кесірін тигізіп,
елге қайты п к елген н ен кейін ауы ры п қалады . 1859 ж ы л ды ң
күзінде
Ш оқан Ә скери м и н и стрлік тің ш ақы руы м ен П етер б у р гке
сапар шекті.
Орыс ғалы м дары оны ерж ү р ек саяхатш ы ж ә н е О рта А зи я мен
Казак-
стан хал ы қтар ы н ы ң өм ірін кем ел б ілетін білім ді адам ретін де карсы
алды, Владимир орденім ен м арапатталы п, ш ені ж оғары латы лды .
П етерб ургте болған аз уақ ы т (ол он да бір ж ары м ж ы лдай болды )
У әлихановты и д еял ы қж ағы н ан байыты п, он ы ң д ем о к р ати ял ы қ к ө зқ а-
растары н нығайта түсті. Ол алдыңғы қатарлы оры с зи ялы лары м ен ара-
ласа жүріп, өзін ің сирек кездесетін таланты мен білімін таны ты п, ғылы-
ми кы зм етін кең көлем де ө рістетум ен қ а тар б ірн еш е м екем ед е — Бас
ш табты ң әскери -ғы лы м и ком итетінде, А зи я д еп артам ен тін д е, ун и вер-
си тетте ж ә н е Г е о гр а ф и я л ы қ қоғам да ж ұм ы с істеді. О рта А зи я мен
Ш ы ғы с Т ү р к іст ан н ы ң к ар тал ар ы н қ ұ р асты р у , Р и ттер д ің е ң б ек те р ін
басы п ш ы ғаруға ә зір л е у , э н ц и к л о п е д и я л ы к б асы л ы м дар д ай ы н д ау ға
қатысу (онда Ш о қан н ы ң «Абылай» деген атакты м ақаласы тұңғы ш рет
б а с ы л д ы ), ш ы ғы с қ о л ж а з б а л а р ы н з е р т т е у , О ры с г е о г р а ф и я л ы к
қоғамы нда Ш ығы с тарихы ж өн інде л екц и ял ар оқу — осы н ы ң бәрі Ш о-
қ а н н ы ң көп уақы ты н алды . Б елгілі қоғам қ а й р а тк е р і Н .М .Я д р и н ц ев
бы лай деп еске алған: « Ш оқан У әл и х ан о в ты мен П е тер б у р гте о н ы ң
даңқы шығып тұрған оф и цер кезін де кездестірдім ... М ен он ы ң Ш ы ғы -
сты ң көн е зам анғы ж азбалары мен к а рталары м ен ж ұм ы с істеп оты рғ-
ан үстін е тап болуш ы едім».
П етербургте болған к е зең ін д е Ш о қ ан ға о н ы ң д о с т а р ы мен тан ы с-
тары , ғы лы ми әл ем н ің өкілд ері: п р о ф есс о р А .Н .Б ек ето в , «О ры с г е о
гр аф и ял ы к қоғам ы н ы ң ж азбалары » ж у р н ал ы н ы ң р ед ак то р ы , б ел гілі
ш ыгыстануш ы, дипломат, проф ессор Е .П .К овалевский , атақты Ш ығы с
зерттеуш і о р и ен тал и ст-гал ы м д ар В .В .Г ри горьев, В .П .В аси л ьев ж ә н е
В .В .В ельям инов-Зернов зор ы кпал ж асады . У әл и хан овқа Орыс геогра
ф и ялы к коғамыны ң вице-президент! П .П .С ем ен ов-Т ян -Ш ан ски й үнемі
қолдау кө р с етіп , д о сты қ б ай лан ы ста болды . П е тер б у р гте У әл и х а н о в
ө зін ің досы Ф .М .Д о сто ев ск и й м е н қай та к е зд е с іп , о н ы ң о тб асы м ен
ж ә н е ай н аласы м ен ж акы н тан ы сты . К ө р н е к ті оры с ж а зу ш ы л ар ы мен
ғалымдары арасы нда достары көбейді, У әлихановты ң п етербургтік д о-
стары қатары нда ақы ндар А .Н .М айков пен Я .П .П о л о н ски й , «Ж ер мен
ерік» қоғам ы н ы ң мүш есі болған ағайы нды В асилий мен Н и к о л ай К у-
р о ч ки н д ер болды . Ә деби орта к а з а к ғалы м ы әрі ағартуш ы сы Ш о к а н -
ны ң о й -ө р ісін к е ң ітіп , р ев о л ю ц и я л ы қ ж ағдай к е зе ң ін д е г і Р есе й д ің
қоғамды к өмірінде оры н алып оты рған окиғаларды ж ақ сы р ак түсін уіне
531
көм ектесті. Орыс қоғам ы н ы ң о зы к дем ократтары - зиялы лар қауымы
ш ы ғары п тұрған әд еб и -к ө р к ем ж ә н е қоғам ды қ саяси «С оврем енник»,
« Р у сск о е слово», «Э поха», «О течествен ны е зап и ски » , «Время» ж ур-
н ал д ар ы н ж ә н е б асқ ал ар ы н оқуы У әл и х ан о в ты ң ағартуш ы д ем о к р ат
ретін д егі к ө зқ а р а с ы н ы ң к алы п тасуы н а игі эсер етті. А лайда астанада
н еғұрлы м ұ зақ уак ы т болуы н а н ауқасы кедергі ж асады . П етербургтің
ылғалды клим аты Ш оқан У әлихановты ң денсаулы ғы на ж ағы мсы з эсер
етіп , о н ы ң ө к п е ауруы н асқы н д ы р ы п ж іб ерд і. Ә сіресе, 1861 ж ы лды ң
к ө к тем і аса ауы р ти ген Ш о қ ан д ен саулы ғы н ж өн деу үш ін Н ева ж аға-
сы н ан туған д аласы н а оралды . У әлихановты ң келуі қарсаң ы нда туы с-
тары ж айлауға көш кен еді, ол ж азды сонда өткізді. Осында қарапайым
х ал ы қ п ен ж а қ ы н ар а л а сы п , аң ы здар мен ж ы рл ары н ты ң д ап , ж азы п
алуға, м узы ка әу ен ін ен рахат тауы п, соны м ен бірге артта қалған бұқа-
ра х ал ы қ ты ң — қ а з а қ б ай -ф ео д ал д ар ы н ы ң ж ә н е отарлауш ы өкім ет
о р ы н д ар ы н ы ң за ң с ы з о зб ы р л ы ғы н ан азап көріп оты рған халы кты ң
қайғы лы ж ағдайы н а к у ә болады . А ғартуш ы ны ң мұндай ж үген сізд ікке
тө зе алм ай , қалай б о лған д а да өд іл еттіл ік орн аты п , хал ы к өм ірін ж е-
ң іл д ету м ақ саты н д а билеуш і сүлтан болы п сай л ан у ға ә р е к е т ж асауы
да осы дан.
О м бы ға бары п , У әл и х ан о в даладағы ж е р гіл ік ті б асқ ар у ісін қайта
ұй ы м дасты ру ж ө н ін д егі ш а р ал ар ға тік ел е й каты сты ж ә н е б ірк атар
п р ак ти к а л ы қ ескертп елер мен ұсы ны стар енгізді. О ны ң негізгі ойлары
өкім ет оры ндары н а берілген бірқатар ж азбалары нда баяндалған, олар-
ды ң қатары н д а «Қ ы рдағы м ұсы лм ан ш ы лы к туралы », «К ы рғы здарды ң
к ө ш і-қ о н д а р ы туралы », «Сот реф орм асы туралы ж азба» т.б. еңбектері
бар. 1864 ж ы лды ң көктем ін де У әлиханов Ч ерн яевтің О ңтүстік К азак -
стан аумағын Ресейге косып алуды мақсат еткен әскери жорығына каты-
сады . Қ ан ды ұры стар д ы ң бары сы н д а оры стар қо қ ан д ы ктар д ы ң қ а за қ
д ал асы н а салған б ірн еш е б е к ін іс т е р ін , с о н д а й -а қ Ә ули еатаны басы п
алды. Ш таб с-р о тм и стр ш енінде ол бас ком ан дован и е ж аны нда тілмаш
болы п қ ы зм е т а т қ а р а ж ү р іп , оры с ө к ім е т оры нд ары мен ж ер гіл ікті
х алы қты ң арасы нд а ө зар а д о сты қ қаты н ас орн атуға, со н д ай -ақ к а зак -
тар мен қ ы р ғы зд а р арасы н д ағы ж айы лы м үш ін туған д аул ард ы ң әділ
ш еш ілуін е көм ектесті. Б ір ак У әлихановты ң әскери қы зметі ұзаққа со-
зы лм ады , ол 1864 ж ы лды ң ж азы н д а В ерныйға кайтады . Содан соң ал-
бан руы ны ң аға сұлтаны Т езек төрен ің ауы лына барып тұрады. Т өренің
қ а р ы н д асы н а үй лен ед і. С ір ә , сол к е зд ің ө зін д е -а к Ш о қан ө зін наш ар
с е зін іп , ж о р ы қ та ғы ө м ір д ің ауы р тп ал ы к тар ы н көтере алм аса керек.
Ә кесін е Т езек тө р ен ің ауы лы нан ж олдаған хаты нда ол былай деп ж аз-
ған: «Қ аж ы ды м , әл сір ед ім , к а н -сө л ім таусы лды , кұр сүйегім ғана кал-
ды. К еш ікп ей ж а р ы қ дүни ен і де көрм ей тін болам, оған енді еш қандай
ш ара ж о қ . Бүл м ен ің ең соң ғы хаты м. Қ ош б олы ң ы здар, барш аңы зды
да құш ы п, аймалайм ы н».
Ол 1865 ж ы лды ң сәуірінде Алтынемел ж отасы ны ң етегіндегі К өш ен-
тоған деген ж ерде Т езек сүлтан ауы лы нда кайты с болды. Ш окан У әли-
х ан о в ты ң к ы зм е т ін е О ры с ге о г р а ф и я л ы к қ о ға м ы н ы ң ж ә н е Р есей
ғалы мдары ны ң аты нан баға бере келіп, ірі шығыстанушы ғалым Н .И .Ве
село в ски й бы лай деп ж азды : «Ш оқан Ш ы ңғы сұлы У өлиханов ш ы ғы с-
тану ғылымында ақкан жұлдыздай ж арқ етті де ж о к болды. Орыс ориен-
532
талистері оны ілуде бір кездесетін ғаж айып дарын иесі
Достарыңызбен бөлісу: |