ны ң бүкіл аумағы бес қоны с аудару округіне А қмола, Семей, Торгай-
О рал, Ж етісу, С ырдария округтеріне бөлінді. Ауданды меңгеруші баск-
арды, ол іш інара генерал-губернатор арқылы жергілікті әкім ш ілікке, ал
көп дәреж еде егінш ілік ж ән е мемлекеттік менш ік министрлігінің жерге
орн аласты ру ж ә н е егін ш ілік басқарм асы на багы нды .125 Аудан меңге-
руш ісін ің өз қарам ағы нда өр түрлі саладағы қы зметкерлер штаты, сон-
д ай -ақ кіші аудандардағы жергілікті жерлерде шенеуніктері болды.
Ж ан-ж ақты қарастырылған шешім сияқты болып көрінгеніне қарама-
стан қазақтардан жерді алып қою көпш ілік жағдайларда ең дөрекі ж әне
заңсы з түрде жүргізілді. Ж етісудың байырғы тұрғындарынан бұрын алып
қою ға ты йы м салы н ған кы стаулар мен егістіктерін иеліктен айы ру
қ а ж е т т іг ін н е гізд е у ге ты р ы сы п , Ж е тіс у қо н ы с ауд ару ауд ан ы н ы ң
меңгеруш ісі С.Н.Велецкий бұлар қазақтарға уакытша ж әне шартты түрде
пай далан уға ғана берілген м ем лекеттік ж ерлер, егер «қоны стандыру
учаскесін» ж асау каж ет болған жағдайда, «олардың (ауылдардың.
—Ред.)
бір бөлігін көш іріп, учаске үшін орынды босату ж әне қазақтарды ң баска
ж ерлердегі қы сгаулары н ты ғы зы рақ орналасты ру қажет» деп дәлелдеп
б ақ ты .126 Н а к о с ы принциптерді негізге алып, генерал-губернатор К онд
р а т о в и ч 1907 ж ы лы ж е р ге о р н а л а с т ы р у п а р т и я л а р ы н а Ж е т іс у д а
«учаскелерді ж об алауд ы ң заңды тәр тіб ін ен уакы тш а кейбір мүмкін
ш егіністер жасауға» тікелей нұскау б ерд і.127 Н ак сол казак ауылдары
көш ірілген ж ерлер, сенатор К .К .П ал ен н ің Түркістан өлкесі бойынш а
тексерісінің куөландырылуына Караганда, тау-тасты, суландыруға жара-
майтын ку дала б о л ға н .128 «Қ азақтарды ң колайлы ж ерінің белгілі бір
м өлш ерін, — деп ж азды «К ирги зская степная газета», — көптен бері-ак
селолар алып қойған ж ән е осы ған қарамастан калган ж ердің ең жаксы
учаскелері Ресейден келген коныстануш ылардың пайдасына көше баста-
ды. Бейш ара казактар жер алаптарының шектеулі болуы салдарынан таяу
болаш акта азды -көпті көш уін еріксіз токтатады »:129 Осы газеттің баска
бір нөмірінде «көш пелілер әл-аукаты н ы ң жыл сайын ж әне үнемі қүлды-
рап бара ж аткан ы байкалады» ж ән е «бұл құбы лы сты ң себебі, сірә, жер
алаптары ны ң ж еткіліксіздігін де ж атса керек: ж аз бен күзде жайылған
жайы лымдарда малды кыста да жаю ға тура келеді», — деп ж азды .130
Қ азак қоғамындағы киын да кияметті жер катынастары бұдан да ерте-
ректе қалы птаса бастағанын атап өту керек. Қауымдык жерлерді ж екеле-
ген кауы м дарды ң немесе ж еке билік иелерінің бөліп алу үрдісі көптеген
онж ы лды қтар бойы ж үргізіліп, патш а әкім ш ілігін ің біркатар қаулы ла-
рында зандык негіз алған еді. Ж ер дауын ең алдымен рулык жер пайдалану
дәстүрі ескерілм ей, даланы болы старға әкім ш ілік ж олмен бөлу үрдісі
киындата түсті. «Міне, сондықтан казактарды ң жер пайдалануында осын-
дай сұм ды к бы лы к орын алды, - деген тұжырым жасады сол замандағы-
ларды ң бірі, — ж ән е қазактарды ң иеліктері бойынш а белгіленген қазіргі
болы стык бөлініс әйтеуір бір кескілеп тасталған жер құрағының келеңсіз
көрінісі болып табы лады. И еліктер мөлш ерінің тең болуы... акырында
ж ай ғана десятин алар м өлш ерінің ара катынасы туралы халқымен ж әне
малымен коса бір рудың иелік етуі ж өнінде сөз болмауға да тиіс».131 1822
жылғы «Сібір қазактары туралы жарғының» 172-параграфында былай
делінген: «егін салғысы немесе баска жерлерде ш аруаш ылык кора-қопсы
тұрғызғысы келген әрбір казаққа сол үшін жан басына ш ақканда 15 деся-
596