Саясаттану пәні- саяси биліктің қалыптасуына және оның даму заңдылықтарын қызмет ету түрлері, әдістері және мемлекеттік ұйымдастырылған қоғамда қолданылуын оқытады. Саясаттану пәніне үш анықтама: 1. Көп түрлі саяси ғылымдар жүйесіндегі жеке қалыптасқан саясаттың жалпы теориясы; 2. Саяси әлеуметтану 3. Құрамына саяси әлеуметтану, саяси философиялық мемлекет және құқық теориясы және тағы басқа саяси пәндер енетін саясат жайлы білімдер кешені.
Саясаттанудың объектісі - қоғамдағы саяси қатынастар, яғни саяси биліктің құрылымы оны жүзеге асыру механизмдері, экономикалық, әлеуметтік және рухани мүдделері. Саясаттанудың өзіндік категориялары бар. Оған саяси құбылыстар мен процестердің мәнін білдіретін ғылыми терминдер жатады. Саяси билік Саяси тәртіп Саяси жүйе Саяси өмір Егемендік Демократия Саяси процесс Мемлекет Саяси партия
Саясаттану парадигмалары [грек, paradeiqma - теория, үлгі] - саясаттануда парадигма деп саяси өмірді бейнелеуді, білімді ұйымдастырудың қисынын білдіретін, әлеуметтік құбылыстардың бір тобын теориялық пайымдау үлгісі деп млйындаған негізі тұғырнама желісін айтады. Парадигма жасау арқылы зерттеушіде белгібір саяси құбылысты зерделеудің негізгі өлшемі, қалпы қалыптасады. Соған орай ол деректерді жинап, талдайды, түсіндіреді, мағлұматтарды жинақтайды жүйелейді. Саясаттану парадигмаларын жинақтай келе оларды теологиялық натуралистік, әлеуметтік және тиімді сыни деп жүйелеуге боладыТеологиялық парадигма саясатты, билікті құдайдың құдіретімен түсіндіреді. Бұл парадигма саяси ғылымның алғашқы дами бастаған кезеңінде пайда болған. Ол кезде барлық әлеуметтік-саяси құрылыс мемлекет құдайдың құдіретімен жасалады және дамиды делінген.Натуралистік парадигма саясатты әлеуметтік сипаты жоқ табиғи себептермен, атап айтқанда, географиялық ортамен, биологиялық және психологиялық ерекшеліктермен түсіндіреді.
Саясаттану парадигмалары [грек, paradeiqma - теория, үлгі] - саясаттануда парадигма деп саяси өмірді бейнелеуді, білімді ұйымдастырудың қисынын білдіретін, әлеуметтік құбылыстардың бір тобын теориялық пайымдау үлгісі деп млйындаған негізі тұғырнама желісін айтады. Парадигма жасау арқылы зерттеушіде белгібір саяси құбылысты зерделеудің негізгі өлшемі, қалпы қалыптасады. Соған орай ол деректерді жинап, талдайды, түсіндіреді, мағлұматтарды жинақтайды жүйелейді. Саясаттану парадигмаларын жинақтай келе оларды теологиялық натуралистік, әлеуметтік және тиімді сыни деп жүйелеуге боладыТеологиялық парадигма саясатты, билікті құдайдың құдіретімен түсіндіреді. Бұл парадигма саяси ғылымның алғашқы дами бастаған кезеңінде пайда болған. Ол кезде барлық әлеуметтік-саяси құрылыс мемлекет құдайдың құдіретімен жасалады және дамиды делінген.Натуралистік парадигма саясатты әлеуметтік сипаты жоқ табиғи себептермен, атап айтқанда, географиялық ортамен, биологиялық және психологиялық ерекшеліктермен түсіндіреді.