А
АБЗАЦ
- жаңа жолдан баста-
латын м әтін бөл ігі. Күрделі
синтаксистік түтастық. А. - екі не
одан да көп дербес сөйлемнен
к ү р а л ға н т ү т а с т ы қ . А .-қ а
жатқызу үшін бүл тұтастыққа
енген сөйлемдер бір тақырып-
қа жатуы шарт немесе олардың
мағыналық жақындығы болуы
керек. А. текстология белімінде
(мәтін лингвистикасында) зерт-
телед і.
АБЛАТИВ
- септік категория*
сы. А. кей тілдерде бір нәрсенің
іш кі не с ы р тқы ж а ғы н а н
қашықтауды білдіретін септік
категориясы. А. - септік арқылы
заттың кеңістікте орналасуы мен
жы лжуы н
а й қы н д а у
үш ін
қолданылады.
АБЛАУТ
(нем. ablaut) (апо
фония) - фонетикаға байланыс-
ты болмайтын, сезжасамдык
және сөз түрлеңдіруші магынаны
білдіретін дауысты дыбыстар-
дың алмасуы. Үндіеуропалық
(герман) тілдерде А. түлға мен
сезді ажырату үшін қолданыла-
тын тә сіл , бул іш кі флексия
болады (кар. Флексия). Түбір
мен аффиксте А. сапапық жэне
сандық түрінде кездеседі.
АБРУПТИВ
(гл о тта л ь д ы
дауыссыз) - артикуляцияның
соңғы кезеңінде дауыс шымыл-
д ы қта р ы н ы ң ж ақы нд ауы нан
не м е се қо сы л уы н а н пайд а
болатын дауыссыз дыбыстар.
АБСОЛЮ ТИВ
- э р га ти в ті
қүрылысты тілдерде атау қыз-
метін атқаратын септік.
Достарыңызбен бөлісу: