Тараз мемлекеттік педагогикалық институтының хабаршысы ғылыми-педагогикалық журнал
Эпизоотологиясы, патогенезі, клиникалық белгілері
жүктеу/скачать 2,31 Mb. Pdf көрінісі
|
| Эпизоотологиясы, патогенезі, клиникалық белгілері
Эпизоотологиясы: дикроцелия ланцет тәрізді қос сорғышы бар кең таралған гельминт. Дикроцелиоз ауруы барлық еуропа елдерінде Азия елдерінде, Солтүстік, Орталық және Оңтүстік Америкада, Африка мен Австралияда және Қазақстанда да кең таралған.Қазақстанның оңтүстік ӛңірінде кең тараған гельминтоз. Дикроцелиоз малға тек қана ӛрісте жұғады. Тау бӛктерінде дикроцелидің аралық иесі ұлулар, сондай – ақ трематодалардың қосымша иелері – құмырсқалар жиі кездеседі. Дикроцели жұмыртқалары ыстық, суыққа ӛте тӛзімді келеді. Ұлулар мен құмырсқада құрт ұрпақтары 3 жылдай сақталады. Дикроцелиозбен тӛрт түлікпен қатар шошқа, және кеміргіштер ауырады. Патогенезі: Бауырды жайлаған сорғыштар жалжып орындарын ауыстырып отырады, сӛйтіп ӛт арнасын бітеп тастайды. Соның нәтижесінде сұйықтықтың күшеюі бӛлініп ӛт жолы зақымдалады. Бауыр мүшесінде сонымен қатар бүкіл ағзада қан айналу жүйесі бұзылады. Ӛт жолының зақымдалуы, ас қорыту жүйесі мен ішкі органдарымен ұлпалардың қызметінің бұзылуына әкеледі. Дикроцелиозбен ауырған жануар организміне гельминттер ӛзінің тіршілік әрекетінде қоректік заттармен, экскреттер мен секретте бӛлу арқылы әсер етеді. Дикроцелия және олардың тіршілігіне қажетті ӛнімдер зат алмасу процесіне ӛте қатты әсерін тигізеді. Қоректік заттар қарын-ішек жолдарында физико-химиялық және биологиялық заттарды ӛңдеуінің тӛмендеуі нәтижесінде зат алмасу бұзылады. Дикроцелиоздың патологиялық процесс зәр шығару жүйесіне де әсерін тигізеді. Зәрдің физико-химиялық әсері ӛзгереді, нефрит, нефрос ауруының дамуына әкеліп соқтырады. Бауырдың ұлпалары мен оның қызметтерінің бұзылуы патологиялық кезеңдерінің ӛзгерістері, ауруларының белгілерінің пайда болуы кӛптеген факторларға байланысты: яғни 189 дамудың стадияларына инвазияларының интинсивтілігіне, нағыз иенің, түрдің ерекшелігіне және олардың иммунитетіне, жануарлардың қорегі мен оларды күтіп баптау деңгейіне байланысты. Клиникалық белгілері: Мал бауырындағы гельминт саны аз болса ауру белгілері білінбейді. Егер бауырда жүздеген, мыңдаған құрт болса, мал қатты ауырады және дерт белгілері айқындала түседі. Жануардың жем – шӛпке зауқы нашарлайды, тамағында, кеудесінде жалқаяқ ісік пайда болады, бауыр кӛлемі ұлғаяды, іші ӛтеді, кӛзге ілінетін мүшелердің кілегей қабаттары ақсарғыш тартады. Дикроцелиоз ауруымен ауырған жануарларда пайда болатын белгілер: анемия, ӛт жолының бұзылуы, ӛсу мен дамудың тежелуі. жүктеу/скачать 2,31 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|