«Колхоз сахнасы»
Шаншылған зәулім жартас сайға төніп,
Бұраңдап жас шыбықтар желмен өріп.
Құлпырған көкшіл аспан көк шатырдай,
Жұлдыздар бірде жанып, бірде сөніп.
Жайқалып жасыл шалғын самал ырғап,
Жас қайың айдан бейне көлеңке ұрлап.
Әдеппен бұраңдаса жібек шашақ,
Шашындай сұлу қыздың қағар бұлғақ.
Сай-сахна, аспан-шатыр, шалғын-кілем,
Шақырады Арқа әншісін қолын бұлғап...
Тау сыры
(поэмадан үзінді)
...Көк мұнар, кешкі тұрым, тау етегі,
Жібек жел қырдың гүлін тербетеді.
Жайқалып жапырағы, жасыл тоғай,
Сыбдырлап күбірлейді әндетеді.
Жар теуіп, тасты үйірген, мұздақ бұлақ,
Меруерт су, бұлттан сарқып, құзды қуалап,
Сылдырлап көк майсаға, көбік бөлеп,
Секіріп тастан тасқа жатыр тулап...
...Не күш бар аспайтұғын, мұз басында
Не сыр бар жан баспайтын құз тасында.
Жол салып, сырын алып қайтпақ керіп.
Ойын сап қарлы, құздың қырқасында.
Сынамақ қайраттарын қамал аттап,
Шырқау құз асқар таудың, жолын жаттап,
Керекті сағатында дайын тұрмақ,
Отанға созса қолын жау жалақтап. (1938ж.)
Достарыңызбен бөлісу: |