5-15 жас аралығында
1- қадам. Жеңіл, интермитирлейтін демікпе.
Ингаляциялық қысқа мерзімді əсер ететін бета-2 агонисттер* қажеттілік туғанда. 2-қадам. Жүйелі түрдегі превентивті ем.
Ингаляциялық стероидтарды қосу* 200-400 мкг/күніне BDP немесе BUD немесе 100-200 мкг/күніне FP – ауыр түрінде мейлінше жоғары дозаларды қолдану қажеть (немесе кромогликат* немесе недокромил немесе монтелукаст, мүмкіндігінше, кортикостероидтарды қолдану керек).
3-қадам. Қосымша ем.
- ұзақ əсер ететін ингаляциялық бета-2 агонисттер;
- ұзақ əсер ететін ингаляциялық бета-2 агонисттердің жауабын бақылау;
- емге жақсы жауап болса – емді жалғастыру керек;
- ұзақ əсер ететін ингаляциялық бета-2 агонисттерді жоғары дозада қолдану нəтиже бергенмен де, күй-жағдай бақылау сəйкес болмаса, ингаляциялық кортикостероидтардың дозасын 400 мкг/күніне жоғарылатып, BDP немесе BUD немесе 200 мкг/күніне FP (егер бұл доза қолданылмаса);
- ұзақ əсер ететін ингаляциялық бета-2 агонисттермен емделу жауабы болмаса - ем жүргізуді тоқтату керек. Монтелукаст немесе SR теофиллин** капс. 100 мг қолданып көру қажет.
4-қадам. Ауруды үнемі нашар бақылау.
- ингаляциалық кортикостероидтар дозасын ұлғайту 600-800 мкг/күніне дейін, BDP немесе BUD немесе 300-400 мкг/күніне FP;
- қосымша емді жалғастыру. Егер жағдай жақсармаса, педиатрға жүгініңіз.
5- қадам. Ауруды бақылаудың нашар бақылауы жалғасады.
- педиатрға жүгініңіз;
- ингаляциялық кортикостероидтардың жоғары дозаларын сақтаңыз;
- сəйкес бақылау үшін аз дозада таблетка түріндегі кортикостеродтарды* қарастырылуы керек.
Достарыңызбен бөлісу: |