Табиғат жаны нәзік жаратқаннан, Жауапсыздық келтіреді оған нұқсан
жүктеу/скачать 33,57 Kb.
|
Табиғат
- Бұл бет үшін навигация:
- (Мұқағали Мақатаев)
- (Міржақып Дулатұлы)
| Туған жер
Бұл жарыққа аяқ басып туған жер, Кіндік кесіп, кірім сенде жуған жер. Жастық – алтын, қайтып келмес күнімде Ойын ойнап, шыбын-шіркей қуған жер. Жаратылдым топырағыңнан, сен – түбім. Жалғаны жоқ, бәрі сенен жан-тәнім. Сенен басқа жерде маған қараңғы, Жарық болар Шолпан, Айым, сен – Күнім. Тәтті суың дәмі аузымнан еш кетпес, Қалың нуың, қыр, суыңа жер жетпес. Кең далаңда ойын ойнап қалсамшы, Жазу болып адамзатқа ер жетпес!.. Балақ түріп, қозы қуып, жарысып, Батпағында тең құрбымен алысып. Түнде – ақсүйек, алтыбақан, ал күндіз Үйретем деп асау тайға жабысып. «Адам басы – Алла добы» деген рас, Қалай қуса, солай кетпек сорлы бас. Кім біледі, мен де шетке кетермін, Туған жерім, сені тастап басым жас. (Мұқағали Мақатаев)Туған жерге Күнім сенсің, тас төбемде тұрса түн, Анам сенсің, жолдан тайсам, ұрсатын. Саған қарай ұлып келем, туған жер, Көктем жаққа құстар солай ұшатын. Сенде көктем, сенде алма ағаш гүлі бар, Аспанында аяулы елдің жыры бар. Ақсұңқарың қанша биік ұшса да, Саған келер, саған келіп жығылар. О, туған жер, қадіріңді кім білген, Мен қырыңнан теруші едім бүлдірген. Сенде өткізген артық екен бір күнім, Басқа жерде той тойламаған мың күннен. Қайда жүрсем, ойлап сені жүремін, Сүйікті елім, момын елім, ұлы елім. Саған ғана арқамды мен сүйедім, Саған ғана аяғымды тіредім. Кетсем сенен арысырақ жыраққа, Мен өзіңді көрмесем – ақ бір апта, Жүдеп қалам, ұқсап қалам сонда мен Құяр жерін таба алмаған бұлаққа. Ақ қайыңдар, көк теректер, тыңдаңдар, Жеңешелер, қарындастар, туғандар, Көрініңдер, қарсы алдымнан шығыңдар, Менде сендер оқымаған жырлар бар. Әкел маған тұлпар атты ең мықты, Көрсін дүние жүйріктікті, ерлікті, Кең далада қалсын бойым жазылып, Кең далада қалсын бойым жазылып, Кең далада үйреніп ем кеңдікті. Дәмем де зор үлбіреген гүліңнен, Осы сенен қаламадым бүгін мен. Қажетіңді аша алмасам егерде, Қиып таста көктетпей – ақ түбімнен. (Міржақып Дулатұлы)Туған жер Бұл жарыққа аяқ басып туған жер, Кіндік кесіп, кірім сенде жуған жер. Жастық – алтын, қайтып келмес күнімде Ойын ойнап, шыбын-шіркей қуған жер. Жаратылдым топырағыңнан, сен – түбім. Жалғаны жоқ, бәрі сенен жан-тәнім. Сенен басқа жерде маған қараңғы, Жарық болар Шолпан, Айым, сен – Күнім. Тәтті суың дәмі аузымнан еш кетпес, Қалың нуың, қыр, суыңа жер жетпес. Кең далаңда ойын ойнап қалсамшы, Жазу болып адамзатқа ер жетпес!.. Балақ түріп, қозы қуып, жарысып, Батпағында тең құрбымен алысып. Түнде – ақсүйек, алтыбақан, ал күндіз Үйретем деп асау тайға жабысып. «Адам басы – Алла добы» деген рас, Қалай қуса, солай кетпек сорлы бас. Кім біледі, мен де шетке кетермін, Туған жерім, сені тастап басым жас. жүктеу/скачать 33,57 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|