жүйке жасушаларының бірнеше қабатынан тұрады. Бірінші қабат рецепторлық бөліммен, соңғы қабат ми қыртысының нейрондарымен байланысты.
Көп жолды
әрбір қабатта жүйке элементтері көптеген жолдары арқылы бір-бірімен байланысады. Талдағыштардың мұндай көп жолдары жасалған талдаудың сенімділігін және дәлдігін қамтамасыз етеді.
«Сезіну алқымының» болуы
Олардың физиологиялық маңызы: «тарылатын алқым» - артық ақпаратты шектеу, ал «кеңейетін алқым» - әртүрлі сигналдарды жете және өте терең талдауға мүмкіндік жасау.
Көлденең және тігінен ажыратылуы.
Тігінен ажыратылуы – бөлімдер бірнеше нейрон қабаттарынан тұрады.
Көледенең ажыратылуы – рецепторлардың, нейрондардың қасиеттері, олардың арасындағы байланыстар бір қабаттың өзінде әр түрлі болады.
Бұл адамның талдағыштарына қолайсыз жағдай тудырады. Көзге
қатты соққы тигенде жарқыл пайда болуы немесе бөлмеде жағымсыз иістің шығуы
Адаптация
ұзақ әсер ететін тіріркендіргішке бейімделу. Тітіркендіргіш
әсеріне рецепторлардың сезімталдығының
төмендеуі байқалады
Вебер-Фехнер заңы
Тітіркендіргіш күшінің өсуіне қатынасы. Тітіркендіргіш
күшінің өсуі егер ол алдыңғы әсердің 1/30-ін құраса сезіледі. Мысалы: колдың үстіне қойылған бұрынғы жүкке қосымша жүк қосылса, кейінгінің ауырлығын сезіну үшін ол алғашқы салмактың 3%-іне тең болуы тиіс
(бастапқы 100 г жүкке 3 г, ал 200 г болса 6 г қосу қажет)
Ақпаратты ажырату, өңдеу және кодтау.
Тітіркендіргіш тіралы ақпарат топтасқан серпіністер түрінде жеткізіледі. Олардың стандартты өлшемдері болады
(амплитудасы, ұзақтығы, формасы). Топтасқан серпіністердің саны, жиілігі, ұзақтығы тірікендіргіш сипатына қарай әр
түрлі болады
