желтоқсанның қанды оқиғаларын, бірақ енді бүкіл көпұлтты ел аумағында,
қайталау қаупі бар еді, ал бұл азамат соғысын аңдататын – оның мысалдары сол
кездің өзінде табылатын.
Екінші
жағынан, Қазақстан экономикасы
жалпыодақтық рынокқа тым етене қабыстырылған, сонан да бұл
байланыстарды дереу үзіп жіберу жалпы қан тамыры жүйесінен қол үзгенмен
бірдей болатын. Осының бәрі жинақтала келе ыдырай бастаған Кеңестік
Республикалар Одағына деген көреген басшылардың ұстанымын айқындады.
Біртұтас экономикалық кеңістіктің заңды түрде, бірақ тым тез күйреп
түсуінің қандай қатері бар екені де күрделі көрініс болды. Сол кезге
дайындалып үлгеру үшін Қазақстанға уақыт керек еді. Қазақстан басшысы
ақыры болмай қоймайтын қирау сәтін мүмкіндігінше ұзарту үшін жаңартылған
Одақты сақтап қалуға ұмтылған түйінді тұлғалардың біріне айналды. Алайда
жүрдек дамып жатқан оқиғалар уақыттың таусылуға айналғанын дәлелдеп
берді.
Бұл фактор өткен ғасырдың 70-80 жылдарында қалыптасып, 90 жылдары
шарықтау шегіне жеткен кемшіліктер туралы пікірлердің шынайылық деңгейі
екендігін дәлелдейді. КСРО-ның көп ұзамай-ақ 1991 жылдың күзінде күйреуі
себептері ретінде қарастыруға мүмкіндік бергенін байқаймыз. Өйткені, өмірге
аян болған кемшіліктердің асқынғандығы соншалықты, оларды түзету мүмкін
болмай шықты. Ал, асқынған аурудың алмай қоймайтындығы белгілі. КСРО
сияқты алып империя 300 млн-ға жуык халықтың көз алдында күйреді.
Әлемдік және посткеңестік мемлекет зерттеушілер тұжырымынша КСРО
күйреуінің ең басты себептерінің бірі – елде сөз бен істің бір бірінен
алшақтанып табиғи үйлесімсіз болып, тіпті олар ара-қатынасының қайшылығы
еді. Бар билікті өз уысына алған коммунистік партияның саясатына сай “дұрыс”
сөйлеу, бірақ басқаша ойлап, іс жүзінде керісінше істеудің, яғни
Достарыңызбен бөлісу: