Тіл біліміндегі дифференициация мен интеграция процесі және оның тіл туралы ғылым құрылымындағы көрінісі

бір саласындағы  қарым-қатынас  түрі.  В.А.Аврорин  оның  мынадай  түрлерін  атайды:  

1)  шаруашылық  қызмет;  2)  қоғамдық-саяси  қызмет; 

3) күнделікті тұрмыс; 

4) ұйымдастырылған білім беру; 

5)  көркем әдебиет;

 6) бұқаралық қатынас; 

7) эстетикалық әсер ету; 

8)  халық ауыз әдебиеті; 

9) ғылым;

 10) іс қағаздарын жүргізу; 

11) жеке  жазбалар;

12) діни мәдениет.  

Тілдің  қызметі  1)  қоғамдағы  тілдің  рөлі  (қолданылуы);  2)  бірліктерінің  бір=біріне  тәуелді  болуы  (мысалы,  түбір  мен  афикс).  Тілдің  қызметі  тілдің  табиғатынан,  оның  қажеттілігі  мен  қоғамдағы  орнынан  туындайды.  

«Тіл  =адамның  адамдық  қасиетінің зоры, жұмсайтын қаруының бірі (А.Байтұрсынов). 

Тіл=адамзат  қоғамында  өмір  сүретін  әлеуметтік  құбылыс.  Демек,  

кез келген тіл қоғамда коммуникативтік (қарымқатынас құралы), 

экспресивтік  (йды  жарыққа  шығару  құралы, конструктивтік  (ойлау құрал), аккумулятивтік (тәжірибе мен білімнен жиналған  дағды) т.б. қызметтер атқарады. Бұлар тілдің түрлі кезеңдеріндегі  даму деңгейлеріне тән және өзіндік жүйесінде өзгермейтін туа бітті  компоненттері болып табылатын негізгі қызметтері деп аталады.  Ал тілдің қоғамдық қызметі бұл =тілдің сол негізгі қызметтерінің  әр  түрлі  әлеуметтік  орталарда,  қоғамдық  өмір  салаларында  және  әр  түрлі  мақсаттар  мен  жағдаяттарда  пайдалануы  мен  қолданылуының көрінісі.