«Тозақ, оларды ұзақ бір жерден көрген сәтте, олар оның қайнап, күркірегенін естиді. Олар, то зақтықтар бір жеріне қолдары, мойындарына байлаулы тасталғанда, сол жерде жоқ болуды қалайды». 3
Осы аятты оқып болып, есінен танып қалды. Есін жинағанша
қасында болып, үйіне жеткізіп тастадық.
Әр-Рабиғ ибн Хусәйм бүкіл өмірін өлімді күтіп, оған дайын
-
дықпен өткізді. Жан тапсырып жатқанда жылаған қызына:
– Қызым неге жылайсың! Әкең жақсылыққа қа уышты, – деп
рухын Құтқарушысына тапсырды.
1 «Фатыйр» сүресі, 10-аят.
2 «Жәсияһ» сүресі, 21-аят.
3
1
«Фурқан» сүресі, 12-13-аяттар.
