144
шы ғу ды ар ман да ған ғой. Кей бі реулер ма ған: «Қа зақ ты тым
биік ке кө те ріп жі бе ріп сің», – дей ді. Мен: «Қа зақ на ғыз алар
ор нын ен ді тауып отыр. Ол биік те бо луы ке рек», – дей мін.
Біз ақыл да са оты рып, алаң да тек бір ға на дің гек ті ор на та
са лу ды қа ла ма дық. Қа зақ тың
екі жа рым мың жыл дық
та ри хын қам ти тын үл кен ке шен жа сауды жөн деп тап тық.
Он да бей не лен ген бе дер лі мү сін дер қа зақ та ри хын да ғы елеу лі
ке зең дер ді ар қау ете оты рып, сол за ман да ғы айтулы оқи ға лар
мен та ри хи тұл ға лар ды бей не лей ді. Мас са гет тер пат шайымы
То ми рис тің пәуес ке де оты рып, Кир пат ша ны ті зе бүк тір ге ні
бі рін ші
кө рі ніс бол са, одан кейін гі кө рі ніс әл-Фа ра би за ма-
нымен бай ла ныс ты рыл ған. Үшін ші кө рі ніс те
XV ға сыр да ғы
Қа зақ хан ды ғы ның құ ры луы, хал қы мыздың та ри хын да ғы
аса ауыр ке зең – «Елім-ай» жы ры ту ған кез бей не лен ген.
Ке ле сі кө рі ніс те Абы лай хан би лі гі тұ сы су рет тел ген. Осы
ке ше нде
Бауыр жан Мо мы шұлы, ге не рал Пан фи лов,
ба тыр
қы зы мыз Әлия ның бей не ле рі де кө рі ніс тап қан. XX ға сыр
ба сын да ғы ағар ту шы ла ры мыз бен 1986
жыл ғы Жел тоқ сан
оқи ға сы, тұң ғыш Пре зи ден ті міз дің ант бе ру сә ті де қа лыс
қал ма ған.
Сон дай-ақ мо ну мент ма ңын да төрт мү сі н ор на тыл ған.
Тай ға мін ген екі ба ла – біз дің бо ла ша ғы мыз. Ал бәй біше нің
қо лын да ғы ке се де кө не тү рік ті лін де «Ма лым –
жа ным ның
са да ға сы, жа ным – арым ның са да ға сы» деп жа зыл ған. Шә -
кір тім Нұр лан Дал бай сом да ған абыз ақ са қал – ой дың ада мы.
Жү зі нен үл кен па ра сат ты лық тың ле бі есе ді. Әке, ана, ба ла –
от ба сы. Әр бір мем ле кет қа быр ға сын от ба сы құ рай ды емес пе?
(Шо т-Аман Уәли ханның «Алматы ескерткіштері
қала ажарын құлпыртуда» мақаласынан)
Достарыңызбен бөлісу: