Тіл білімінің зерттеу нысаны: Адамзаттың дыбыстық тілі



бет2/9
Дата15.12.2019
өлшемі119,31 Kb.
#53613
1   2   3   4   5   6   7   8   9
Байланысты:
тіл білімінің негіздері тест


Қосымшалар негізінде туындайтын мағына.

Сөздерді бір-бірінен ажыратып танудағы ең негізгі мағына.

Грамматикалық мағынамен байланыста туындаған мағына.

Жалғаулардың байланысы арқылы туындайды.

Сөздердің тұрақты тұлғасы негізінде туындайды.

Лексикология тіл білімінің мына салаларымен байланысады:

Фонетика, грамматикамен.

Диалектология, фразеология.

Термин сөздер, кәсіби сөздермен.

Сөз формалары, сөздің жасауымен.

Ономастика, антропонимика.

Омоним дегеніміз:

Мағынасы бөлек, дыбысталуы бірдей сөздер.

Мағынасы жақын сөздер.

Бір түбірден жасалған сөздер.

Мағынасы қарама-қарсы сөздер.

Тұрақты тіркестердің мағынасынан туындаған сөздер.

Қазақ тіліндегі омонимдер мағыналарына, формаларына қарай бөлінуі:

Вариант омонимдер, оксюморондар.

Лексикалық омонимдер, лексика-грамматикалық, аралас омонимдер.

Стильдік омонимдер, контекстік омонимдер.

Омофондар, омографтар, омонимия құбылысы.

Омоним тұлғасындағы сөздер, омофондар.

Сөздік құрамындағы сөздердің қолданылу жиілігіне қарай бөлінуі:

Актив және пассив сөздер.

Көнерген сөздер, тарихи сөздер.

Жаңа сөздер, бір қолданар сөздер.

Термин сөздер, кәсіби сөздер.

Диалектизмдер, жаргон сөздер.

Қазақ тілінің сөздік құрамына кірме сөздер қай тілдерден келген:

Араб, парсы, моңғол, орыс тілдерінен.

Қыпшақ тілі, қарашай-балқар.

Өзбек, тәжік, армян тілдерінен.

Ноғай, татар, башқұрт тілдерінен.

Қырғыз, қарақалпақ, түрікмен тілдерінен.

Синонимдер дегеніміз:

Дыбысталуы, айтылуы басқа, мағынасы жуық сөздер.

Мағынасы қарама-қарсы сөздер.

Дыбысталуы бірдей сөздер.

Тура мағына негізінде туындаған сөздер.

Бірнеше сөздердің тіркесуінен туындаған мағына.

Стильдік синоним жасайтын әдіс:

Элизия.

Редукция.

Табу.

Аккомодация.

Сингармонизм.

Дисфемизмге мысал:

Әже.

Қатын.

Ана.

Жүректің көзі.

Ұлыма /қасқыр/.

Метафоралы тіркес:

Терең көл.

Жақсы адам.

Көңілдің кірі.

Университеттің кітапханасы.

Биік тау.

Метонимиялық қолданыс:

Құс жоғары ұшты.

Екі кесе ішті.

Еңбекке баулы.

Таулы жер.

Сенімді ақта.

Семасиологияның нысанына кірeтін ұғым:

Сөз мағынасы.

Сөз тіркесі.

Жалғау.

Жұрнақ.

Сөз.

Лексикологияның географиялық атауларды зерттейтін саласы:

Топонимика.

Фразеология.

Этимология.

Семасиология.

Лексикография.

Негізгі сөздік қордың басты белгілері:

Тіл байлығы, сөз оралымдылығы.

Тұрақтылық, сөз тудыруға ұйытқы болатындығы, жалпыхалықтық сипаты.

Кірме сөздер негізінде, неологизмдер арқылы туындау.

Кірме сөздердің қолданысы, байырғы төл сөздер.

Көнерген сөздер, фразеологизмдер арқылы жасалған сөздер.

Жеке қолданыстағы (индивидуалды) метафора:

Көңіл жүйрік пе, көк дөнен жүйрік пе?

Көңілім қалды достан да, дұшпаннан да.

Көңіл құсы құйқылжыр шартарапқа.

Көңілім суып кетті.

Көңілденіп отырып біраз әңгіме айтты.

Тіліміздегі сөздердің тұтас жиынтығы:

Сөздік құрам.

Сөз формалары.

Сөз тіркесі.

Сөз жүйесі.

Сөздік қор.

Диалектілік лексикаға жататын сөздер:

Жергілікті тілдік ерекшеліктер.

Жалпыхалыққа түсінікті сөздер.

Басқа тілден енген кірме сөздер.

Сөздердің актив және пассив қабаттары.

Сөздердің стильдік қызметіне байланысты түрлері.

Эвфемизмді тіркестер:

Құлағының құртын жеу, мұрнына су жетпеу.

Ұзын құлақ, сыр бермеу, таяқ тастам жер.

Құлағының мүкісі бар, аяғының ақауы бар, жаман ауру.

Ауру, ақсақ, дімкәс, жарымес.

Жанын жалдау, жаны жайсаң, жадырау.

Пароним сөздер:

Сағым қуған сағым жылдар.

Айдын шалқар.

Дайындау – даярлау.

Ұзынды-қысқалы.

Ертеңгілік – кешкілік.

Терминология дегеніміз:

Ғылым мен техниканың, өнер т. б. салаларға тән терминдердің жиынтығы.

Лингвистика және әдебиеттану саласына қатысты сөздер жиынтығы.

Математикалық терминдер жиынтығы.

Лингвистикалық және математикалық терминдердің жиынтығы.

Ғылым мен техниканың және лингвистикалық терминдердің жиынтығы.

Қазақ тілі диалектологиясының зерттеу нысаны:

Диалектизмдер.

Кірме сөздер.

Қазақ тілінің сөздік құрамы.

Сөз варианттары.

Сөздің дыбысталу жүйесі.

Орфографиялық сөздіктерді қолдану қажеттілігі:

Сөздердің дұрыс жазылу нормаларын белгілеу үшін.

Сөздердің айтылуын ескеру үшін.

Сөздердің тіркесуін реттеу үшін.

Сөздердің дыбысталуын қадағалау үшін.

Сөздердің мағынасын түсіндіру үшін.

Синекдохалық қолданыс:

Елді аралап жүргенде көрген еді.

Түс ауа Семейден шыға, тартып кеттік.

Көпей жеңгемнің қолын сағынып жүрмін.

Екеуі бір таса жерге, қалың шөптің арасына барып жатты.

Әуелгі байлық – денсаулық, екінші байлық – ақ жаулық.

Дисфемизмді тіркестер:

Қолынан бәрі келеді, он саусағынан өнері тамған, қолы қысқа.

Қолынан боқ келмейді, боқтан өзгені сөз қылды, боғымен жасты баламен ойнады.

Тырнақ астынан кір іздеу, қас пен көздің арасы.

Шебердің қолынан шыққан, сегіз қырлы бір сырлы.

Тонның ішкі бауындай, қас пен көздің арасында.

Сөз мағынасының кеңеюін қалай түсінесіз:

Тұрақты тіркестер негізінде туындаған мағына.

Бұрынғы мағынасының үстіне жаңа қосымша мағыналарға ие болуы.

Сөздік құрамдағы барлық сөздердің мағынасы.

Ауыспалы мағынаның берілу жолдары.

Атауыштық мағынадағы сөздер.

Табу дегеніміз:

Тіліміздегі жаңа сөздер.

Фразеологиялық тұтастықтан туындаған сөздер.

Атын тура айтуға тыйым салынған сөздер.

Белгілі бір кәсіпке байланысты туындаған сөздер.

Тіліміздегі тың қолданыстар.

Атауыш мағына дегеніміз:

Зат пен құбылысқа байланысты туындайтын мағына.

Затты немесе құбылысты атайтын мағына.

Тұрақты тіркестен туындайтын мағына.

Негізгі мағынадан жасалады.

Ауыспалы мағынадан туындайтын мағына.

Сөзжасам тәсілдері арқылы пайда болған синонимдер:

Ер жету, бой жету, есейген шақ.

Сараң, мол қол, мырза, жомарт.

Көз, бұлақ, бастау, қайнар.

Жуан, жіңішке, талдырмаш, бойшаң.

Ауыздық-сулық, жемқор-парақор, маңызды-мәнді.

Екі мәндес сөз қатар келіп, алдыңғысы соңғысын анықтап, мағынасын күшейтетін сөздер:

Парафраза.

Идиома.

Плеоназм.

Фраза.

Синоним.

Антонимдер жасайтын негізгі сөз таптары:

Одағай, шылау, зат есім, сан есім.

Сын есім, зат есім, етістік, есімдік, үстеу.

Есімдік, жалғаулық, септеулік.

Сұрау есімдігі, демеуліктер.

Жалғау, өздік есімдігі, есімше.

Пассив сөздерге жататын қатар:

Антоним, синоним, омонимдер.

Неологизмдер, фразеологизмдер, метафоралық қолданыстар.

Тар көлемде қолданылатын термин сөздер, көнерген сөздер, тарихи сөздер, диалектизмдер, неологизмдер.

Тұрақты тіркестер, сөйлемшелер, оралымдар.

Сөз тіркестері, сөйлем, сөздік түрлері.

Кірме сөздер дегеніміз:

Тілімізде бұрыннан бар сөздер.

Басқа тілдің ықпалымен жасалып тілімізге енген сөздер.

Сөздік қорымызды молайтатын сөздер.

Тіліміздегі мағыналас сөздер.

Сөздік құрамда өзгеріске түскен сөздер.

Ауыспалы мағынаның берілу жолдары:

Омоним, метонимия, идиома.

Метафора, синоним, фраза.

Метонимия, метафора, синекдоха.

Антоним, эвфемизм, табу.

Варваризм, дисфемизм, неологизм.
Полисемантизмнің омонимдерден айырмашылығы:

Тұлғалық өзгешелігінде.

Түбірге байланысты өзгеріске түсуі.

Мағына негізінде жатыр.

Ауыспалы мағынаның туындауы.

Жаңа мағынаның туындауы.

Терминдердің лексиканың басқа түрлерінен басты айырмашылығы:

Жеке дара мағынаға ие, экспрессивті-стилистикалық қызметі басым.

Көп мағыналы емес, нақты мағыналы, эмоционалды бояуы жоқ.

Нақты бір ұғым атауы, эмоционалды мәнге ие.

Көп мағыналы, эмоционалды мәнге ие.

Ғылым мен техника саласына қатысты көп мағынаға ие.

Фразеологиялық оралымдардың шығуына негіз болған:

Сөздің келтірінді мағынасы.

Сөздің алғашқы және кейінгі мағынасы.

Әр түрлі құбылыстардың адам ойында қорытылған образды бейнесі.

Уақыт өлшемі және тарихи оқиғалар.

Діни наным-сенімдер.

Фразеологиялық бірліктерді бір тілден екінші тілге жеткізу:

Сөзбе-сөз аудару арқылы.

Сол тілде бар баламасымен ғана жеткізу арқылы.

Сөздердің орындарын алмастыру арқылы.

Салыстыру арқылы.

Ауыс мағына арқылы.

Фразеологизмнің негізгі үш белгісі:

Көпмағыналылық, дербес мағыналы сөз, туынды мағына.

Даяр қалпында жұмсалу белгісі, мағына тұтастығы, тіркес тиянақтылығы.

Тіркесу мүмкіншілігі, қолданылу аясы, сөз формасын жасауы.

Еркін сөз тіркесімен байланысы, көп мағына туғызады.

Сөздің бейнелі қолданылуы, синонимдермен байланысуы.

Фразеологизмге қатысты терминдер:

Перифраз, идиома, сөйлем.

Фразеологиялық бірлік, тұтастық тіркес.

Синоним, синонимдік қатар, тізбек.

Жалғау, жұрнақ, оралым.

Вариант, абзац, еркін тіркес.

Соматикалық фразеологизмдер дегеніміз:

Көркемдік тәсілдер арқылы жасалған.

Белгілі бір мағынаға негізделген.

Құрамында дене мүшелерінің атаулары бар.

Лексикалық варианттарға негізделген.

Морфологиялық құрылымына байланысты туындаған.

Қазақ тілінде фразеологизмдердің жіктелуі:

Фраза, идиома, тіркес.

Фразеологиялық тұтастық, фразеологиялық бірлік, фразеологиялық тізбек.

Фраза синонимдер, этнофразеологизмдер.

Фразеологиялық тіркес, фразеологизмдердің тиянақтылығы.

Фразеологизмдердің тұрақтылығы, фразеологизмдердің варианты.

Фразеологизмдердің лексикалық варианты:

Беті бері қарады, дәмін татты, ат тонын ала қашты.

Жең ұшынан жалғасты, жер шұқыды, жатып ішер.

Аспанмен таласқан – аспанмен тілдескен, аяқ астынан – табан астынан.

Ағынан жарылды, айдап салды, ауыз жаласты.

Жол көрсетті, қаймағы бұзылмаған, қамшы салдырмайды.

Фразеологиялық тізбек:

Асқар тау, қара шаш, қабырғаңмен кеңес.

Асқар бел, қалам қас, ай қабақ, қабырға ағайын.

Алып тұлға, қара ниет, қайырымды жолдас.

Атты адам, қара түн, қанатымен су сепкен.

Алтын сақина, қара күш, оң қанатта.

Этимология саласында ғылыми зерттеу жұмыстарын жүргізу үшін қандай әдісті жетік меңгеру керек:

Салыстырмалы-салғастырмалы.

Сипаттама-тарихи.

Салыстырмалы-тарихи.

Сипаттама-тарихи.

Салғастырмалы-сипаттама, тарихи.

Ғылыми этимологияның міндеті:

Сөздің бастапқы мағынасын анықтау.

Сөз төркінін, тарихын дәл анықтап, ғылыми түрде түсіндіру.

Сөздің қандай өзгерістерге түскенін анықтау.

Сөзді тарихи фонетика, лексикологиямен байланыстыра қарау.

Сөзді тарихи грамматикамен бірлікте түсіндіру.

Жалған этимологияға тән қатар:

Сөз төркінін айқындауда тектік жіктемеге сүйену.

Сөз мағынасын дыбыстық алмасуларымен түсіндіру.

Сөз мағынасын өзінше тұспалдап, топшылау жасап түсіндіру.

Сөз мағынасын ғылыми жолмен жүйелеу арқылы түсіндіру.

Сөз төркінін туыстас тілдермен салыстыру арқылы түсіндіру.

Этимологиялық зерттеулердің қағидалары:

Семиотикалық, этнологиялық, фразеологиялық, лексикалық, грамматикалық.

Синтаксистік, фонетикалық, грамматикалық, семантикалық, этимологиялық.

Фонетикалық, генеологиялық, фонетикалық, морфологиялық, семантикалық, этимологиялық.

Фонетика-грамматикалық, лексика-семантикалық, этимологиялық.

Генеологиялық, фонетикалық, семантикалық, лексикалық, семиотикалық.

Морфологиялық қағида бойынша қандай өзгерістер есепке алынады:

Морфемалардың бастапқы ара қатысы, жігі.

Сөздің дыбыстық құрылымы.

Мағынасы күңгірттенген түбірлер.

Кірме сөздер.

Морфемалардың кейінгі ара қатысы, түрленуі.

Сырдария сөзіндегі “сыр” сөзінің парсы тіліндегі білдіретін мағынасы:

Өзен.

Көлшік.

Жазира.

Шалқар.

Дарқан.

Сөздердің шығу тегін айқындау үшін ғылыми этимологияда неше қағида бар:

4.

5.

3.

2.

6.

Сөздердің этимологиясын айқындауда бірден бір еңбек еткен түркі ғалымы:

Жүсіп Баласағұн.

Махмұт Қашқари.

Ахмет Йүгүнеки.

Әлішер Науаи.

Әл-Фараби.

Бір тілдегі сөздерді жинап құрастыру, сөздік етіп жасап шығаруға тән сала:

Этимология.

Лексикография.

Лексикология.

Фразеология.

Семасиология.

Лексикография дегеніміз:

Тіліміздегі жаңа сөздердің жиынтығы.

Сөздік жасаумен және оның теориясымен шұғылданатын тіл білімінің саласы.

Сөз мағынасын және оның түрлері.

Тұрақты тіркестердің қолданысы.

Актив және пассив қабаттардағы сөздер.

Тарихи сөздіктер дегеніміз:

Сөздің дамуын және өмір сүруін сипаттайтын сөздік түрі.

Тіл лексикасының шығуын, дамуын және оның бірнеше дәуірін қамтып сипаттайтын сөздік.

Лексиканың шығуын және бүгінгі қалпын қамтып сипаттайтын сөздік.

Сөздердің бірнеше дәуірін қамтып сипаттайтын сөздік түрі.

Тіл лексикасының өзгеруін, дамуын және салғастыру арқылы сипаттайтын сөздік түрі.

Сөздердің шығу тегі мен олардың мағынасы туралы мағұлмат беретін сөздіктер:

Түсіндірме, фонетикалық сөздік.

Этимологиялық, тарихи сөздік.

Синонимдер, терминологиялық сөздік.

Антонимдер, түсіндірме сөздік.

Біртілді және жиілік сөздік.

Заттар мен құбылыстардың ұғымдарын айқындап түсіндіретін сөздіктер:

Орфоэпиялық, диалектологиялық.

Энциклопедиялық, иллюстративті.

Фонетикалық, түсіндірме.

Омонимдер, фразеологиялық.

Екі тілдік, аударма.

Жергілікті тіл ерекшеліктерін айқындау мына сөздіктің міндеті:

Этимологиялық.

Диалектологиялық.

Фразеологиялық.

Терминологиялық.

Түсіндірме.

“Лингвистикалық терминдер” сөздігінің авторы:

Юдахин.

Ахманова.

Ожегов.

Будагов.

Булаховский.

Сөздің морфологиялық құрылымының өзгеруі мына жолмен жүзеге асқан:

Конвергенция.

Сіңісу.

Дивергенция.

Элизия.

Ассимиляция.

Морфологиялық категорияның түрі:

Сөз таптары.

Сөз тіркесі.

Дыбыс.

Фонема.

Сөйлем.

«Қалта сағат - сағат қалта», «темір күрек - күрек темір» деген мысалдардағы грамматикалық мағынаның берілу тәсілі:

Аффиксация.

Сөздердің орын тәртібі.

Екпін.

Супплетивті.

Редупликация.

Постфикс жалғанған туынды сөздер:

Балалық, детство.

Жаз, оқы.

Қала, жүз.

Хабар, теңіз.

Жұлдыз, жылдам.

Префикс арқылы жазылған сөздер:

Бейкүнә, исход.

Батыр, орман.

Қызмет, сатушы.

Әдепті, сыйлы.

Ойшыл, тәрбиеле.

Сөзге релятивті мағына үстеп тұрған тұлға:

Сыйлы.

Көлдерімізге.

Ескерткіш.

Адалдық.

Жаңаша.

Тілдің тарихи даму барысында әр түрлі екі фонеманың бір фонеманың бойына сіңісіп, ұласып кетуіне тән құбылыс:

Диссимиляция.

Конвергенция.

Сингармонизм.

Дивергенция.

Ассимиляция.

Лексикалық мағынаға ие морфема:

Шылау.

Түбір.

Фонема.

Сөйлеу.

Дыбыс.

Қосымшаның сөз ортасына жалғануы:

Аффикс.

Инфикс.

Префикс.

Постфикс.

Трансфикс.

Қазақ тілінде көп кездесетін қосымшаның түрі:

Инфикс.

Аффикс.

Префикс.

Конфикс.

Постфикс.

Сөзге деривативті мағына үстеп тұрған тұлға:

Жылдам, бәсең.

Достық, ойшыл.

Соң, үшін.

Қанша, неше.

Ерте, кеш.

Аффикстер категориясы:

Род.

Түбір.

Негіз.

Сөз тіркесі.

Сөз таптары.

Морфема дегеніміз:

Морфемалық ұғымдар мазмұны.

Тілдің ары қарай бөлшектеуге келмейтін ең кіші мағыналық бірлігі.

Тілдің белгілі бір мағыналы және мағынасыз бөлшегі.

Жұрнақтар және жалғаулар.

Сөздердің өзара байланысу және тіркесу сипаты.

Сөздің лексикалық мағынасын білдіретін морфема:

Түбір морфема.

Туынды морфема.

Аффикстік морфема.

Көмекші морфема.

Көп мағыналы морфема.

Көмекші немесе аффикстік морфеманың сипатына сәйкес келетін қатар:

Грамматикалық мағына.

Лексикалық мағына.

Фразеологиялық мағына.

Туынды мағына.

Лексика-семантикалық мағына.

Аффикстердің жіктелуі:


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет