Айжан Жолдаяқ Асқарға тұра ұмтылғанда
-
ақ, бетін
басып, шыңғырып жіберген. Еш нәрсені
көрмей қалды. Көзін
ашып алса, Жолдаяқ артына қарап қойып, бір нәрсені тындырып тастағаңдай
алшақ
басып, үйді айналып барады екен. Балтырына үңіліп Асқар отыр. Айжан Асқардың жанына
жүгіріп келді.
-
Не болды, Асқар! Қауып алды ма?
-
Қапса, қапсын. Отынды босатса, болды.
«
ӘЛІППЕ
»
Жұмаш пен Әділ дәл есіктің көзінде ұшырасты.
Алақ
-
жұлақ етіп келе жатқан Әділ шалқалап
ашылған есікке шекесін соғып ала жаздады. Жұмаш екенін көре сап:
Байқасаңшы, —
деп шаңқ ете түсті.
Байқасаң, байқамайсың ба? Кайдан білейін сенің есік көзіңде
тұрғаныңды.
-
Мейлі енді. Жүр, шатырдан мұз түсіріп жейік. Жұмаштың соңынан іле әжесі келе жатқан.
Әділдің
сөзін
естіп қалды:
-
Бар болғырлар, аулақ ойнаңдар! О неменем, есіктің көзіне топырлағаны.
Күнім әжей балаларға ашуланғансып жасқап, үйді айналып кетті.
-
Жұмаш жүр, әйтпесе, бұзау сарайға барамыз. Мұздың әкесі соңда.
-
Құрысын. Тайжан ұрсады.
-
Кім айтты оны? Тайжан мая жақта жүр. Арбаға шөп тиеп жатыр, білдің бе?
-
Қазір
-
ақ тиемей ме? Кеп қалады.
-
Кім айтты оны? Сауыншылар қазір босатты арбаны. Оған арба жаңа тиді. Әлі қайда ол
келгенше.
-
Керегі жоқ, бармаймын. «Әліппе» оқимын.
-
Сен жүр деген жаққа мен ұшып тұрам ғой. «Әліппені» мен де оқығам жоқ. Кешке оқимыз.
Жүр.
-
Ал жүре қойшы.
Жұмаш пен Әділ бұзау сарайға келді. Шынында, мұздың әкесі осында екен. Шифер шатырлы
бұзау сарайдың күнгей беті бұжыр
-
бұжыр самсаған сүңгі мұз. Шатырдағы тығыз қар
жіпсіп еріп,
мөлдір тамшылар мұз
Достарыңызбен бөлісу: