Ахмет Ясауи атындағы ХҚту №1 Медицина факультеті



Дата31.07.2020
өлшемі55,44 Kb.
#75693
Байланысты:
Физиология тест


Ахмет Ясауи атындағы ХҚТУ
№1 Медицина факультеті
Адам физиологиясы кафедрасы
«Жалпы медицина» 5В130100 мамандығы, көктемгі семестр,
модульдік жүйе бойынша 3 курс студенттеріне
Физиология-2 пәнінен арналған емтихан-тестілік тапсырмалар
1 нұсқа
1. Автоматиялық қасиетке ие:
миокард
жүректің өткізгіш жүйесі
жүрек клапандары
эндокард
эпикард
2. Кардиомиоциттердің әрекет потенциалында барлық кезеңдер кездеседі,
тек біреуінен басқа:
деполяризация
баяу реполяризация
жедел реполяризация
баяу диастолалық деполяризация
әрекет потенциалдарының арасындағы статикалық поляризация
3. Жүрек қызметіндегі хронотропты әсер қандай өзгерістен туындайды:
миокард өткізгіштігінің
жиырылу күшінің
миокард қозғыштығының
жүрек жиырылғыштығы жиілігінің
миокард тонусының
4. Жүректің симпатикалық жүйкелену орталығы орналасқан:
жұлынның жоғарғы мойын сегменттерінде
сопақша мида
жұлынның жоғарғы кеуде сегменттерінде (Th1 – 5)
жұлынның кеуде-бел бөліміндегі бүйір мүйіздерінде
таламуста
5. Тироксин жүрекке әсер ету арқылы:
жүректің ырғағын, жиырылу күшін және қозғыштығын арттырады
жүректің ырғағын, жиырылу күшін және қозғыштығын кемітеді
жүрек ырғағы мен жиырылу күшін төмендетіп, қозғыштығын арттырады
жүрек қызметін өзгертпейді
жүректің ырғағын арттырады, жиырылу күші мен қозғыштығын арттырады
6. Қақпақшалы клапандар жүректің жалпы диастоласы кезеңінде:
жабық
сол жағы жабық, оң жағы ашық
ашық
сол жағы ашық, оң жағы жабық
өзгеріссіз
7. Тыныштық күйде жүректің минуттық көлемі тең:
1,5 – 2 литр
3,0–3,5 литр
4,5 – 5,0 литр
60–70 мл
100–150 мл
8. Жүрекшелер арқылы қозу өтуінің уақыты сипатталады:
Р тісшесінің ұзақтығымен
P–Q сегментінің ұзақтығымен
QRS комплексінің ұзақтығымен
R–R интервалының ұзақтығымен
Т тісшесінің ұзақтығымен
9. Жүректің I-ші тоны туындайды:
қарыншалардың жылдам толу кезеңінде
жүрекшелер систоласында
қарыншалар систоласында
қарыншалардың баяу толу кезеңінде
изометриялық кернеу кезеңінде
10. Аортаның қан ағысының сызықтық жылдамдығы тең:
0,5 см/с
25 см/с
50 см/с
150 см/с
75 см/с
11. Үлкен қан айналым шеңберіндегі капиллярлардағы қан қысымы
(бүйректерден басқа) тең:
80–70 мм с. б.
5 – 3 мм с. б.
3510 мм с. б.
40–50 мм с. б.
110–130 мм с. б.
12. Айналымдағы қанның көп бөлігін қамтиды:
аорта мен артериялар
артериолалар
капиллярлар
веналар
шунтталған қан тамырлар
13. Перифериялық қан тамырлардың тонусы ненің әсерінен баяулайды:
вазопрессиннің
ІІ ангиотензиннің
ацетилхолиннің
рениннің
адреналиннің
14. Өкпелердің қалдық көлемінің ұлғаюына әкеледі:
бронхтардың тарылуы
бронхтардың кеңеюі
инспираторлық мускулатураның әлсіздігі
анатомиялық өлі кеңістікте ауаның жинақталуы
тыныстың тоқтауы
15. Демді ішке алу кезінде кедергі туындатады:
мұрын қуысы
көмей
трахея мен бронхтар
альвеолалар
диафрагма
16. Адреналин бронхтардың саңылауын кеңейтеді, нелер арқылы әсер ете:
–адренорецепторлар
М–холинорецепторлар
Н–холинорецепторлар
серотонинді рецепторлар
α – адренорецепторлар
17. Саналы гипервентиляция кезінде альвеолярлық ауада:
оттегінің кернеуі артады, ал көмір қышқыл газдың кернеуі төмендейді
оттегінің кернеуі төмендейді, ал кқмір қышқыл газдың кернеуі артады
оттегі мен көмір қышқыл газдың кернеулері өзгермейді
оттегі мен көмір қышқыл газдың кернеулері төмендейді
оттегі мен көмір қышқыл газдың кернеулері артады
18. Қанның оттегілік көлемі тәуелді:
атмосфералық ауадағы О2 парциалдық қысымына
атмосфералық ауадағы СО2 парциалдық қысымына
қандағы гемоглобиннің құрамына
қанның осмостық қысымына
қанның онкотикалық қысымына
19. Тыныс реттелуіндегі жетекші факторлы кернеу:
артериялық қан мен ликвордағы көмір қышқыл газ
артериялық қандағы азот
артериялық қандағы оттегі
веналық қандағы оттегі
веналық қандағы көмір қышқыл газ
20. Көмір қышқыл газдың кернеуінің өзгерісіне сезімтал:
артериалды хеморецепторлар
орталық хеморецепторлар
тіндік хеморецепторлар
веноздық хеморецепторлар
осморецепторлар
21. Өкпе тініндегі интерстициялық сұйықтық қысымының артуында келесі
рецепторлар қозады:
созылу
хеморецепторлар
ирританттық
юкстаальвеолярлық
температуралық
22. Артериялық және веналық қандардағы қалыпты рН көлемдері:
7,32 +/– 0,04 7,48 +/– 0,04
7,50 +/– 0,04 7,00 +/– 0,04
7,40 +/– 0,04 7,36 +/– 0,04
7,0 +/– 0,04 7,2 +/– 0,04
6,0 +/– 0,04 6,5 +/– 0,04
23. Ауыз қуысы мен асқазанның рецепторларынан шығатын афферентті
импулсьтердің нәтижесінде пайда болатын тойыну кезеңі аталады:
метаболикалық
шынайы
гуморальдық
сенсорлық
алмасулық
24. Сілекейдегі бактериоцидтік қасиетке ие:
лизоцим
альфа–амилаза
альфа–глюкозидаза
муцин
липаза
25. Асқазанның басты жасушалары синтездейді:
шырышты
тұз қышқылын
пепсиногендерді
гастринді
амилазаны
26. Сілекейдің қызметтері:
қорғаныштық
ас қорытулық
минералдаушы
барлығы дұрыс
экскреторлық
27. Өттің (холекинез) он екі елі ішекке шығуы жүреді:
үздіксіз
ас қабылдау кезінде
асқазан жиырылған кезде
қандағы қант мөлшеріне байланысты
қандағы оттегінің құрамына байлвнысты
28. Өттің шығуы мен құрамын тексеру үшін қолданылатын тәсіл:
рН–метрия
мастикациография
дуоденаллды зондтау және холецистография
гастроскопия
дуоденоскопия
29. Дуокрининнің өндірілетін орны мен жасушаларын көрсетіңіз:
Асқазанның антральді бөліміндегі G-жасушалары
Азқазан мен аш ішектің проксимальді бөліміндегі Р-жасушалары
Аш ішектің S-жасушалары
Аш ішектің І-жасушалары
Аш ішектің ЕС1-жасушалары
30. Бомбезиннің физиологиялық әсерлері:
Гастриннің секрециясын ынталандырады, өт қабының жиырылуын және ұйқы безінен ферменттердің, энтероглокагонның шығуын күшейтеді
Холецистокинин-панкреозиминнің антагонисті, аш ішектің, ұйқы безі мен бауырдың пролиферациясын қамтамасыз етеді; көмірсулар мен липидтердің алмасуына қатысады
Асқазан сөлінің мөлшерінің және сөлдегі қышқылдықты бәсеңдетеді
Асқазан секрециясы мен моторикасын тежейді
Ішектің моторикасын, сілекейдің шығуын күшейтеді, инсулиннің босауын тежейді
31. Секретиннің физиологиялық әсерлерін табыңыз:
Ұйқы безінен бикарбонаттар мен судың секрециясын, бауырдың, Бруннер бездерінің, пепсиннің секрецияларын күшейтеді; асқазанның секрециясын тежейді
Асқазанның белсенділігін тежейді, асқазан сөліндегі К+ санын төмендетіп, Са2+ санын арттырады, асқазан мен ішектің моторикасын тежейді
Ұйқы безінің ферменттерінің секрециясын тежейді, гастриннің босауын, асқазан моторикасын күшейтеді
Холецистокининнің әсерін тежейді, қан тамырлар мен өт қабының бірыңғай салалы еттерін босаңсытады
Инсулин мен глокагонның шығуын тежейді
32. Организмнің «қышқылдануын» қамтамасыз ететін бүйректердегі процестер:
бикарбонаттардың «реабсорбциясы»
титрлі қышқылдардың туындауы
аммониогенез
судың реабсорбциясы
натрий иондарының реабсорбциясы
33. Плазманың онкостық қысымының төмендеуіне байланысты бүйректердегі фильтрация:
төмендейді
өзгермейді
жоғарылайды
реабсорбцияға пропорционалды төмендейді
реабсорбцияға пропорционалды жоғарылайды
34 .Судың міндетті реабсорбциясы іске асырылады:
шумақша капиллярларында
жинақтағыш түтікшелерде
дистальды түтікшелерде
проксимальды түтүкшелер мен Генле ілмегінің төмендегіш бөлімінде
несепағарларда
35. Соңғы несеп үрдістердің нәтижесінде пайда болады:
фильтрация, реабсорбция, активті транспорт
фильтрация, реабсорбция
фильтрация, реабсорбция, түтікшелік секреция
қаннан белсенді түрде заттардың шығарылуы немесе түтікше жасушаларынан зәрге қарай өтуі
зәрдің жинақтағыш түтікшелерден бүйрек астаушасына шығуы
36. Ангиотензин-II шақырады:
альдостерон түзілуін тежеп, қан тамырлар тонусын төмендетеді
бүйректерде реабсорбцияны белсенділейді
плазминогеннің активаторы – урокиназаны синтездейді
альдостерон түзілуін белсенділейді, тамырларды тарылтады
эритропоэтиннің түзілуін белсенділейді
37. Ретикулярлық формацияның өрлеме әсерінің толық блокадасының айқын
сипаты:
гиперрефлексия
коматоздық (ес-түссіз) жағдай
қозғалыс координациясының бұзылыстары
көрудің бұзылыстары (нистагм және диплопия)
сіреспенің пайда болуы
38. Автономдық жүйке жүйесінің симпатикалық бөлімін тітіркендіргенде
туындайды:
жүректің соғуының жиілігі артады
жүректің соғуының жиілігі кемиді
асқорыту түтігінің перистальтикасы артады
қарашық тарылады
өт қабының моторикасы артады
39. Бүйрек үсті бездерінің милы қабатының эндокриндік қызметі реттеледі:
гуморальдық механизмдермен
эндокриндік факторлармен
тікелей нервтік (симпатикалық) әсерлермен
гипофиз арқылы
нервтік сомалық әсерлермен
40. Қанда глюкокортикоидтар концентрациясы артса АКТГ секрециясы
аденогипофиз жасушаларынан:
артады
кемиді
өзгермейді
ауытқиды
қайтымсыз тоқталады
41. Организмге глюкагонды ендіргенде байқалады:
бауыр мен бұлшық еттерде гликогеннің синтезі
гликогеннің ыдырауы мени гипогликемия
гликогеннің ыдырауы мен гипергликемия
АКТГ секрециясы
глюкозаның тін жасушаларына тасымалдануы
42. Эстрогендер мен андрогендер жыныс бездерінен басқа жерде түзіліп, қанға шығады:
қалқанқа серік бездерінен
гипофиздан
бүйрек үсті бездерінің қыртысты қабатындағы торлы аймақтан
бүйрек үсті безінің милы қабатынан
асқазан мен ішектердің эндокринді жасушаларынан
43. Қалқанша бездерінің гиперфункциясы кезінде жүректің жиырылу жиілігі:
баяулаған
өзгермеген
жоғарылаған
қалқанша серік бездерінің қызметіне тәуелді
аденогипофиздің қызметіне тәуелді
44. Тимус гормондары төмендегі заттардың өсіп жетілуіне үлкен әсерін тигізеді:
Т–лимфоциттердің
В–лимфоциттердің
нейтрофилдердің
моноциттердің
макрофагтардың
45. Қалқанша бездің гормондары негізгі алмасудың деңгейін:
жоғарылатады
төмендетеді
өзгертпейді
эмоциональді кернеу кезінде ғана жоғарылатады
физикалық күш түсу кезінде ғана жоғарылатады
46. Гемокоагуляция кезеңдерінің жүру үшін иондардың қатысуы қажет:
натрийдің
калийдің
фтордың
кальцийдің
магнийдің
47. Мес клеткаларында және базофилдерде белсенді антикоагулянт түзіледі:
плазмин
гепарин
тромбин
тромбопластин
гирудин
48. Үшінші топтағы қанда болады:
агглютиногендер А және В
агглютиноген В және агглютинин
агглютиноген А және агглютинин
агглютининдер және
агглютиноген А және агглютинин альфа
49. Бірінші топтың 1 л қанын төртінші топтағы реципиентке құюға:
болады
аттас топтағы қан болмаған жағдайда тек өміріне қауіп туғанда
болмайды
болады, тек резус-мәнді қанды
болмайды, егер қан резус- теріс болса
50. Лимфоциттер мына процессте маңызды орын алады:
қан ұюында
гемолизде
фибринолизде
иммунитетте
гемостазда
1 нұсқаның жауаптары (каз)
1 В 11 C 21 D 31 A 41 C
2 D 12 D 22 C 32 C 42 C
3 D 13 C 23 D 33 C 43 C
4 C 14 A 24 A 34 D 44 A
5 A 15 A 25 C 35 C 45 A
6 C 16 A 26 D 36 D 46 D
7 C 17 A 27 B 37 B 47 B
8 A 18 C 28 C 38 A 48 B
9 C 19 A 29 A 39 C 49 C
10 C 20 B 30 A 40 B 50 D
Ахмет Ясауи атындағы ХҚТУ
№1 Медицина факультеті
Адам физиологиясы кафедрасы
«Жалпы медицина» 5В130100 мамандығы, көктемгі семестр,
модульдік жүйе бойынша 3 курс студенттеріне
Физиология-2 пәнінен арналған емтихан-тестілік тапсырмалар
2 нұсқа
1. Синустық түйін орналасқан:
сол жүрекшеде өкпе веналары келіп құятын жерде
оң жүрекшеде қуысты веналар құятын жерде
оң жүрекшеде жүрекше-қарынша пердесінің маңында
сол жүрекшеде жүрекше-ұарынша пердесінің маңында
жүрекше аралық пердедеде
2. Жұмысшы кардиомиоциттердің әрекет потенциалының деполяризация кезеңін анықтайтын иондар:
кальций
калий
натрий
натрий және кальций
калий және кальций
3. Жүрек қызметіндегі инотроптық әсер ненің өзгерісінен туындайды:
миокардтың өткізгіштігінің
жиырылу күшінің
миокард қозғыштығының
жүрек соғу жиілігінің
миокард тонусының
4. Жүректің парасимпатикалық жүйкелеу орталығы орналасқан:
жұлынның жоғарғы мойын сегменттерінде
жұлынның жоғарғы кеуде сегменттерінде
сопақша мида
таламуста
жұлынның торако-люмбальды бөлімінің бүйір мүйіздерінде
5. Жүректі жүйкелендіретін симпатикалық жүйке талшықтарынан бөлінеді:
ацетилхолин
дофамин
норадреналин
ГАМК
глицин
6. Жүректің минуттық көлемі – бұл екі көрсеткіштің мәні:
жүрек соғу жиілігі мен систолалық көлемнің
артериялық қысым мен айналымдағы қанның көлемінің
жүрек соғу жиілігі мен айналымдағы қанның көлемінің
артериялық қысым мен жүрек соғу жиілігінің
жүрек соғу жиілігі мен соңғы систолалық көлемнің
7. ЭКГ (классикалық варианттағы талдауда) көрсетеді:
жүректің жиырылу күшін
жүрек көлемін
жүрек соғуының жиілігін (жүрек ырғағын)
жүрек тондарын
айналымдағы қанның көлемін
8. Электрокардиограммадағы атриовентрикулярлық өткізгіш жүйесі бойынша қозудың өту уақыты сипатталады:
P тісшесінің ұзақтығымен
P–Q сегментінің ұзақтығымен
QRS комплексінің ұзақтығымен
Т–Р интервалының ұзақтығымен
R–R интервалының ұзақтығымен
9. Ересек адамның үлкен қан айналым шеңберіндегі қалыпты систолалық қысымы тең:
20–25 мм с.б.б.
60–89 мм с.б.б.
100–139 мм с.б.б.
40–10 мм с.б.б.
5–7 мм с.б.б.
10. Ең төмен қан ағыстың сызықтық жылдамдығы кездеседі:
артерияларда
артериолаларда
капиллярларда
венулаларда
шунтталған тамырларда
11. Қан тамыр тонусын тікелей көтеретін зат:
ацетилхолин
ренин
ангиотензин II
аденозин
гистамин
12. Өкпенің қалдық көлемі – бұл ауаның көлемі:
қалыпты дем шығарғаннан кейін өкпелерде қалатын ауаның көлемі
қалыпты дем алғаннан кейінгі өкпелерде қалатын ауаның көлемі
терең дем шығарғаннан кейінгі өкпелерде қалатын ауаныі көлемі
дем шығарғаннан кейін өлі кеңістікте қалатын ауаның көлемі
терең дем алғаннан кейін өкпелерде қалатын ауаның көлемі
13. Тыныстың эластикалық кедергісі негізінен тәуелді:
альвеолалардағы сурфактанттың құрамы мен эластикалық және коллагендік талшықтардың арақатынасына
тыныс жолдарындағы ауа ағымының жылдамдығы мен турбуленттілігіне
бронхиальдық тонусқа
өкпелердегі қанайналымға
интерстициядағы дөрекі коллагендік талшықтардың дамуына
14. Қалыпты жағдайдағы тыныштық күйдегі тыныстың минуттық көлемі тең:
3–4 л
6–12 л
15–25 л
25–30 л
0,5–0,7 л
15. Көмір қышқыл газының тіндерден қан арқылы өкпеге тасымалданатын негізгі түрі:
еріген
бикарбонаттың құрамында
қан плазмасы белоктарымен байланысқан түрде
карбгемоглобин түрінде
эритроциттер мембранасында адсорбцияланған түрде
16. Артерия қанында оттегінің жеткіліксіздігі:
нормоксия
гипоксемия
гиперкапния
гипокапния
гипероксия
17. Артерия қанындағы гиперкапния:
тыныс орталығының қозғыштығын өзгертпейді
тыныс орталығының қозғыштығын арттырады
тыныс орталығының қозғыштығын төмендетеді
тыныс орталығына тек қан тамырлық хеморецепторлар арқылы әсер етеді
гипоксемияның бірдей дәрежесіне қарағанда, әлсіз әсер етеді
18. Өкпелер көлемдерінің жылдам (ұлғаюы мен төмендеуіне) өзгеруіне жауап береді:
юкстаальвеолярлық рецепторлар
ирритантты және өкпелердің созылу рецепторлары
перифериялық хеморецептор
орталық хеморецептор
терморецепторлар
19. Қанға тағам гидролиздік өнімдерінің түсуімен байланысты тойыну сатысы аталады:
сенсорлық
біріншілік
алмасулық
секреторлық
реттеулік
20. Құсу рефлексін шақыратын рецепторлар орналасқан:
тілдің екі бүйірінде
тілдің түбірінде
тілдің алдыңғы үштен бірінде
тілдің ортанңғы үштен бірінде
тілдің ұшында
21. Асқазан сөліндегі пепсин гидролиздейді:
майларды
көмірсуларды
белоктарды
мукополисахаридтерді
гистаминді
22. Панкреастық сөл:
қанға қарағанда қышқылдырақ реакцияға ие
құрамында трипсин, липаза, амилаза бар
өт қышқылының жоғары концентрациясына ие
билирубиннің жоғары концентрациясына ие
тікелей аш ішекке құйылады
23. Өт пигменттері өндіріледі:
холестериннен
гемоглобиннен
өт қышқылдарынан
лецитиннен
муциннан
24. Аш ішекте крахмал мен гликогеннің қорытылуы басталады:
трипсиннің әсерінен
липазаның әсерінен
амилазаның әсерінен
энтерокиназаның әсерінен
карбоксипептидазаның әсерінен
25. Қандағы глюкозаның қалыпты мөлшері (ммоль/л):
6,6–7,7
3,3–5,5
2,1–3,2
0,5–1,5
8,2–10,3
26. Аштық сезімін туындататын тағам орталығының негізгі құрылымы орналасқан:
шүйделік қыртыста
гипоталамуста
сопақша мида
ортаңғы мида
құйрықты ядрода
27. Панкреасты полипептидтің өндірілетін орны мен жасушалары:
Ұйқы безінің Д2-жасушалары
Аш ішектің К-жасушалары
Аш ішектің проксимальды бөлігі мен ұйқы безінің L-жасушалары
Аш ішектің дистальді бөлімінің N-жасушалары
Аш ішектің ЕС1-жасушалары
28. Вазоактивті интестинальді пептид (ВИП) физиологиялық әсері:
Холецистокининнің әсерін тежейді, асқазанда тұз қышқылы мен пепсиннің секрециясын төмендетеді (гистаминнің әсерінен белсенділенген), қан тамырлар мен өт қабының бірыңғай салалы еттерін босаңсытады
Асқазаннан пепсиннің секрециясы мен ұйқы безінің секрециясын қоздырады, асқазанның эвакуациясын жеделдетеді
Ұйқы безінің ферменттерінің секрециясын тежейді, гастриннің шығуын күшейтеді, асқазан моторикасын қоздырады
Асқазанның секрециясы мен моторикасын тежейді
Ұйқы безінен бикарбонаттар мен судың секрециясын күшейтеді
29. Инсулин мен глокагон және басқа да гормондардың (секретиннің, ГИП-тің, мотилиннің, гастриннің) шығуын тежейтін, асқазанның париетальды жасулары мен ұйқы безінің ацинарлы жасушаларының белсенділігін тежейтін гормон:
Соматостатин
Нейротензин
Бомбезин
Гастрон
Энкефалиндер
30. Шумақтық фильтрация тоқтайды:
жүйелік артериалдық қысымның 60 мм с.б. төмендегенде
қанның онкостық қысымы төмендегенде
жоғары көлемді сұйықтықпен жүктеме берілгенде
қан плазмасында тұздардың құрамы төмендегенде
шумақтың әкетуші артериоласы түйілгенде
31. Натрийдің реабсорбциясы іске асырылады:
проксимальды түтікшеде, Генле ілмегінің жуан өрлеме бөлімінде
юкстагломеруллярлық аппаратта
нефрон капсуласында
несепағарда
астаушада
32. Тәуліктік диурездің қалыпты мөлшері:
5-7 л15-18 л1-2 л0,3-0,5 л3-4 л
33. Ренин түзіледі:
бауырда
бүйректердің жинақтағыш түтікшелерінде
нефронның юкстагломеруллярлық аппаратында
Генле ілмегінде
несепағарларда

34. Базофилдердің негізгі қызметтері:


микробтарды фагоцитоздау
белок токсиндерін жою және залалсыздандыру, мес клеткаларының
дегрануляциясын тежеу, гистаминді гистаминазамен жою
гепариннің, гистаминнің, тромбоксанның, лейкотриендердің өндірілуі
иммунитет реакцияларын іске асыру
микробтар мен клетка қалдықтарын жою
35. Қантамырлық-тромбоцитарлық гемостаз негізінен қызметін көрсетеді:
эритроциттердің
лейкоциттердің
қан пластинкаларынан (мегакариоциттерден басталатын)
моноциттердің
ретикулоциттердің
36. Коагуляциялық гемостаздың үшінші кезеңінің нәтижесі:
бауырда фибриногеннің синтезделуі
протромбиназаның түзілуі
тромбиннің түзілуі
фибриннің түзілуі
фибринолиз
37. Қан коагуляциясының түрлі кезеңін тежегіш заттар аталады:
коагулянттар
антиденелер
гемопоэтиндер
антикоагулянттар
антигендер
38. Екінші топтағы қанда болады:
А-агглютиноген және -агглютинин
В-агглютиноген және -агглютинин
А-агглютиноген және -агглютинин
В-агглютиноген және -агглютинин
А және В агглютиногендер
39. Ереже бойынша бірінші топтағы қаны бар адамға қан құюға болады:
кез келген топтың қанын
төртінші топтың қанын
екінші топтың қанын
бірінші топтың қанын
үшінші топтың қанын
40. Қан плазмасындағы белок мөлшері (г/л):
6,5-8,5
65-85
165-185
200-250
300 - 350

41. Қан плазмасының осмостық қысымын көбіне мына иондар құрайды:


натрий және хлор
калий және кальций
гидрокарбонаттар және фосфаттар
магний
сутегі
42. Гиповолемия аталады:
циркуляциядағы қанның көлемінің азаюы
қанның осмостық қысымының төмендеуі
қанның эритроциттер мен гемоглобин санының азаюы
циркуляциядағы қанның көлемінің көбеюі
қанның онкотикалық қысымының төмендеуі
43. Қан плазмасының онкотикалық қысымын негізіген түзеді:
альбуминдер, глобулиндер
фибриноген
натрий және хлор иондары
гидрокарбонат
калий және кальций иондары
44. Қанға изотониялық әсер береді хлорлы натрий ерітіндісі:
0,3%
0,9%
1,2%
3%
9%
45. Овариалды-менструальды циклдің фолликулярлық кезеңінде жүреді:
эстрогендердің өндірілуі артады және аналық безінде фолликулдың пісіп жетілуі
сары дене пайда болады және прогестеронның өндірілуі артады
граафов көпіршігінің жарылуы мен аналық жасушаның шығуы
аналық жасушаның ұрықтануы
менструация
46. Қалқанша бездің гиперфункциясы кезіндегі негізгі алмасудың деңгейі:
жоғары
өзгеріссіз
төмен
қалқанша серік бездерінің қызметіне тәуелді
гипоталамустың қызметіне тәуелді
47. Үлкен мөлшерде ас тұзын пайдаланғанда жоғары көлемде шығады:
альдостерон
АДГ (антидиурездік гормон)
АКТГ (адренокортикотропты гормон)
окситоцин
соматотропин
48. Электроэнцефалограмманың десинхронизациясы:
физикалық және эмоционалдық тыныштық күйде альфа–ритмның болуы
ұзаққа созылған эмоционалды жүктеме мен саяз ұйқы кезінде тета–ритмның болуы
терең ұйқы кезіндегі дельта–ритмның болуы
жоғарғы жиілікті бета-ритмнің пайда болып, оның сенсорлық ынталандыру, интеллектуальдық және эмоционалдық жүктеме кезінде альфа-ритммен алмасуы
тыныштық күйде бета–ритмнің пайда болуы
49. Автономдық нерв жүйесі жүйкелендіреді, біреуінен басқасын:
қаңқа еттерінің бұлшық ет талшықтарын
тамырлардың бір тегіс еттері мен ішкі мүшелерді
жүрек етін
безді жасушаларды
бауырды
50. Автономды нерв жүйесінің парасимпатикалық бөлімін тітіркендіргенде туындайды:
қарашықтың кеңеюі, жүрек соғу жиілігінің артуы
қарашықтың тарылуы, асқорыту жолдарының перистальтикасының артуы
перистальтиканың төмендеуі
жүрек соғу жиілігінің артуы
сілекей бөлінуінің төмендеуі
2 нұсқаның жауаптары (каз)
1 B 11 C 21 C 31 A 41 A
2 C 12 C 22 B 32 C 42 A
3 B 13 A 23 B 33 C 43 A
4 C 14 B 24 C 34 C 44 B
5 C 15 B 25 B 35 C 45 A
6 A 16 B 26 B 36 D 46 A
7 C 17 B 27 A 37 D 47 B
8 B 18 B 28 A 38 C 48 C
9 C 19 C 29 A 39 D 49 A
10 C 20 B 30 A 40 B 50 B
Ахмет Ясауи атындағы ХҚТУ
№1 Медицина факультеті
Адам физиологиясы кафедрасы
«Жалпы медицина» 5В130100 мамандығы, көктемгі семестр,
модульдік жүйе бойынша 3 курс студенттеріне
Физиология-2 пәнінен арналған емтихан-тестілік тапсырмалар
3 нұсқа
1. Жүрекке парасимпатикалық тежегіш әсерді едәуір тосқауылдау үшін тағайындау қажет:
М-холинорецепторлардың блокаторын
Н-холинорецепторлардың бокаторын
β-адренорецепторлардың блокаторын
-адренорецепторлардың блокаторын
-β-адренорецепторлардың блокаторларын
2. Гормондардың инактивациясы мен организмнен шығаруындағы жетекші мүшелер:
тыныс мүшелері
тер бездері
бауыр мен бүйректер
асқортыу жолдар
сілекей бездері, бауыр мен бүйректер
3. Аденогипофиздан АКТГ өндірілуінің күшеюі әкеледі:
гипоталамуста кортиколибериннің және бүйрек үсті бездерінің қыртысты қабатынан глюкокортикоидтардың секрециясының белсенділенуі
кортиколиберин мен глюкокортикоидтардың секрециясының тежелуі
бүйрек үсті бездерінің қыртысты қабатынан глюкокортикоидтардың өндірілуінің күшеюі және кортиколибериннің секрециясының тежелуі
жынысты гормондардың өндірілуінің күшеюі
өсу гормонының өндірілуінің күшеюі
4. Организмге инсулинді ендіргенде байқалады:
гипергликемия
гипогликемия мен гликогенез
гликогенез бен гипергликемия
гипогликемия және тін жасушаларына глюкозаның тасымалдануына тосқауыл
гликогеннің ыдырауы мен бауырдан глюкозаның қанға өтуі
5. Айналымдағы қанның көлемі ұлғайғанда рефлекторлы:
антидиурезді гормонның өндірілуі тежеледі
антидиурезді гормонныі өндірілуі артады
антидиурезді гормонныңсекрециясы өзгермейді
альдостеронның өндірілуі артады
альдостеронның секрециясы өзгермейді
6. Жатыр етінің жиырылуы қай гормондардың әсерінен артады:
аденогипофиздың (фолликулынталандырушы және лютеиндеуші гормондары)
нейрогипофиздің (антидиурезді гормон)
нейрогипофиздің (окситоцин)
аденогипофиздің (пролактин)
аденогипофиздің (меланоцитынталандырушы гормон)
7. Эпифиздің максимальды белсенділігі анықталады: (мелатониннің секрециясы):
түнгі уақытта
күндіз
тәулік уақытына тәуелді емес
соматостатин секрециясы үдегенде
жыныс гормондарының секрециясы үдегенде
8. Дені сау адам жүрегінің пейсмекері:
синустық–жүрекшелік түйін
жүрекше–қарыншалық түйін
Гис будасы
Пуркинье талшықтары
Гис будасының оң және сол аяқтары
9. Жұмысшы кардиомиоциттің әрекет потенциалының плато кезеңін анықтайды:
калийдің кіруі
натрийдің кіруі
кальций мен калий алмасуларының теңдігі
кальцийдің шығуы
натрий мен хлордың кіруі
10. Жүрек қызметіндегі батмотропты эффект ненің өзгерісі:
миокард өткізгіштігінің
жиырылу күшінің
миокард қозғыштығының
жүрек соғу жиілігінің
миокард тонусының
11. Жүректі жүйкелендіретін кезб жүйкенің ұшынан шығады:
адреналин
серотонин
ацетилхолин
ГАМК
глицин
12. Жүрекке симпатикалық жүйкелердің тигізер әсерлері:
теріс хроно–, ино–, батмо– и дромотроптық әсерлер
теріс хроно–, ино–, батмотроптық және оң дромотроптық әсерлер
теріс хроно–, инотроптық және оң батмо- және дромотроптық әсерлер
оң хроно–, ино–, батмо– және дромотроптық әсерлер
жүрекке ешқандай әсерлер тигізбейді
13. Қанды айдау кезеңінің басында (соңғы диастолалық көлем) жүректің сол
қарыншасындағы қанның көлемі тең:
60 мл
120 мл
250 мл
170 мл
30 мл
14. Электрокардиограммадағы Р тісшесі сипаттайды:
қарыншалардың (деполяризация векторын) қозуын
қарыншалардың реполяризациясын
жүрекшелердің (деполяризация векторын) қозуын
жүрекшелердің гиперполяризациясын
қарыншалардың гиперполяризациясын
15. Митральдық клапан жақсы естіледі:
семсерше өскіннің негізінде
төстің оң жағындағы екінші қабырға аралықта
сол жақтағы бұғана ортасы сызығынан 1,5 см ішке қарай бесінші қабырға аралықта
төстің сол жағында екінші қабырға аралықта
сол жақтағы бұғана ортасы сызығы бойында төртінші қабырға аралықта
16. Ересек адамның қалыпты жағдайдағы үлкен қан айналым шеңберіндегі диастолалық қысымы тең:
20–25 мм с.б.б.
60–89 мм с.б.б.
100–140 мм с.б.б.
40–10 мм с.б.б.
5–7 мм с.б.б.
17. Капиллярдың артериялық жағындағы фильтрациялық қысымды қамтамасыз
етеді:
қанның гидродинамикалық қысымы
қанның онкостық қысымы
жасуша аралық сұйықтықтың оң мәнді гидростатикалық қысымы
қанның осмотистық қысымы
жасуша аралық сұйықтықтың теріс мәнді гидростатикалық қысымы
18. Қанның депосын қамтамасыз ететін қан тамырлар жүйесінің бөлімі келесі
тамырлармен сипатталады:
компрессиялық камералармен
резистивтік
алмасулық
сыйымдылық
шунтталған
19. Гемоглобиннің оттегігіе жақындығын асыратын фактор:
қанның рН төмендеуі (ацидоз)
СО2 концентрациясының артуы
қан температурасының артуы
қанның рН артуы (алкалоз)
қан температурасының төмендеуі
20. Қандағы оттегінің жеткіліксіз мөлшері:
нормоксия
гипоксемия
гипокапния
гиперкапния
гипоксия
21. Терең тыныс алған соң терең тыныс шығарғандағы ауаның көлемі аталады:
тыныс алудың көлемі
өкпелердің жалпы сыйымдылығы
функциональдық қалдық көлем
өкпелердің тіршілік сыйымдылығы
тыныс шығарудың көлемі
22. Өкпелердің функциональдық қалдық көлеміне сәйкес анықтама:
терең тыныс алған соң терең тыныс шығару ауасының көлемі
тыныш күйдегі тыныс шығарған соң өкпелерде қалатын ауа көлемі
тыныш күйде тыныс алған соң терең тыныс алатын ауа көлемі
терең тыныс алудың ең жоғарғы шегіндегі ауаның көлемі
тыныш күйде тыныс алған соң өкпелерде қалатын ауаның көлемі
23. Қандағы оттегінің қалыпты мөлшері:
нормоксия
гипоксия
гиперкапния
гипокапния
гипоксемия
24. Тыныш күйдегі қалыпты тыныс алу аталады:
гиперпноэ
диспноэ
брадипноэ
эйпноэ
апноэ
25. Қалдық көлем – бұл қандай ауаның көлемі:
тыныш күйде тыныс шығарған соң өкпелерде қалатын ауа
тыныш күйде тыныс шығарған соң қосымша тыныс шығару
терең тыныс шығарған соң өкпелерде қалатын ауа
тыныс шығарған соң өлі кеңістікте қалатын ауа
терең тыныс алған соң өкпелерде қалатын ауа
26. Гипокапнияға байланысты тыныстың тоқтауы:
эйпноэ
апноэ
тахипноэ
гиперпноэ
диспноэ
27. Қандағы көмірқышқыл газының кернеуі жоғарылағандағы өкпелердің вентиляциясының артуы аталады:
эйпноэ
апноэ
диспноэ
гиперпноэ
ортопноэ
28. Өкпелердің тіршілік сыйымдылығына анықтама беріңіз:
тыныс алудың ең жоғарғы шегіндегі ауаның көлемі
терең тыныс алған соң, терең тыныс шығарғандағы ауаның көлемі
тыныш күйде тыныс алған соң, терең тыныс шығарғандағы ауаның көлемі
тыныш күйде тыныс шығарған соң, өкпелерде қалатын ауаның көлемі
тыныс шығарудың ең жоғарғы шегіндегі ауаның көлемі
29. Өлі кеңістікке жатпайтын көлемдер:
плевра қуысындағы ауа
трахея мен бронхтар қуысындағы ауа
мұрын қуысындағы ауа
өкпелердің ортаңғы бөліктерінің альвеолаларындағы ауа
вентиляцияланбайтын және қанмен қамтамасыз етілмейтін альвеолалардағы ауа
30. Ұйқы безі ферменттерінің секрециясы тежелуі, гастриннің шығуының күшеюі, асқазан моторикасының қозуы қай гормонның физиологиялық әсеріне сай келеді:
Энкефалиндердің (эндорфиндердің)
Гастриннің
Гастронның
Энтероглюкагонның
Мотилиннің
31. Энтероглокагонның физиологиялық әсерлерін табыңыз:
Асқазанның секреторлық белсенділігін тежейді, асқазан сөліндегі К+ санын төмендетіп, Са2+ санын арттырады, асқазан мен ішектің моторикасын тежейді
Ұйқы безінің ферменттерінің секрециясын тежейді, гастриннің босауын, асқазан моторикасын күшейтеді
Аш ішек бүрлерінің ырғақты жиырылуын ынталандырады
Көмірсулардың қанға шығуын қамтамасыз етеді, асқазан мен ішектердің секрецияларын, асқазан мен ішектердің моторикасын тежейді
Асқазаннан тұз қышқылының өндірілуін тежейді, пепсиннің шығуын ынталандырады, ұйқы безінің секрециясын, өттің бөлінуін, ішек секрециясын белсенділейді
32. Мотилиннің өндірілетін орны мен жасушаларын көрсетіңіз:
Аш ішектің проксимальды бөлігіндегі ЕС2 - жасушалары
Аш ішектің ЕС1- жасушалары
Аш ішектің проксимальды бөлігіндегі және ұйқы безіндегі L-жасушалары
Ұйқы безіндегі Д2 –жасушалары
Аш ішектің S-жасушалары
33. Гастроингибирлеуші пептидтің (ГИП) физиологиялық әсерлері:
Тұз қышқылы мен пепсиннің шығуын, гастриннің босауын, асқазан моторикасын тежейді, тоқ ішек секрециясын қоздырады
Ішектердің моторикасын, сілекейдің бөлінуін күшейтеді, инсулиннің шығуын тежейді
Асқазанның секреторлық белсенділігін тежейді, асқазан сөліндегі К+ санын төмендетіп, Са2+ санын арттырады, асқазан мен аш ішектің моторикасын тежейді
Ұйқы безінің ферменттерінің cекрециясын тежейді, гастриннің шығуын күшейтеді, асқазан моторикасын қоздырады
ХЦК-ПЗ антагонисті, ішектердің кілегей қабатының, ұйқы безі мен бауырдың пролиферациясын күшейтеді
34. Асқазандағы тұз қышқылының секрециясының тежелуі, глюкагонның шығуының күшеюі қай гормонның физиологиялық әсеріне сай келеді:
Нейротензиннің
Энкефалиннің
Гастриннің
Мотилиннің
Р-субстанциясының
35. Гормондардың көбі тиесілі:
стероидтарға
белокты–пептидтілерге
амин қышқылдарының туындыларына
тиреоидтарға
катехоламиндерге
36. Қалқанша безінен тиреоидты гормондар секрециялану үшін маңызы рольге
ие:
тікелей нервтік бақылау
гипоталамусты–гипофизарлық бақылау
гуморальдық бақылау
қалқанша бездің өзінің гормондары
вегетативтық жүйке жүйесінің парасимпатикалық бөлімі
37. АКТГ өндірілуінің үдеуі (адренокортикотропты гормон) ненің әсерінен жүреді:
бүйрек үсті безінің қыртысынан өндірілетін либериннің
гипоталамуста өндірілетін статиннің
ұйқы безінде өндірілетін статиннің
гипоталамуста өндірілетін либериннің
қандағы глюкокортикоидтардың концентрациясының артуы
38. Гипофиздің артқы бөлімінен (нейрогипофизден) келесі екі гормон шығады:
СТГ (соматотропты гормон) және ТТГ (тиреотропты гормон)
антидиурездік гормон және окситоцин
ТТГ (тиреотропты гормон) және АКТГ (адренокортикотропты гормон)
АКТГ (адренокортикотропты гормон) және МСГ (меланоцитынталандырушы гормон)
Фолликулынталандырушы және лютеиндеуші гормондар
39. Бүйректердегі капиллярлардың екіншілік торы (қан ағысының бойымен) орналасқан:
бүйрек денешігінде, қан қысымы жоғары болады
бүйрек денешігінде, қан қысымы төмен болады
түтікшелерді бойлай, қан қысымы төмен болады
түтікшелерді бойлай, қан қысымы жоғары болады
қыртысты қабат пен милы қабаттың шекарасында
40. Судың факультативтік реабсорбциясы антидиурездік гормонның
бақылауымен іске асады:
проксимальдық ирек түтікшеде
Генле ілмегінде
жинақтағыш түтікшелерде
несепағарларда
нефрон капсуласында
41. Антидиурездік гормон жинақтағыш түтікшелерде келесі заттың
реабсорбциясын жоғарылатады:
натрийдің
калийдің
судың
белоктардың
D3 витаминінің
42. Төмен тығыздықты өте жоғары тәуліктік диурез қандай құрылымның
зақымдалуына байланысты туындайды:
үлкен жарты шарлардың қыртысының
мишықтың
гиппокамптың
гипофиздің артқы бөлігінің
ми діңінің
43. Парасимпатикалық нерв жүйесінің постганглионарлық талшықтарының
медиаторы:
М–холинорецепторлармен әрекеттесетін ацетилхолин
М–холинорецепторлармен әрекеттесетән норадреналин
– және β–адренорецепторлармен әрекеттесетін ацетилхолин
– және β–адренорецепторлармен әрекеттесетін норадреналин
D–рецепторлармен әрекеттесетін дофамин
44. Қарашықтардың тарылуы келесі талшықтардың белсенділігінен іске асады:
симпатикалық
парасимпатикалық
сомалық
симпатикалық әрі парасимпатикалық
метасимпатикалық
45. Темірге деген тәуліктік мұқтаждық толтырылады:
темірдің ішекте сіңірілуімен
ыдыраған эритроциттердің темірін пайдаланумен
темірдің ішекте сіңірілуі мен ыдыраған эритроциттердің темірін пайдалану бірдей
дәрежеде
бауырдағы темір қорының мобилизациясымен
темірдің асқазанда сіңірілуімен
46. Эритропоэзды тежейтін гормондар:
әйелдердің жыныс гормондары
ерлердің жыныс гормондары
тироксин
глюкокортикоидтар
минералокортикоидтар
47. Эозинофилдердің қызметтері:
көмірқышқыл газы мен оттегіні тасымалдайды
осмостық қысымды ұстайды
антиденелер түзеді
аллергиялық реакциялар кезінде дезинтоксикациялайды
фагоцитоз және микробтар мен клетка қалдықтарын жою
48. Дені сау адамның қанындағы барлық лейкоциттерге моноциттердің проценттік үлесі:
48-78
0-1,0
0,5-5,0
3-11
20-35
49. Коагуляциялық гемостаздың екінші кезеңінің нәтижесі:
бауырда фибриногеннің синтезі
протромбиназаның түзілуі
фибриннің түзілуі
фибринді тромбтың ретракциясы
тромбиннің түзілуі
50. Фибринолиздің функционалдық маңызы:
қан тамырда тромбты бекітуде
тромб түзілуін шектеуде, оны ерітіп әрі қан тамыр қуысын ашуда
фибрин-мономерді фибрин-полимерге айналдыруда
коагуляция аймағын кеңейтуде
тромбтың ретракциясында
3 нұсқаның жауаптары (каз)
1 A 11 C 21 D 31 A 41 C
2 C 12 D 22 B 32 A 42 D
3 C 13 B 23 A 33 A 43 A
4 B 14 C 24 D 34 A 44 B
5 A 15 C 25 C 35 B 45 B
6 C 16 B 26 B 36 B 46 A
7 A 17 A 27 D 37 D 47 D
8 A 18 D 28 B 38 B 48 D
9 C 19 D 29 A 39 C 49 E
10 C 20 B 30 A 40 C 50 B
Ахмет Ясауи атындағы ХҚТУ
№1 Медицина факультеті
Адам физиологиясы кафедрасы
«Жалпы медицина» 5В130100 мамандығы, көктемгі семестр,
модульдік жүйе бойынша 3 курс студенттеріне
Физиология-2 пәнінен арналған емтихан-тестілік тапсырмалар
4 нұсқа
1. Жұмысшы (функционалдық) гиперемияның феномены негізделеді:
мүшенің қызметінің баяулауына байланысты оның қанайналымының төмендеуіне
мүшенің қызметінің артуына байланысты оның қанайналымының жоғарылауына
уақытша қанайналымның шектелуіне байланысты оның мүшеде жоғарылауына
АҚ өзгерістеріне байланысты мүшелерде қанайналымды реттеуіне
вертикальдық жағдайда аяқтарда қанайналымның жоғарылауына
2. Баяу диастолалық деполяризация жасушаларға тән:
типтік кардиомиоциттерге
қаңқа бұлшық еттеріне
атиптік кардиомиоциттерге (пейсмекерлік жасушаларға)
жүректің интрамуральдық ганглий нейрондарына
жүректің экстрамуральдық ганглий нейрондарына
3. Салыстырмалы рефрактерлік кезеңінде типтік кардиомиоциттердің қозуын
шақыру үшін тітіркендіргіш болуы тиіс:
субтабалдырықтық
табалдырықтық
табалдырықтықтан күштірек
күші әртүрлі
күші минимальды
4. Жүрек қызметіндегі дромотроптық әсер – қай құрылымның өзгерісі:
миокард өткізгіштігінің
жиырылу күшінің
миокард қозғыштығының
жүрек соғу жиілігінің
миокард тонусының
5. Кезбе жүйкенің жүрекке әсері:
теріс хроно–, ино–, батмо– және дромотроптық әсерлер
теріс хроно–, ино–, батмотроптық және оң дромотроптық әсерлер
теріс хроно–, инотроптық және оң батмо– және дромотроптық әсерлер
оң хроно–, ино–, батмо– және дромотроптық әсерлер
ешқандай әсер етпейді
6. Жүрекке симпатикалық жүйкелердің оң хронотроптық әсерінің механизмі
байланысты:
баяу диастолалық деполяризацияның жылдамдығының артуымен
баяу диастолалық деполяризацияның жылдамдығының төмендеуімен
калий ағысының артуымен
кальций ағысының баяулауымен
натрий ағысының артуымен
7. Кезбе нервтің тонусының артуы электрокардиограмма сипатталады:
жүрек соғу жиілігінің жоғарылауымен
QRS комплексінің ұзақтығының қысқаруымен
P–Q интервалының ұзаруымен
Р–Q интервалының қысқаруымен
тісшелер амплитудаларының жоғарылауымен
8. Үшжармалы клапан жақсы естіледі:
төстің оң жағында екінші қабырға аралықта
сол жақта бұғана ортасы сызығынан 1,5 см ішке қарай бесінші қабырға аралықта
семсерше өскіннің негізінде
төстің сол жағында екінші қабырға аралықта
төстің оң жағында үшінші қабырға аралықта
9.Фонокардиограммада жүректің IV-ші тоны тіркеледі:
қарыншалардың жылдам толу кезеңінде
қарыншалардың баяу толу кезеңінде
жүрекшелер жиырылып және қарыншаларға қосымша қан құйылғанда
жүрекшелердің диастоласында
қарыншалардың систоласында
10. Резистивтік қан тамырлар:
аорта
веналар мен венулалар
артериолалар мен прекапиллярлар
артерио–веналық анастомоздар
эластикалық типтегі ірі артериялар
11. Ересек кісілердегі өкпелердің тіршілік сыйымдылығы тең:
6–12 л
3–5,5 л
1–1,6 л
12–15 л
15–20 л
12. Жасушада оттегінің негізгі бөлімі жұмсалады:
цитозолға
митохондрияларға
тегіс эндоплазмалық торға
Гольджи аппаратанына
ядроға
13. Организм тіндеріне оттегінің жеткіліксіз мөлшері аталады:
гипокапния
гиперкапния
гипоксия
аноксия
гипероксия
14. Артериялық қанда оттегінің кернеуінің 70 мм с.б.б. төмендеген кездегі
адамның күйі аталады:
гипоксемия
гипокапния
гипероксия
гиперкапния
гипертония
15. Тыныс бұлшық еттерінің механорецепторлары реттейді:
тынысқа кедергі көлемінің жиырылу күшіне тәуелділігін
өкпелерге қан ағып келуін
өкпелерде судың алмасуын
өкпелерде заттың алмасуын
қорғаныштық реакцияларды
16. Өкпелердің вентиляциясының (желденуінің) төмендеуі тәуелді:
гиперкапнияға
гипоксияға
гипоксемияға
гипокапнияға
гипероксияға
17. Қаңқа жүйесі қанның қышқылдануының (ацидозының) орнын толықтыруға қатысады,
натрий, калий, кальций иондарының орнына қанға сутегі иондарын бере отырып
натрий, калий, кальций иондарының орнына сутегі иондарын байланыстыра отырып
натрий, калий, кальций иондарының орнына ОНˉ иондарын байланыстыра отырып
кальций иондарының алмасуын қамтамасыз ету арқылы
калий иондарының алмасуын қамтамасыз ету арқылы
18. Симбиоттық асқорыту сипатталады:
азық-түліктің құрамындағы ферменттердің көмегімен іске асырылады
макроорганизмде өндірілетін ферменттердің көмегімен іске асырылады
ішек микробтарының өндіретін ферменттерінің көмегімен іске асырылады
қабырғалық ас қорытумен
жасушаішілік лизосомалық ферменттердің көмегімен
19. Асқорыту жүйесінің асқорытулық қызметтеріне жатады, тек біреуінен басқасы:
моторлық
тағамның химиялық өңделуі
эндокриндәк
секреторлық
сіңірулік
20. Қайда орналасқан рецепторлар тітіркенгенде, жұту рефлексі іске асырылады:
тілдің бүйірлерінде орналасқан
тілдің алдыңғы жағындағы үштен бірінде
тілдің түбірінде
тілдің ортасындағы үштен бірінде
тілдің ұшында
21. Гастриннің жоғары секрециясы шақырады:
асқазан сөлі қышқылдығының төмендеуін
асқазан сөлі қышқылдығының жоғарылауын
гипергликемияны
гипогликемияны
асқазан моторикасының төмендеуін
22. Ұйқы безі он екі елі ішектің қуысына бөледі:
глюкагонды
инсулинді
соматостатинді
трипсиноген, химотрипсиногенді
бомбезинді
23. Өттің әсерінен сіңіріледі:
моносахаридтер
белок гидролизінің өнімдері
липидтер мен майда еритін витаминдер
минеральдық тұздар
қант
24. Тоқ ішектегі жасымықтардың (клетчатканың) гидролизі қандай құрылымның ферментінің әсерінен туындайды:
ішек сөлінің
ұйқы безінің
энтероциттердің
ішек микрофлорасының
асқазан сөлінің
25. Қан плазмасынан өндірілетін біріншілік зәр қандай құрылымның қызметінің нәтижесі:
нефронның проксимальдық түтікшелерінің
дистальдық түтікшелердің
жинақтағыш түтікшелердің
бүйрек денешігінің капиллярлар шумағының
Генле ілмегінің
26. Нефрон капсуласында біріншілік зәрдің түзілу процессі аталады:
түтікшелік экскреция
түтікшелік реабсорбция
түтікшелік секреция
шумақтық фильтрация
зәр шығару
27. Бүйрек шумақшасының келуші және әкетуші артериолаларының диаметрінің әр түрлі болуына қандай көлем тәуелді:
онкостық қысым
секреция
реабсорбция
фильтрация
соңғы несептің мөлшері
28. Глюкоза толығымен реабсорбцияланады:
Генле ілмегінде
дистальдық түтікшелерде
проксимальдық түтікшелерде
несепағарларда
жинақтағыш түтікшелерде
29. Бүйректерде натрийдің реабсорбциясы мен калийдің секрециясын реттейді:
тироксин
адреналин
антидиурездік гормон
альдостерон
соматотроптық гормон
30. Гипофиздің артқы бөлмі зақымданғанда күтілетін нәтиже:
диурездің жоғарылауы, зәрдің осмолярлық қасиетінің төмендеуі
диуредің жоғарылауы, зәрдің осмолярлық қасиетінің артуы
диурездің төмендеуі, зәрдің осмолярлық қасиетінің төмендеуі
диурездің төмендеуі, зәрдің осмолярлық қасиетінің артуы
диурез өзгермейді
31. Қанда гормондар арнайы байланысады:
қанның формалық элементтерімен
плазма альбуминдерімен
плазма глобулиндерімен
хиломикрондармен
мицеллалармен
32. Қанда глюкокортикоидтардың деңгейі көтерілгенде:
теріс кері байланыстың нәтижесінде гипоталамустық кортиколибериннің өндірілуі артады
теріс кері байланыстың нәтижесінде кортиколиберин мен АКТГ өндірілуі төмендейді
кортиколиберин мен АКТГ өндірілуі өзгермейді
оң кері байланыстың нәтижесінде АКТГ секрециясы төмендейді
оң кері байланыстың нәтижесінде кортиколибериннің шығуы төмендейді
33. Бүйрек үсті безінің қыртысты қабатында барлық гормондар түзіледі, тек
кейбірінен басқа:
минералкортикоидтар
адреналин мен норадреналин
глюкокортикоидтар
жыныстық стероидтар
глюкокортикоидтар мен жыныс стероидтар
34. Бүйрек үсті безінің қыртысты қабатының маңызды минералокортикоидтық гормоны:
гидрокортизон
кортизол
альдостерон
андрогендер
эстрогендер
35. Лейдиг жасушаларында тестостеронның түзілуі бақыланады:
фолликулынталандырушы гормонмен
лютеиндеуші гормонмен
окситоцинмен
АКТГ
пролактинмен
36. Глюкозаның жасуша мембранасы арқылы транспортталуы инсулиннің күшті
бақылауында жүреді:
бүйрек жасушаларында
жүйке жасушаларында
жүректе
бұлшық еттер мен май тінінде
көк бауырда
37. Кортиколиберин шақырады:
лютеинднеуші гормон секрециясын ынталандырады
пролактиннің секрециясын тежейді
соматотроптық гормонның секрециясын тежейді
АКТГ (адренокортикотроптық гормонның) секрециясын ынталандырады
АКТГ (адренокортиктроптық гормонның) секрециясын тежейді
38. Вестибулоспинальдық тракт қоздырушы әсер етеді:
тек жазылғыш альфа-мотонейрондарға ғана
альфа– және гамма–мотонейрондық жазылғыштарға
реципроктық қатынасты қамтамасыз ететін тежегіш нейрондарға
тек қана гамма–мотонейрондық жазылғыштарға
бүгілгіш альфа – мотонейрондарға
39. Мишықтың жетіспеуінде барлық құбылыс болады, тек біреуінен басқа:
қимыл координациясының бұзылыстары
бұлшық еттік тонустың өзгерістері
вегетативтік бұзылыстар
естен тану
бұлшық еттердің атониясы
40. Қан плазмасының белоктары түзеді:
осмостық қысымды
гидростатикалық қысымды
гемодинамикалық қысымды
онкотикалық қысымды
фильтрациялық қысымды
41. Иммундық антиденелер көбіне фракциясына кіреді:
альбуминдердің
гамма – глобулиндердің
фибриногендердің
тек альфа – глобулиндердің
тек бета – глобулиндердің
42. Қан тұтқырлығының артуы:
қан ағу кедергісін төмендетеді
қан ағу кедергісін арттырырады
қан ағу кедергісіне әсер етпейді
гидремия шақырады
белоктар концентрациясын төмендетеді
43. Оттегіге жақындық қасиетке ие:
фетальды гемоглобин (HbF)
ересек адамның гемоглобині (НbA)
карбоксигемоглобин
карбгемоглобин
метгемоглобин
44. Темірдің көбіне қоры жиналалады:
бауырда, талақта, сүйек миында, ішектің кілегей қабатында
мида, жүректе, бүйректерде
сүйектерде
бұлшық еттерде
теріде
45. В12 витаминінің сіңірілуі үшін өте қажетті зат:
С витамині
эритропоэтин
ішкі фактор (гастромукопротеид)
фоли қышқылы
Е витамині
46. Нейтрофилдердің негізгі қызметі:
гепариннің, гистаминнің, серотониннің синтезі мен секрециясы
микробтардың, токсиндердің фагоцитозы, цитокиндердің өндірілуі
мес клеткалар грануласының фагоцитозы, гистаминазамен гистпминнің ыдырауы
қанның агрегатты күйін реттеуге қатысу
қан тамырлар тонусын реттеуге қатысу
47. Қан ағуын тоқтататын физиологиялық процестер жиынтығы аталады:
гомеостаз
фибринолиз
гемолиз
гемостаз
плазмолиз
48. Протромбин негізінен түзіледі:
қызыл сүйек кемігінде
эритроциттерде
бауырда
тромбоциттерде
асқазанда
49. Фибриннің ыдырауы мына ферментпен іске асырылады:
плазминмен
тромбинмен
гепаринмен
протромбиназамен
фибринстабилиздеуші фактормен
50. Мес клеткаларында және базофилдерде белсенді антикоагулянт түзіледі:
плазмин
гепарин
тромбин
тромбопластин
гирудин
4 нұсқаның жауаптары (каз)
1 B 11 B 21 B 31 C 41 B
2 C 12 B 22 D 32 B 42 B
3 C 13 C 23 C 33 B 43 A
4 A 14 A 24 D 34 C 44 A
5 A 15 A 25 D 35 B 45 C
6 A 16 D 26 D 36 D 46 B
7 C 17 B 27 D 37 D 47 D
8 C 18 C 28 C 38 B 48 C
9 C 19 C 29 D 39 D 49 A
10 C 20 C 30 A 40 D 50 B
Ахмет Ясауи атындағы ХҚТУ
№1 Медицина факультеті
Адам физиологиясы кафедрасы
«Жалпы медицина» 5В130100 мамандығы, көктемгі семестр,
модульдік жүйе бойынша 3 курс студенттеріне
Физиология-2 пәнінен арналған емтихан-тестілік тапсырмалар
5 нұсқа
1. Систоланың ең жоғарғы шегінде (жылдам қан айдау кезеңінде) сол
қарыншадағы қысым тең:
70 – 80 мм с.б.б
25 – 30 мм с.б.б.
120 – 130 мм с.б.б.
5 – 8 мм с.б.б.
10 – 20 мм с.б.б.
2. Тыныштық күйдегі сол қарыншаның систолалық көлемі тең:
30 мл
60 – 70 мл
120 мл
150 мл
200 мл
3. Электрокардиограммада QRS комплексі сипаттайды:
жүрекшелердің (деполяризация векторы) қозуын
қарыншалардың реполяризациясын
қарыншалардың (деполяризация векторы) қозуын
қарыншалардың гиперполяризациясын
жүрекшелердің гиперполяризациясын
4. Өкпе сабауының клапаны жақсы естіледі:
семсерше өскіннің негізінде
төстің оң жағындағы екінші қабырға аралықта
төстің сол жағындағы екінші қабырға аралықта
сол жақтағы бұғана ортасы сызығынан 1,5 см ішке қарай бесінші қабырға аралықта
оң жақтағы бұғана ортасы сызығы бойынша төртінші қабырға аралықта
5. Жүректің оң қарыншасының минуттық көлемі:
сол қарыншаның минуттық көлеміндей
сол жақтан екі есе көп
сол жақтан төрт есе көп
сол жақтан екі есе аз
сол жақтан төрт есе аз
6. Кедергі қан тамырлардың (артериолдардың) негізгі қызметі:
қанды деполау
жүйелі АҚ бір деңгейде ұстау, органдар мен тіндер арасындағы қанайналымды реттеу
қан мен тіндер арасындағы зат алмасу
веноздық қысымды бір деңгейде ұстау
органдарда АҚ өзгерістерінде қанайналымды бір деңгейде ұстау
7. Реактивтілік (постишемиялық) гиперемияның феномены тығыз байланысты:
мүшенің қызметінің артуына байланысты, оның қанайналысының жоғарылауымен
мүшенің қызметінің төмендеуіне байланысты, оның қанайналысының жоғарылауымен
қанайналысты уақытша шектегеннен соң, оның қанайналысының жоғарылауымен
вертикальдық қалыпта аяқтардың веналарында қанайналыстың жоғарылауымен
органдарда АҚ өзгерістерінде қанайналымды бір деңгейде ұстауымен
8. Сурфактанттың физиологиялық маңызы:
альвеолалардың пішіні кішіріюне байланысты беткейлік кернеуінің төмендеуі
альвеолаларды құрғап кетуден сақтау
альвеолалардың қабырғасы – ауа арасында антиденелердің түзілуін қамтамасыз ету
альвеолалардың пішінінің кішіріюне байланысты беткейлік кернеуінің жоғарылауы
альвеолалардың пішіні ұлғаюына байланысты беткейлік кернеуінің жоғарылауы
9. Тыныс алудың резервтік көлемі + тыныстық көлем + тыныс шығарудың резервтік көлемі құрайды:
функциональдық қалдық көлем
өкпелердің тіршілік сыйымдылығы
тыныс алудың көлемі
өкпелердің жалпы сыйымдылығы
өлі кеңістік көлемі
10. Тыныс шығарудың резервтік көлемі:
тыныш күйде тыныс алған соң тыныс шығарғандағы ауаның көлемі
терең тыныс алған соң тыныс шығарғандағы ауаның көлемі
терең тыныс алған соң терең тыныс шығарғандағы ауаның көлемі
тыныш күйде тыныс шығарған соң терең тыныс шығарғандағы ауаның көлемі
терең тыныс алған соң терең тыныс алғандағы ауаның көлемі
11. Көмірқышқыл газының концентрациясының артуы, қан теипературасының көтерілуі, қанның рН төмендеуі, эритроциттерде 2,3-дифосфоглицераттың құрамының артуы туындатады:
гемоглобиннің оттегіге жақындығының артуы және диссоциация сызығының солға ығысуы
гемоглобиннің оттегіге жақындығының төмендеуі және диссоциация сызығының оңға ығысуы
гемоглобиннің оттегіге жақындығының артуы және диссоциация сызығының оңға ығысуы
гемоглобиннің оттегіге жақындығының төмендеуі және диссоциация сызығының солға ығысуы
гемоглобиннің көмірқышқыл газға жақындығының артуы
12. Өкпелердің жалпы сыйымдылығына анықтама беріңіз:
тыныш күйде тыныс шығарған соң өкпелерде қалатын ауаның көлемі
тыныш күйде тыныс алған соң терең тыныс алғандағы ауаның көлемі
терең тыныс алған соң терең тыныс шығарғандағы ауаның көлемі
терең тыныс алудың жоғары шегіндегі өкпелерде қалатын ауаның көлемі
терең тыныс алған соң терең тыныс алатын ауаның көлемі
13. Өкпелердің диффузиялық қасиеті негізделеді:
гемоглобиннің оттегімен толық қаныққанда қанның оттегімен байланысатын құрамына
қандағы еріген оттегінің кернеуімен анықталатын гемоглобиннің оксигемоглобинге айналуының сызықтық тәуелділігіне
1 минут ішінде 1 мм с.б. тең қысым градиентіне сүйеніп, өкпе мембранасы арқылы өтетін газдың көлеміне
гемоглобиннің көмірқышқыл газымен толық қаныққанда қанның көмірқышқыл газымен байланысатын құрамына
қанда еріген оттегінің кернеуімен анықталатын гемоглобиннің карбгемоглобинге айналатын сызықтық тәуелділігіне
14. Терең тыныс шығарған соң өкпелерде қалатын ауаның көлемі:
резервтік тыныс шығарудың көлемі
резервтік тыныс алудың көлемі
тыныстық көлем
қалдық көлем
өлі анатомиялық кеңістіктің көлемі
15. Гемоглобиннің көмірқышқыл газымен (СО2) байланысуы аталады:
оксигемоглобин
карбоген
карбоксигемоглобин
карбгемоглобин
метгемоглобин
16. Өкпелердің тіршілік сыйымдылығын құрайды:
резервтік тыныс алу көлемі, тыныстық көлем, резервтік тыныс шығару көлемі, қалдық көлем
резервтік тыныс алу көлемі, тыныстық көлем
резервтік тыныс алу көлемі, тыныстық көлем, резервтік тыныс шығару көлемі
резервтік тыныс шығару көлемі, қалдық көлем
резервтік тыныс шығару көлемі, тыныстық көлем
17. Тыныс шығарудың резервтік көлемі + қалдық көлем құрайды:
функциональдық қалдық көлемді
өкпелердің жалпы көлемін
тыныс алу көлемін
өкпелердің тіршілік сыйымдылығын
тыныс шығарудың көлемін
18. Аш ішектің ЕС1-жасушасынан өндірілетін гормон:
Р-субстанциясы
ХЦК-ПЗ
Энкефалиндер
Панкреасты полипептид
Дуокринин
19. Он екі елі ішектің ЕС1-жасушасынан өндірілетін гормон:
Вилликинин
Инсулин
Гистамин
Мотилин
Гастрон
20. Энтероглюкагонның физиологиялық әсерлерін табыңыз:
Асқазанның секреторлық және моторлық белсенділігін тежейді
Заттардың жасуша мембраналарынан транспортталуын ынталандырады, глюкозаның жұмсалуын және гликогеннің түзулін қамтамасыз етеді
Асқазан секрециясының мөлшерін және асқазан сөліндегі қышқылдықты төмендетеді
Асқазаннан пепсиннің секрециясын және ұйқы безінің секрециясын қоздырады, асқазанның эвакуациясын жеделдетеді
Ұйқы безі ферменттерінің секрециясын тежейді, гастриннің шығуын күшейтеді, асқазанның моторикасын қоздырады
21. Серотонин өндіретін жер мен жасушаларды көрсетіңіз:
Асқорыту түтігі ЕС1, ЕС2-жасушалары
Он екі елі ішек ЕС1-жасушалары
Аш ішектің І-жасушалары
Аш ішектің S-жасушалары
Ұйқы безінің Д2-жасушалары
22. Асқазан мен ұйқы безі сөлдерінің шығуын ынталандыратын, капиллярларды кеңейтетін, асқазан мен ішектердің моторикасына белсенділік беретін гормонды анықтаңыз:
Гистамин
Вилликинин
Гастрин
Энтероглюкагон
ХЦК-ПЗ
23. Гормондардың негізгі бөлігі қанда тасымалданады:
бос еріген күйде
лейкоциттармен және эритроциттермен байланысқан күйде
плазма белоктарымен байланысқан күйде (негізінен глобулиндермен)
липидтармен байланысқан күйде
көмірсулармен байлансықан күйде
24. Ұйқы безінің секрециясын реттеуде маңызды роль атқаратын механизмді
таңдаңыз:
тікелей нервтік бақылау
гипоталамустық–гипофизарлық бақылау
қандағы метаболиттердің деңгейі мен бездің өзінің гормондары
бездің өзінің гормондары
он екі елі ішекті механикалық тітіркендіру
25. Либериндер – гипоталамуста түзіліп, кейбір құрылымдардың гормонының
шығуына ынталандырушы әсер береді:
бүйрек үсті бездерінің
қалқанша бездің
аденогипофиздің
нейрогипофиздің
эпифиздің
26. Инсулин Лангерганс аралшықтарының қандай жасушаларында өндіріледі:
альфа–жасушаларында
бета–жасушаларында
дельта–жасушаларында
бездің аценус жасушаларында
бездің шығарушы түтіктерінің жасушаларында
27. Лейдиг интерстициальдық жасушалары негізінен өндіреді:
андрогендерді
эстрогендерді
прогестероды
лютеиндеуші гормонды
пролактинді
28. Соматотроптық гормонның әсерінен белоктардың биосинтезі мен азоттық
баланс:
биосинтез төмендейді, баланс оң болады
екі көрсеткіште өзгермейді
биосинтез күшейеді, баланс оң болады
биосинтез күшейеді, баланс теріс болады
биосинтез төмендейді, баланс теріс болады
29. Гонадолиберин шақырады:
лютеиндеуші және фолликулынталандырушы гормондардың секрециясын күшейтеді
пролактинің секрециясын бәсеңдетеді
СТГ (соматотроптық гормонның) секрециясын бәсеңдетеді
АКТГ (адренокортикотроптық гормонның) секрециясын күшейтеді
СТГ (соматотроптық гормонның) секрециясын күшейтеді
30. Мишыққа барлық эфференттік жолдар тән, тек біреуінен басқа:
шатыр ядроларынан вестибулярлық Дейтерс ядроларына дейін
тікелей спинальдық моторлық орталықтарға
ортаңғы мидың қызыл ядроларына
таламустың вентролатеральдық ядроларына
қимылдатқыш қыртысқа
31. Реабсорбция – бұл:
заттардың қаннан капсула қуысына транспортталуы
біріншілік зәрден заттардың қанға транспортталуы
түтікше жасушаларының эпителийінен түзілген заттардың транспортталуы
біріншілік зәрде табалдырықтық заттардың пайда болуы
біріншіліктік зәрде ірі молекулярлық заттардың пайда болуы
32. Глюкозаның реабсорбция табалдырығы тең:
10 ммоль/л
2 ммоль/л
5 ммоль/л
20 ммоль/л
40 ммоль/л
33. Антидиурездік гормон нефронның қай бөлімінің өткізгіштігіне әсер етеді:
проксимальдық
Генле ілмегінің
жинақтағыш түтіктердің
несепағарлардың
Генле ілмегінің иілген жеріне
34. Кейбір уланулар кезінде глюкозаның қандағы қалыпты мөлшеріне
қарамастан зәрде пайда болады. Бұл құбылыс улы заттың қайда әсер еткенін
көрсетеді:
шумақтардың
проксимальдық түтікшелердің
Генле ілмегінің
дистальдық түтікшелердің
жинақтағыш түтікшелерде
35. А және В агглютиногендері болады:
плазмада
лейкоциттерде
эритроциттерде
нейтрофилдерде
тромбоциттерде
36. Асқазанға симпатикалық әсерлер:
тұз қышқылының секрециясын тежейді
М–холинорецепторлар арқылы іске асырылады
перистальтиканы белсенділейді
тұз қышқылының секрециясын белсенділейді
Н-холинорецепторлар арқылы іске асырылады
37. Төртінші топтағы қанда болады:
и агглютининдері
А және В агглютиногендері
А агглютиногендері және агглютининдері
В агглютиногендері және агглютининдері
В агглютиногендері және бета агглютининдері
38. Резус-антиген құрамына кіреді:
плазманың
лейкоциттердің
тромбоциттердің
эритроциттердің
тек ретикулоциттердің
39. Гематокриттің проценттік қатынасы:
гемоглобин санының қан көлеміне
формалық элементтер көлемінің (дәлірек, эритроциттердің) қан көлеміне
плазма көлемінің қан көлеміне
қанның формалық элементтерінің проценттің қатынасы
лейкоцит санының қан көлеміне
40. Қанның онкотикалық қысымының маңызы қатысты:
қан мен тіндік сұйық арасына белоктардың тасымалдануына
қан мен тіндік сұйық арасына судың тасымалдануына (циркуляциядағы қан
көлемін ұстауға)
қанның рН сақтауға
гидростатикалық қысымды өзгертуге
қанның жалпы перифериялық кедергісін түзуге
41. Қанның рН тұрақтылығын реттеуде 2 мүше маңызды орын алады:
өкпелер мен бүйректер
жүрек пен бауыр
асқазан мен ішек
сүйектер мен бұлшық еттер
кілегей қабаттар мен тері
42. Гемолглобиннің басты қызметі:
оттегіні өкпелерден тканьдерге және көмірқышқыл газын тканьдерден өкпелерге транспорттау
қанның онкотикалық қысымын құрау
қанның тұтқырлығын қамтамасыз ету
осмостық қысымды ұстау
қоректік заттарды тасымалдау
43. Гиповолемия деп аталады:
айналымдағы қан көлемінің төмендеуі
қанның осмостық қысымының төмендеуі
қанда эритроциттер саны мен гемоглобиннің төмендеуі
айналымдағы қан көлемінің артуы
қанның онкостық қысымының төмендеуі
44. Тыныштық күйде синустық-жүрекшелік түйіндегі өздігінен туындайтын импульстердің жиілігі:
20 имп/мин
40–50 имп/мин
60–80 имп/мин
1–2 имп/мин
120–150 имп/мин
45. Субтабалдырықтық тітіркендіргіш экстрасистоланы шақыра алады, егерде келесі кезеңіде әсер етсе:
абсолюттік рефрактерлік
салыстырмалы рефрактерлік
суперқалыпты қозғыштық
қалыпты қозғыштық
қозғыштықтың ешбір кезеңінде
46. Жүреке заңының (Старлинг) физиологиялық мағынасы:
жүрекке келіп құятын қанның көлемінің артуына байланысты жиырылу күшінің артуы
аорта мен өкпе артериясының қысымының артуына байланысты жиырылу күшінің артуы
жүрек соғу жиілігінің артуына байланысты жиырылу күшінің артуы
артериялық қысымның төмендеуіне байланысты жиырылу күшінің артуы
жүрек соғу жиілігінің төмендеуіне байланысты жиырылу күшінің артуы
47. Қандай құбылыстың нәтижесінде тыныштық күйдегі тыныс алу іске асады:
инспираторлық бұлшық еттер жиырылғанда
экспираторлық бұлшық еттер жиырылғанда
созылған өкпелердің эластикалық қасиеттеріне байланысты
құрсақ бұлшық еттері жиырылғанда
кеуде торсының еттері жиырылғанда
48. Тыныс алудың бейэластикалық кедергісі тәуелді:
альвеолалардағы сурфактанттың құрамына
өкпелердің эластикалық және коллагендік талшықтарының арақатынасына
тыныс жолдарындағы ауа ағымының жылдамдығы мен оның турбуленттілігінің дәрежесіне
өкпелердегі қанайналымға
интерстицияларда дөрекі коллагендік талшықтардың дамуына
49. Тыныс алу, зат алмасу және жылу реттеу процестердің байланысын
қамтамасыз ететін орталық жүйке жүйесінің негізгі бөлімі:
үлкен жарты шарлардың қыртысы
гипоталамус
мишық
сопақша ми
жұлын
50. Миға келетін қанның газдық құрамын бақылайтын рецепторлар:
каротидтік денешіктер
аорталық
ирританттық
ортаңғы мидың
жұлынның
5 нұсқаның жауаптары (каз)
1 C 11 B 21 A 31 B 41 A
2 B 12 D 22 A 32 A 42 A
3 C 13 C 23 C 33 C 43 A
4 C 14 D 24 C 34 B 44 C
5 A 15 D 25 C 35 C 45 C
6 B 16 C 26 B 36 A 46 A
7 C 17 A 27 A 37 B 47 D
8 A 18 A 28 C 38 D 48 C
9 B 19 A 29 A 39 B 49 B
10 D 20 A 30 B 40 B 50 A
Ахмет Ясауи атындағы ХҚТУ
№1 Медицина факультеті
Адам физиологиясы кафедрасы
«Жалпы медицина» 5В130100 мамандығы, көктемгі семестр,
модульдік жүйе бойынша 3 курс студенттеріне
Физиология-2 пәнінен арналған емтихан-тестілік тапсырмалар
6 нұсқа
1. Капиллярдың веналық жағындағы реабсорбция қамтамасыз етіледі қандай
құбылыстың нәтижесінде:
қанның гидродинамикалық қысымының
қанның онкостық қысымының
тіндік сұйықтықтың онкостық қысымының
қанның осмостық қысымының
тіндік сұйықтықтың осмостық қысымының
2. Барлық қан тамырларда болады:
тек симпатикалық иннервация
парасимпатикалық иннервация
симпатикалық та, парасимпатикалық та иннервация
симпатикалық иннервация және кейбір тамырларда – парасимпатикалық
иннервация
парасимпатикалық иннервация және кейбір тамырларда – симпатикалық
3. Анатомиялық өлі кеңістік – бұл:
мұрын (немесе ауыз) қуысынан респираторлық бронхиолдарға дейінгі болатын ауа
деммен шығарылатын ауаның соңғы мөлшері
диффузиялық газалмасуға қатысатын ауа
максимальды дем шығарғаннан кейінгі өкпелерде қалатын ауаның көлемі
перфузиялық газалмасуға қатысатын ауа
4. Адамға тән негізгі асқортыудың түрі:
аутоликалық
симбионттық
өзіндік
қабырғалық
лизосомальдық
5. Асқазан сөлінің секрециясын ынталандырғанда асқазаннан қанға өтеді:
көбірек бикарбонаттар
көбірек сутек иондары
бұл иондар тең арақатынаста
Clˉ иондары
натрий иондары
6. Асқорытулық емес қызметтер, тек біреуінен басқасы:
экскреторлық
иммундық
эндокриндік
астық химиялық (гидролиз) өңделуі
эритропоэздің реттелуі
7. Сурфактанттың негізгі әсері болып табылады:
альвеолалардың су қабығының беткейлік кернеуінің төмендеуі өкпелердің тыныс алу кезінде созылып, тыныс шығару кезінде альвеолалардың қабысып қалуына тосқауыл болады
альвеолярлық ауада оттегінің кернеуінің артуы
тыныстың бейэластикалық кедергісінің төмендеуі
альвеолалардың кеуіп кетуден қорғауын қамтамасыз ету
альвеолярлық ауада көмірқышқыл газының кернеуінің артуы
8. Шайнау орталығы орналасқан:
қыртыстың шүйде бөліміндев затылочной коре
гипоталамуста
жұлынның артқы мүйіздерінде
сопақша мида
төрт төмпешіктің төменгілерінде
9. Асқазаннан тұз қышқылының секрециясын төмендетеді:
гастрин
соматостатин мен секретин
гистамин
парасимпатикалық әсерлер
еттің сорпасын қабылдау
10. Ұйқы безінің ферменттері:
тек панкреастық сөлге секрецияланады
тек белоктарды ғана гидролиздейді
қанға аз ғана мөлшерде секрецияланады (инкрецияланады)
негізінен қабырғалық ас қорытуға қатысады (мембраналық асқорытуда)
тек майларды ғана гидролиздейді
11. Хиломикрондар мен жоғары тығыздықты липопротеиндер энтероциттерден
тікелей сіңіріледі:
қанға
лимфаға
ликворға
синовиальдық сұйықтыққа
плевральдық сұйықтыққа
12. Дуоденальдық зондтау кезінде анықталған өттің ең қою порциясындағы
лейкоциттердің оғары болуы қай құрылымның қабынуын сипаттайды:
бауырішілік өт жолдарының
өт қабының
он екі елі ішектің
ұйқы безінің
бауырдың
13. Ішек сөлінің секрециясын ынталандырғанда ішектен қанға сіңіріледі:
көбірек бикарбонаттар
көбірек сутек иондары
бұл иондар тең дәрежеде сіңіріледі
Clˉ иондары
натрий иондары
14. Аштық орталығы орналасқан:
сопақша мидағы кезбе нервтің ядроларында
ортаңғы мидың қызыл ядроларында
таламустың релейлік ядроларында
гипоталамустың латеральдік ядроларында
үлкен жарты шарлардың желке қыртысында
15. Сілекей бөлу орталығы орналасқан:
гипоталамуста
ортаңғы мида
сопақша мидың VII және IX жүйкелерінің ядроларында
таламуста
мидың шүйде бөлімінде
16. Жұту орталығы орналасқан:
С3–5 деңгейіндегі жұлынның алдыңғы мүйіздерінде
сопақша мида
гипоталамустың вентромедиальдық ядроларында
ортаңғы мидағы төрт төмпешіктің төменгілерінде
мидың шүйделік қыртысында
17. Асқазанға симпатикалық әсерлер:
тұз қышқылының секрециясын тежейді
М–холинорецепторлар арқылы іске асырылады
перистальтиканы белсенділейді
тұз қышқылының секрециясын белсенділейді
Н-холинорецепторлар арқылы іске асырылады
18. Ең қою өт кездеседі:
бауыр мен өт қабында
өт қабында
бауырда
аралас өттің құрамында
бауыр мен аралас өттің құрамында
19. Аш ішектен көмірсулар мен белоктардың гидролиздік өнімдері сіңіріледі:
лимфаға
ликворға
қанға
синовиальдық сұйықтыққа
плевральдық сұйықтыққа
20. Дені сау адамның нефронында қай заттың фильтрациясы жүреді:
аминқышқылдардың
фибриногеннің
эритроциттердің
глобулиндердің
лейкоциттердің
21. Адам тыныштық күйде тыныс шығарған соң қосымша терең тыныс шығарғандағы ауа аталады:
қалдық көлем
тыныс алудың резервтік көлемі
тыныс шығарудың резервтік көлемі
тыныстық көлем
өлі кеңістік көлемі
22. Адамның тыныштық күйде тыныс алатын және тыныс шығаратын ауаның көлемін құрайды:
қалдық көлем
тыныстық көлем
тыныс алудың резервтік көлемі
тыныс шығарудың резервтік көлемі
функциональдық көлем
23. Тыныс жетіспеуінің жағымсыз сезімімен немесе қиналып тыныс алу, жиілігі, ырғағы мен тереңдігінің бұзылыстарымен сипатталатын тыныстың бұзылысы аталады:
гиперпноэ
апноэ
эйпноэ
тахипноэ
диспноэ
24. Организмнің тіндерінде оттегінің жеткіліксіз мөлшері аталады:
нормоксия
гипоксемия
гипоксия
гипокапния
гиперкапния
25. Өкпелердің функциональдық қалдық көлемі құралады:
тыныс алудың резервтік көлемі+қалдық көлем
тыныс шығарудың резервтік көлем+қалдық көлем
резервтік тыныс алу+тыныстық көлем+резервтік тыныс шығару+қалдық көлем
резервтік тыныс шығару+тыныстық көлем
резервтік тыныс алу+тыныстық көлем
26. Өкпелерің альвеолаларынан қанға газдардың өтуі және керісінше қаннан өкпелердің альвеолаларына өтуі қандай механизмге байланысты жүреді:
секреция
активтік транспорт
фильтрация
осмос
диффузия
27. Орта жастағы ерлердің тыныстық көлемінің орта қалыпты көрсеткіштерінің көлеміне төмендегі сандардың қайсысы жақынырақ:
1700 мл
1500 мл
700 мл
7000 мл
4000 мл
28. Орта жастағы ерлердің өкпелерінің тіршілік сыйымдылығының орта қалыпты көрсеткіштерінің көлеміне төмендегі сандардың қайсысы жақынырақ:
7000 мл
700 мл
1700 мл
350 мл
4000 мл
29. Өлі кеңістік көлемінің орта қалыпты көрсеткішіне төмендегі сандардың қайсысы жақынырақ:
1500 мл
700 мл
150 мл
1700 мл
4000 мл
30. Қалыпты тыныс шығарған соң өкпелерде қалатын ауаның көлемі:
өкпелердің тіршілік сыйымдылығы
тыныс алудың көлемі
өкпелердің жалпы сыйымдығы
функциональдық қалдық ауа көлемі
өлі кеңістік көлемі
31. Гиперпротеинемияда байқалады:
жасушааралықта судың жинақталуымен сипатталатын тіндік ісіну
жасушалық ісіну
жасушалық және тіндік ісіну бірдей дәрежеде
циркулияцииядағы қан көлемінің артуы (гиперволемия)
артериялық қысымның төмендеуі
32 . Дені сау адамның артериялық қанының белсенді реакциясы (рН) тең:
7,40+/-0,04
7,30+/-0,04
7,20+/-0,04
7,60+/-0,04
7,0 +/-0,04
33. Қандағы гемоглобин мөлшері:
ерлерде – 120-140 г/л, әйелдерде – 140-160 г/л
ерлерде – 140-160 г/л, әйелдерді – 120-140 г/л
ерлерде – 80-100 г/л, әйелдерде – 60-80 г/л
ерлерде де, әйелдерде де – 140-160 г/л
ерлерде де, әйелдерде де – 100-110 г/л
34. Эритропоэзге темір қажет:
гемнің синтезіне
глобиннің синтезіне
фоли қышқылының белсенділенуіне
В12 витаминінің сіңірілуіне
С витаминінің сіңімділігіне
35. Эритропоэтин көбінесе екі мүшеде өндіріледі:
қызыл сүйек кемігінде және лимфа түйіндерінде
бүйректерде және бауырда
талақта және ішекте
асқазанда және ұйқы безінде
жүректе және қан тамырларда
36. Лейкоциттердің кейбір түрлерінің проценттік үлесі аталады:
түстік көрсеткіш
гематокрит көрсеткіші
лейкоцитарлық формула
ядролық индекс
осмостық беріктік
37. Моноциттердің иммунологиялық функциясы:
аллергиялық реакцияларға қатысу
микробтардың фагоцитозы, жұту, өңдеу және басқа иммунокомпетентті клеткаларға антигендік қасиетін көрсету
иммуноглобулиндерді өндіру
базофилдердің функциясын тежеу
нейтрофильдердің қызметін тежеу
38. Коагуляциялық гемостаздың бірінші кезеңінде жүреді:
бауырда фибриногеннің синтезделуі
фибриннің түзілуі
фибриндік тромбтың ретракциясы
тромбиннің түзілуі
протромбиназаның түзілуі
39. Заттардың жасуша мембраналары арқылы транспортталуын ынталандыратын, глюкозаның жұмсалуын және гликогеннің түзулін қамтамасыз ететін, липолизді тежеп, липогенезді белсенділейтін, белок синтезінің белсенділігін арттыратын гормонды көрсетіңіз:
Инсулин
Панкреасты пептид
Бульбогастрон
Бомбезин
Энтероглюкагон
40. Көмірсуларды белсенділейтін, асқазан мен ұйқы безінің секрецияларын тежейтін, асқазан мен ішектердің мотрикасын тежейтін гормон:
Глюкагон
Серотонин
Соматостатин
Вазоактивті интестинальды пептид (ВИП)
ХЦК-ПЗ
41. Бульбогастронның өндірілетін орны мен жасушалары:
Асқазанның антральды бөлігіндегі G-жасушалары
Аш ішектің дистальды бөлігіндегі N-жасушалары
Аш ішектің ЕС1-жасушалары
Аш ішектің І-жасушалары
Ұйқы безінің Д2-жасушалары
42. Гастронның физиологиялық әсерлері:
Асқазанның секреция мөлшерін және қышқылдығын төмендетеді
Ұйқы безінен ферменттердің шығуын қоздырады, төмен дәрежеде ұйқы безінен бикарбонаттардың шығуын ынталандырады, асқазаннан тұз қышқылының секрециясын тежейді, өт қабының жиырылуы мен өттің шығуын күшейтеді, аш ішектің моторикасын белсенділейді
Асқазаннан пепсиннің және ұйқы безінің секрецияларын қоздырады, асқазанның эвакуациясын жеделдетеді
Ұйқы безінің ферменттерінің секрециясын тежейді, гастриннің шығуын күшейтеді, асқазанның моторикасын қоздырады
ХЦК-ПЗ антагонисті, аш ішектің, ұйқы безінің, бауырдың пролиферациясын күшейтеді, көмірсулар мен липидтердің алмасуына қатысады
43. Асқазанның бездерінен пепсиннің секрециясы мен шығуын қамтамасыз ететін, босаңсыған асқазан мен он екі елі ішектің, өт қабының моторикасын қоздыратын гормон:
Гастрин
Гастрон
Бомбезин
ХЦК-ПЗ
ГИП
44. Ішек сөлінің секрециясын ынталандырғанда ішектен қанға сіңіріледі:
көбірек бикарбонаттар
көбірек сутек иондары
бұл иондар тең дәрежеде сіңіріледі
Clˉ иондары
натрий иондары
45. Аштық орталығы орналасқан:
сопақша мидағы кезбе нервтің ядроларында
ортаңғы мидың қызыл ядроларында
таламустың релейлік ядроларында
гипоталамустың латеральдік ядроларында
үлкен жарты шарлардың желке қыртысында
46. Сілекей бөлу орталығы орналасқан:
гипоталамуста
ортаңғы мида
сопақша мидың VII және IX жүйкелерінің ядроларында
таламуста
мидың шүйде бөлімінде
47. Жұту орталығы орналасқан:
С3–5 деңгейіндегі жұлынның алдыңғы мүйіздерінде
сопақша мида
гипоталамустың вентромедиальдық ядроларында
ортаңғы мидағы төрт төмпешіктің төменгілерінде
мидың шүйделік қыртысында
48. Асқазанға симпатикалық әсерлер:
тұз қышқылының секрециясын тежейді
М–холинорецепторлар арқылы іске асырылады
перистальтиканы белсенділейді
тұз қышқылының секрециясын белсенділейді
Н-холинорецепторлар арқылы іске асырылады
49. Ең қою өт кездеседі:
бауыр мен өт қабында
өт қабында
бауырда
аралас өттің құрамында
бауыр мен аралас өттің құрамында
50. Аш ішектен көмірсулар мен белоктардың гидролиздік өнімдері сіңіріледі:
лимфаға
ликворға
қанға
синовиальдық сұйықтыққа
плевральдық сұйықтыққа
6 нұсқаның жауаптары (каз)
1 B 11 B 21 C 31 D 41 A
2 D 12 B 22 B 32 A 42 A
3 A 13 B 23 E 33 B 43 A
4 C 14 D 24 C 34 A 44 B
5 A 15 C 25 B 35 B 45 D
6 D 16 B 26 E 36 C 46 C
7 A 17 A 27 C 37 B 47 B
8 D 18 B 28 E 38 E 48 A
9 B 19 C 29 C 39 A 49 B
10 C 20 A 30 D 40 A 50 C

Достарыңызбен бөлісу:




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет