Туберкулез микобактериясы (туберкулез)
Серологиялық зерттеулерге мыналар жатады
жүктеу/скачать 1,32 Mb.
|
Туберкулез микобактериясы каз (1)
- Бұл бет үшін навигация:
- Қазіргі уақытта Elispot-Plus деп аталатын қан анализінің жаңа әдісі жасалды
| Серологиялық зерттеулерге мыналар жатады: - РСК, РА, РПГА көмегімен микобактериялардың антигендерін және оларға антиденелерді анықтау; – рнга көмегімен антиденелерді анықтау - 1: 8 және одан жоғары диагностикалық титрлер ауруды көрсетеді; 38 - ИФА; - моноклоналды антиденелері бар РИФ. Иммуноферменттік талдау (ИФА) туберкулез микобактерияларына антиденелерді анықтауға мүмкіндік береді, яғни бұл әдіс ауруды емес, инфекцияны көрсетеді. Әдістің сезімталдығы 68-ден 90% - ға дейін. Туберкулезді диагностикалау кезінде серологиялық әдістер жетекші емес.
Қазіргі уақытта Elispot-Plus деп аталатын қан анализінің жаңа әдісі жасалды. Манту сынамасымен бірге бұл тест туберкулезді 48 сағат ішінде 99% дәлдікпен анықтауға мүмкіндік береді. Бұл ақуыз Mycobacterium tuberculosis антигендерімен кездескен кезде Т-жасушалары шығарады, бірақ вакцина микобактерияларының антигендерімен емес. Бұл әдістің жалғыз кемшілігі-бұл мүмкіндік бермейді аурудың белсенді және жасырын түрін анықтаңыз. Емдеу. 1993 жылы ДДҰ туберкулезбен күресу үшін DOTS (directly Observed Treatment, Short-course) стратегиясын қолдануды ұсынды – қысқа мерзімді бақыланатын емдеу курстар. DOTS негізгі принциптері: - аурудың бактериоскопиялық диагностикасы; - дәрі - дәрмектерді сенімді жеткізу; - емдеуді бақылау; - нәтижелерді үнемі бағалау. Туберкулезді емдеу үшін 3 топқа бөлінген антибиотиктер мен химиотерапиялық препараттар қолданылады: А тобы-ең тиімді препараттар: изониазид (антиметаболит, изоникотин қышқылының аналогы, микобактериялардың жасуша қабырғасының құрамына кіретін микол қышқылдарының синтезіне қатысатын ферменттердің синтезін тежейді), рифампицин; В тобы - орташа тиімді препараттар: этамбутол (синтетикалық препарат, микобактериялардың жасуша қабырғасының синтезіне қатысатын ферменттерді тежейді, тек көбейетін бактерияларға қатысты белсенді), канамицин, стрептомицин, циклосерин; - с тобы-туберкулезге қарсы шағын препараттар (ПАСК және тибон). Халықаралық туберкулезге қарсы одақ туберкулезге қарсы препараттарды келесідей жіктейді: 1. Ең тиімді препараттар: - синтетикалық препарат изониазид (ГИНК); - антибиотик рифампицин. 2. Орташа тиімді препараттар: антибиотиктер: стрептомицин, канамицин, флоримицин (виомицин), циклосерин; синтетикалық препараттар: этамбутол, этионамид, протионамид, пиразинамид (тизамид). 3. Тиімділігі төмен дәрілер: - синтетикалық препараттар: ПАСК, тибон (тиоацетазон). Қазіргі уақытта туберкулезге қарсы препараттардың жіктелуі M. tuberculosis препаратына төзімділікті есепке алуға негізделген. Бұл классификация (ДДҰ классификациясы, 1998) туберкулезге қарсы препараттарды 2 топқа бөледі: 1 топ-негізгі препараттар (бірінші қатардағы препараттар): изониазид, рифампицин, пиразинамид, стрептомицин және этамбутол. Бұл препараттар емдеу үшін қолданылады алғаш рет анықталған өкпе туберкулезі бар, қоздырғыштың дәріге сезімтал жасушаларын бөлетін науқастар. 2-топ-резервтік препараттар немесе екінші қатардағы препараттар: протионамид, этионамид, рифабутин, канамицин, капреомицин, циклосерин, фторхинолондар (офлоксацин, ломефлоксацин), ПАСК. Бұл препараттар бірінші қатардағы препараттарға төзімді патогенді бөлетін дәріге төзімді өкпе туберкулезімен ауыратын науқастарды емдеу үшін қолданылады. Емдеу кезінде туберкулезге қарсы препараттарға төзімді микобактериялардың штамдары өте тез пайда болады. Сондықтан әртүрлі әсер ету механизмі бар препараттардың комбинациясы қолданылады, сонымен қатар препараттарды жиі ауыстырады. Бұл микобактериялардың дәріге төзімді түрлерінің пайда болуын баяулатады. Қазіргі емдеу режимдерінде поликомпонентті туберкулезге қарсы химиотерапия қолданылады (3-5 препаратты бір мезгілде қолдану, яғни үш-бес компонентті емдеу режимі). Туберкулезді емдеудің классикалық схемасы-үш компонентті схема (стрептомицин, изониазид, пара-аминосалицил қышқылы). Бүгінгі таңда микобактериялардың туберкулезге қарсы препараттарға төзімділігінің жоғарылауына байланысты жасалған төрт компонентті химиотерапия режимін (рифабутин немесе рифампицин, стрептомицин немесе канамицин, изониазид немесе фтивазид, пиразинамид немесе этионамид) қолдана бастады. Бұл схема әлемнің көптеген елдерінде қабылданған. Көптеген мамандандырылған туберкулезді емдеу орталықтарында қуатты бес компонентті схема қолданылады. Бұл схема төрт компонентті схемада көрсетілген препараттармен қатар фторхинолон туындыларын қолдануды қарастырады. жүктеу/скачать 1,32 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|