ал кеп
босасын....
Ал кеп
жыла-
сын..
». Ол өзін ешкім кешірмес қылмыс істеп қайтқандай се-
зінді. Әсіресе, күн шыға бере-ақ: «Сұлтаным
оянды-ау
» деп
ой-
лайды
да тағы
жылады
. Ол күнде осы уақытта
оянатын.
«аң-
таң боп отыр-ау... Ата-а, ата-аа-лап, жан-жағына
айқайлайды-
ау...
Алда құдай-ай,
мен
опасызды...
мен
қаныпезерді жарату-
шы ием неге алмайды?» деп о
йлады
. Мехмед ат үстінде сол-
қылдап
жылап
отырып.»Бір жерге апарып емдетемін деге-
нің осы ма, ата? Дейтін болды-ау!..»
Не керек, ол ұлын түсте де, кешке де
ойлады.
Өзен
көрсе де, бұлақ басына тоқтаса да, аспанды бұлт басса да,
Сұлтанын
ойлады.
. Түнгі ұйқысы да мәз болған жоқ. Ұлының
а
Достарыңызбен бөлісу: |
