Тараған ауылдар, көрші туысқандары бар, барлығы қырық шамалы ауыл осы
жүктеу/скачать 30,12 Kb.
|
Өрде
|
185 Төсек салған жеңге, жұмысын бітіріп кетіп қапты. Мынау Ділдәні ертіп кеп, үй жанына қойып, Абайды іздеп кеткен екен. Абай үйге кірді. Шымылдық түсірілді, төсек әзір тұр. Жеңге Ділдәні кіргізбей тұрып, Абайды шешіндіре бастады. Сырт киімін Абай өзі шешіп еді. Жеңгесі соны іліп келіп, дәл мәсіні шешерде, ырымды ескертті. Етік тартар дейтін бір алым тағы бар. Күйеудің етігін жеңге шешеді де, тағы ақы алады. Абайдың қалтасына шешесі салып берген ақша бар-ды. Ішінен аса ыңғайсызданып отырып, Абай сол ақшаны жеңгеге тастады. Шешінісімен Абай төсекке атқып шығып, шағи көрпені оранып, жатып қалды. Ділдә үйге әлі кірген жоқ. Тыста анда-санда шылдыр еткен шолпысы білінеді. Бұ да жол болса керек. Тым құрса, шам барда да кірген жоқ. Жеңге Абайды жатқызып, шамды алып тысқа шықты да, есік ашып, Ділдәні кіргізді. Қалыңдық қараңғыны жамылып, ар ұялар іске, жүзін ғана ұялтып, өзі басып келе жатқан сияқты. Абай осы күйдің бәріне енді ыза болып, не қылсан о қыл дегендей тек жатты. Бірақ Ділдәнін бар қозғалысын естіп жатыр. Ол кемзалын шешті. Мәсісін де тастады. Бір сәтте төсекке келді. Соншалық жасқанбай, тура келді де, көрпені аша беріп, орнын сипады. Абай төсектің шетіне жуық жатыр екен. Күйеу өзі, алғаш қалай жатқанын байқамаған. Қырылдаңқырап шыққан қатқыл дауыспен қалыңдық: - Ар жатшы! - деді. Талай күннен бері сан ырымды жасап, мәпелеп, аялап келген екі жардың ең алғаш тіл қатысқаны осы еді. Абай үркіп қалғандай қатты серпіліп, ірге жаққа бір-ақ аунады. Қазірде Абай көңілі қандай салқын болса, Ділдә да сондай жалынсыз. Әдетке, жетекке ергені болмаса, дәл жүрегінде ол да Абайды жатырқап келген. Соның үстіне, сен Құнанбайдың баласы болсаң, мен Алшынбайдың қызымын деген өр көңіл де болатын. Әлдекімше жасқанып, қылымсыған жоқ. Жеңгелер не бұйырса, соны істеді. Осы түннен сон Абайлар Алшынбай аулында он бес күн жатты. Ұлжан он күн өткен соң қайтып кетті де, күйеулер бес күндей кейіндеп барып аттанған. Айрылысар кезде Абай мен Ділдә бір-біріне үйреніскен болатын. Оқта- текте қалжыңдап та отырысады. Ділдә Абайға сүйкімді, сұлу көрінді. Абайдың пішініне Ділдә да үйренді. Бірақ іштей екеуі де бір-біріне қабыспайды, салқын күйде қалысты. Үлкендер зор меженің бірі деп білетін, өмір белі ұрын бару болса, Абай содан асты. Бірақ жас жүрегіне жалынды от қосып қайтқан жоқ. Қайта, бірқатар жарықшақ, ақау салып, көңілмен әлдеқандай мосқал тартқандай боп қайтты. жүктеу/скачать 30,12 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|