| Психолингвистиканың пәні – психологиялық ерекшеліктері қырынан алынған тіл. Ол тілді басқа психикалық құбылыстар қатарында қарастырады. Сөйтіп психология мен лингвистика аралындағы пән ретінде анықталады. Оның міндетіне сөйлеуші мен тыңдаушы сөйлеу әрекетіндегі психологиялық механизмдермен байланысты болады.
Тіл білімін психологиямен жақындастыру 19 ғасырдан басталған. Бұған Гумбольдттың тілді әрекет ретінде қарастыратын ілімі ықпал етті. 19-ғасырдың 2-жартысында тіл білімінің психологиялық бағыты пайда болды, негізгі өкілдер – Г.Штейнталь, М.Лацарус және А.А.Потебня.А.А.Потебняның «Мысль и язык» (1862) еңбекінде психолингвистиканың негізгі мәселелері қарастырылған. Оның идеяларын Л.С.Выготский «Мышление и речь» кітабында дамытады. А.А.Леонтьев психолингвистиканың дамуына үлес қосты, сондай-ақ, кеңес авторлары ішіндегі Ю.А.Сорокин, Е.Ф.Тарасов, А.М.Шахнарович, Е.С.Кубрякова, Т.В.Ахутина психолингвистикаға үлкен үлестерін қосты.
Достарыңызбен бөлісу: |
