Геотермалдық энергияның артықшылықтары.
Геотермалдық энергияның басты артықшылығы оның қорларының сарқылмауы және қоршаған ортаның сыртқы жағдайларынан, тәулік пен жыл уақытынан тәуелсіздігі болып табылады. Бұған қоса, геотермалдық электр станциясының белгіленген қуатын пайдалану коэффициенті 80% - может құрауы мүмкін, ал басқа баламалы энергия көздерімен жұмыс істейтін станциялар бұл белгіге жете алмайды.
Геотермалдық энергияның сөзсіз артықшылығы-ол экологиялық таза көздерге жатады. Жоғары температуралы геотермалдық көздерден 1 кВт*сағ электр энергиясын өндіру кезінде бөлінетін көмірқышқыл газының мөлшері орта есеппен 65 г құрайды. сонымен бірге табиғи газды жағу кезінде көмірқышқыл газының эмиссиясы 1 кВт*сағ үшін 453 г, мұнай – 1 кВт*сағ үшін 906 г және көмір – 1 кВт үшін 1042 г құрайды*сағ. Геотермалдық ағынның химиялық қосылыстары (негізінен азот пен күкіртсутек, сондай-ақ аз мөлшерде сынап, радон және бор) атмосфераға шығарылмайды, ал арнайы ұңғымалардың көмегімен олар жер қойнауына қайта оралады [5].
Геотермалдық энергияның кемшіліктері:
1) станция құрылысына айтарлықтай экономикалық шығындар. Геотермалдық электр станцияларының пайдалану құны төмен болса да, оларды салу құны көмір, мұнай және газ электр станцияларына қарағанда әлдеқайда жоғары болуы мүмкін. Бұл шығындардың көп бөлігі геотермалдық энергия ресурстарын барлау мен бұрғылауға қатысты. Электр энергиясын өндіру үшін температурасы 150°C және одан жоғары геотермалдық суды қолданған жөн. Тіпті жылыту және ыстық сумен қамтамасыз ету үшін кем дегенде 50°C температура қажет. Бірақ, жердің температурасы өте баяу тереңдікте өседі, әдетте геотермиялық градиент 1 км-ге 30°C құрайды, яғни тіпті ыстық сумен қамтамасыз ету үшін тереңдігі бір шақырымнан асатын ұңғыма қажет, ал электр энергиясын өндіру үшін бірнеше шақырым қажет. Мұндай терең ұңғымаларды бұрғылау қымбатқа түседі. Басқа станциялар арнайы жасалған жылыту және салқындату жүйелерін, сондай-ақ жоғары температураға төтеп бере алатын басқа жабдықты қажет етеді.
2) географиялық шектеулер. Геотермалдық белсенділік жер қыртысындағы тектоникалық ақаулар сызықтары бойымен ең жоғары. Дәл осы жерлерде геотермалдық энергия ең үлкен әлеуетке ие. Кемшілігі-бірнеше елдер геотермалдық ресурстарды пайдалана алады. Іс жүзінде барлық ірі геотермалдық электр станциялары жоғары вулканизм орындарында орналасқан – Камчатка, Исландия, Филиппин, Кения, Калифорниядағы Гейзер өрістері және т.б., мұнда геотермиялық градиент әлдеқайда жоғары және геотермалдық сулар жер бетіне жақын орналасқан.
Географиялық ерекшеліктерін ескере отырып, келесі елдер геотермалдық энергияның негізгі өндірушілері болып табылады: АҚШ, Исландия, Кения, Индонезия, Филиппин, Мексика.
3) экологиялық проблема.
Жер асты термалды суларын пайдалану кезінде туындайтын мәселелердің бірі-энергия шығынын қажет ететін жер асты Сулы қабатына судың (әдетте пайдаланылған) жаңартылатын циклінің қажеттілігі. Термалды суларда әртүрлі улы металдардың (мысалы, қорғасын, мырыш, кадмий), бейметалдардың (мысалы, бор, мышьяк) және химиялық қосылыстардың (аммиак, фенолдар) көп мөлшері бар, бұл бұл сулардың бетінде орналасқан табиғи су жүйелеріне төгілуін болдырмайды. Пайдаланылған суды айдау Сулы қабаттағы қысым төмендемеуі үшін де қажет, бұл геотермалдық станция өндірісінің төмендеуіне немесе оның толық жұмыс істемеуіне әкеледі.[6]
Достарыңызбен бөлісу: |