіргі  заманғы  сапа  басқару  теориясы 
сапаны әрдайым жоғарылатып отыру керек екендігін айтады, бұдан шығатыны 
бұл  үрдіске  әрдайым  салым  жасап  отыру  керек.  Мысалы,  Nokia  компаниясы 
өнімнің  жоғарғы  сапасын  қамтамасыз  ету  үшін  ғылыми-техникалық  және 
инновациялық жұмыстарға 6 млрд. АҚШ долларына салым жасап отырады. 
Менеджерлердің  мақсаты  –  қаржыны  дұрыс  бөлу,  қажет  бағытта  жұмсай 
білу. Мекеменің барлық кезеңдері шығындарды басқару элементтеріне қосады. 
Өнімнің  сапасымен  байланысты  шығындарды  ғылыми-техникалық, 
басқарушылық  және  өндірістік  деп  бөлуге  болады.  Ғылыми-техникалық  және 
басқарушылық  шығындар  сапалы  өнім  өндіру  жағдайын  қамтамасыз  етеді, 
сонымен өндірістік шығындардың болуы мен мөлшерін анықтайды. өндірістік 
шығындар  материалдық,  техникалық  және  еңбектік  болып  бөлінеді.  Шығын 
түрін  басқару  мақсатында  негізгі  және  қосымша  шығындарға  бөлінеді. 
Шығындардың  барлық  түрлерін  сәйкессіздікті болдырмау  шығындарына  және 
сәйкессіздікті  жөндеу  шығындарына  бөлінеді.  Ф.Кробсидің  ойынша, 
сәйкессіздікті  жою  шығындары  өндіріске  инвестиция,  өйткені  оның 
нәтижесінде еңбек нәтижелігі, өнімнің авторитеті жоғарылайды, тиісінше оның 
сату көлемі ұлғаяды. 
Жобалау 
және 
өнімді 
дайындау 
кезеңдерінде 
міндетті 
түрде 
функционалдау-құндық  талдау  (ФҚТ),  функционалды-техникалық  синтез 
(ФТС)  әдістерін  жасау  қажет.  ФТС  әдісі  бөлек  өнімнің  және  техникалық 
өндірістің  жүйелік  зерттеуі,  ол  ресурстарды  пайдаланудың  нәтижелілігін 
жоғарылатуға бағытталған. Оның негізгі принциптеріне: 
– зерттеу объектісініне функционалды қатынас; 
–  объектінің  технологиялық  талдауы  мен  оның  атқаратын  қызметіне 
жүйелік қатынас; 
–  объектінің  функциясын  және  өнімнің  өмірлік  циклында  материалды 
тасымалдаушыларды зерттеу; 
– өнімнің сапасы мен функциясының пайдалығы оларға кеткен шығындарға 
сәйкес келу; 
– ұжымдық қатынас жатады. 
ФТС негізінде өнімнің функция маңыздылығы мен өндіріс технологиясын, 
өндіру мен қолдануға кеткен шығын деңгейін бағалауды ескере отырып, оның 
рентабельдік деңгейі анықталады. Осылардың барлығын қосқанда нақты өнімді 
шығару немесе оны дамыту бағытын таңдау шешімін қабылдау мақсатына алып 
келеді. 
Егер  мекеме  бұрын  шығарған  өнімге  ұқсас  жаңа  өнім  шығаруды  ұйғарса, 
онда шығын: 

жүктеу/скачать 3,29 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: