Таным субъектісі деп белгілі бір мақсатқа бағытталған танымдық қызметті атқарушыны айтамыз. Ол бірдеңені танып, білуге тырысушы. Ол адам немесе тұтастай қоғам болуы мүмкін
Таным субъектісі деп белгілі бір мақсатқа бағытталған танымдық қызметті атқарушыны айтамыз. Ол бірдеңені танып, білуге тырысушы. Ол адам немесе тұтастай қоғам болуы мүмкін.
Таным субъектісі деп белгілі бір мақсатқа бағытталған танымдық қызметті атқарушыны айтамыз. Ол бірдеңені танып, білуге тырысушы. Ол адам немесе тұтастай қоғам болуы мүмкін.
Таным объектісі деп танымдық қызмет бағытталған нәрсені айтамыз. Демек, ол танылушы былайша айтқанда, кітап, молекула, атом, адам немесе тұтастай табиғат болуы мүмкін. Таным объектісі материялық, дүние немесе рухани құбылыс, сонымен катар субъектінің өзі де болуы мүмкін. Таным объектісі мен субъектісі бір-бірінің мәнділігін шарттастырады: субъектісіз объект болмайды, объектісіз субъект болмайды. Таным үдерісінде олар бір-біріне маңыз аларлық ықпал етеді. Сонда танымдық қызмет субъекті мен объект қатынасы және олардың өзара әрекеттесуі болып шығады. Таным объектілері адамның практикалық қызметімен тығыз байланысты және әрқашан соған тәуелді болады.
Танымның ерекшелік формуласы: мифология; өнер; діни таным; ойын таным, ойындық танымдық –математикада, экономикада, кибернетика да қолданылады. Методологиялық көзқарас жағынан алғанда ойын дегеніміз ең алдымен баршылық шынайы тіршіліктің немсе потенциалды жүзеге асатын гипотезалар, теориялар, қатыныстар жүйесі, іс- әрекет ережелерінің (нормаларының) имитациясы. Ойын танымның ұғымын голландия тарихшисы мен мәдениет теоретигі Иохан Хейзинга( ) «Homo ludens»( «Ойнауши адам») (1938) деген еңбегінде қарастырады.Ойын денегіміз «трансценденция тілі», сол дүниеде адами іс-әрекет, қилық еркіндігі толық ашылады.Өнер арқылы құбылатын ойын- бұл фәнилік пен бақилық, адам мен Құдай, жердегі мен көктегінің айтысы кеңістігі.
Танымның ерекшелік формуласы: мифология; өнер; діни таным; ойын таным, ойындық танымдық –математикада, экономикада, кибернетика да қолданылады. Методологиялық көзқарас жағынан алғанда ойын дегеніміз ең алдымен баршылық шынайы тіршіліктің немсе потенциалды жүзеге асатын гипотезалар, теориялар, қатыныстар жүйесі, іс- әрекет ережелерінің (нормаларының) имитациясы. Ойын танымның ұғымын голландия тарихшисы мен мәдениет теоретигі Иохан Хейзинга( ) «Homo ludens»( «Ойнауши адам») (1938) деген еңбегінде қарастырады.Ойын денегіміз «трансценденция тілі», сол дүниеде адами іс-әрекет, қилық еркіндігі толық ашылады.Өнер арқылы құбылатын ойын- бұл фәнилік пен бақилық, адам мен Құдай, жердегі мен көктегінің айтысы кеңістігі.
