Экономикалық өсудің неоклассикалық үлгілері. Экономикалық өсудің неоклассикалық модельдерінің негізгісі болып Роберт Солоудың экономикалық өсу моделі деп саналады.
Роберт Солоудың экономикалық өсу үлгісі - бұл халықтың өмір сүру деңгейіне жинақтың, еңбек ресурстарының және ҒТП-тің әсер ету механизмдерін айқындайтын экономикалық өсудің неоклассикалық үлгісі.
Неоклассикалық мектептің өкілі, американдық экономист Роберт Солоудың (1924 жылы туылған) экономикалық өсу үлгісі көптеген ғылыми әдебиет көздерінде базалық үлгі ретінде қарастырылады. 1956 жылы ұсынылған Солоудың экономиқалық өсу үлгісі бірқатар негізгі алғы шарттарға негізделеді:
- өндіріс факторлары, еңбек пен капитал өзара алмастырыла алады;
- капиталмен қарулану көрсеткіші тұрақты шама емес, ол экономикалық жағдаятқа байланысты өзгеріп отырады;
- үлгіде мемлекет пен сыртқы орта секторлары қарастырылмайды;
- фирмалар мен үй шаруашылықтары секторларынан тұратын игіліктер нарығы жетілген бәсекелестікке және икемді бағаларға негізделеді;
- үлгіде Кобб-Дугластың өндірістік функциясы қолданылады.
Үлгіде сипатталатын барлық көрсеткіштер бір адамға шаққандағы есептеулермен беріледі, олай болса, жан басына шаққандағы табыс, инвестиция, жинақ көрсеткіштері былай беріледі:
S- ұлттық табыстағы жинақтың үлесі, 0 < S < 1;
у - үлттық табыс немесе шығарылым көлемі;
і - жоспарланған инвестициялар;
і = sу, яғни инвестициялар = жинақ нормасы × ұлттық табыс;
k - еңбектің капиталмен қарулануы (капиталовооруженность), К/L;
δ - капиталдың істен шығу нормасы.
Үлгіде у шамасы капиталмен қаруланудың функциясы болып табылады:
