3. Биліктің жіктелуін зерттеуде ХХ ғасырдың ірі ойшылы М.Вебер жасаған биліктің типологиясын қарастырудың жөні бар. Бірден айтарымыз М.Вебер биліктің жүзеге асырылуын оның маңызды құраушысы деп санаған. Ол биліктің кең түрдегі түсінігін жеке субъекті белгілі бір қарсылықтардың болуына қарамастан әлеуметтік қатынастардың аясында өз еркіндігін жүзеге асыру мүмкіндігі деп есептеген. Оны нақтылай келе үстемдікпен ауыстыруға болады деген тұжырым жасауға болады. Үстемдік - дегеніміз белгілі бір топты белгілі нұсқауларға бағындыру мүмкіндігі.
М.Вебер үстемдікті жіктеуді заңдылық негізі бойынша үш түрін айқындайды:
Ашық, жария үстемдік. Оның негізі қабылданған немесе күштеп енгізілген заңдарға деген сенім болып табылады. Үстемдіктің бұл түрінде биліктің белгісі ұтымды заңға бейімделу болып саналады.
Дәстүрлік үстемдік. Ол дәстүрдің киелілігіне деген сенімге негізделеді.
Харизматикалық үстемдік. Ол қауымдастық мүшелерінің өз көсемдерінің шамадан тыс қабілетіне деген сенімге негізделеді.
Биліктің жария, ашық ұйымдастырылуы жалпыға бірдей қабылданған нормаларға сәйкес іске асырылады және оның ақылға қонымды, парасатты негізі болады. Осыған орай саяси көсемдер билік басына сайлау немесе заңда көрсетілген басқа да тәртіптер бойынша келеді.
Дәстүрлі билік әдетте жеке адамның қолында болады. Мәселен жоғарғы дәрежелі әмірші, мұрагерлікпен берілетін билік түрі - хан т.б.
Саяси биліктің харизматикалық түрі халық бұқарасының соқыр сеніміне негізделген биліктің мейілінше ерекшелігін, қайталанбайтындығын мойындауға негізделген. Мұның өзі дәстүрлі биліктен ұтымды билікке өту кезеңіне сай келеді.
Кесте № 3. Саяси билік түрлері (М.Вебердің теориясы бойынша)
4. Саяси биліктің әр түрлі саяси институттар мен саяси қатынастардың жүйесімен сипатталатын үш дәрежесін білеміз:
Макробилік (макро-көлемді, ірі) мемлекеттік орталық институттарының жоғарғы дәрежесі (президент, парламент, министрлер кабинеті);
Мезобилік (мезо-орташа) саяси биліктің орташа дәрежесі;
Микробилік – қоғамдағы шағын билік жүргізу процестері.
Биліктің құрылымдық бөлшектеріне не жатады? Оған:
үстемдік мүдде;
оны танытатын ерік (заңдар, саяси шешімдер т.б.) ;
мүддені іске асырудағы қамтамасыз ететін құралдар (материалдық- моральды-психологиялық).
Билік көзі адамдардың біркелкі еместігі, олардың міндет-қызметінің бөлінісі бар екендігін білдіреді.
Адамдар ролінің әркелкілігінен, өзін танытуға арналған қосымша еркіндік пен біреулерге екінші біреулердің үстемдік жүргізетін артықшылық жүйесінен билік туады. Билік жүргізушілер биліктің субъектілігі мен объектілігі симметриялы еместігін күшейте түсетін позивтивтік (ерікті бағынуда қалыптастыратын)және негативті (мәжбүр ету арқылы іске асыралатын) тұжырымдарды пайдаланады. Мұндай бөлу билік жағыдайында қалыпты нәрсе, бірақ оның нақты шегі болуы керек. Бұл билік қызметінің өкілеттілігінің аталмайтын шегімен анықталады.
Билік адамдарға тікелей немесе жанама әсер ету жолы арқылы оларды біріктіру және алшақтату мақсатын көздейді:
құрылымның бұзылуына, дағдарысқа, құлдырауға қарсы шығу, жанжалдар мен ушықтыруды бейтараптау;
қоғамның жоғары тұрақтылығына ұмтылу, оның жетілуіне, нығаюына және прогресіне жағдай туғызу. Мәселен, қазір Қазақсатан Республикасы нарықтық қатынастарға шығудың өтпелі кезеңінде тұр.
Өндірістің құлдырауы, адамдардың өмір сүру деңгейінен төмендеуі және басқа келеңсіз жағдайларды ала келген әлеуметтік, экономикалық ірі реформалар іске асырылуда. Бұл тұста билік иелері қоғамда тұрақтылықты сақтап, жанжалдарды болдырмауға тырысуда. Бұл жолда олар түрлі құралдарды қолдануда, мысалы, аз жалақыны және басқа да нашар тұрмыста тұратын әлеуметтік жапа шегіп отырған топтарға көмек көрсетумен бірге билік басындағылар бүкіл Қазақстан халқына әлеуметтік реформаны қолдауына, әлеуметтік-саяси тұрақтылық пен келісімді сақтауына үлкен үміт артуда.
Егер билік әлеуметтік бастамалар, шешімдер қабылдау мен оны негіздеу сияқты қызметтерді бірыңғай жүзеге асыруға қол жеткізсе, онда ол қатал орталықтанған билік түріне ие болады. Егер билік өрісі шектеулі болса, оның іс-әрекет шеңбері шектелген болса, өкімет билігі диференциалдық режимде әрекет етеді. Демек қоғамдық өмірді билік арқылы реттеу шеңбері барынша кең, оның шекара нүктелері: бір жағынан абсолютті – мейілінше күрделенген мемлекеттік немесе жеке (авторитаризм) билік, екінші жағынан – анархия, билік факторының әлеуметтік тағасын жоққа шығару болып табылады. Билікті түгелдей топтастыру немесе билікті жоққа шығару төзуге болмайтын әлеуметтік саяси оғаштық болғандықтан, әлемдік өркениеттің тарихи дамуы өмірге биліктің неғұлым жұмсақ түрлерін (демократия, конституциялық монархия т.б.) келтірді.
Биліктің объектісін білудің де маңызы зор. Осы уақытқа дейін біз саяси қызметті әміршіл-әкімшіл жүйе тұрғысынан айтқан болатынбыз. Мемлекеттегі биліктің негізгі міндеті меншік, әлеуметтік әдлеттілік мәселелері, сонымен қатар рухани мәдени байлыққа қол жеткізу сияқты қатынастардын неғұрлым толық және еркін дамуына, олардың ғылыми негізде дамуына қажетті қоғамдық режим қалыптастыру болып табылады.