| Абу Али-ибн-Сина
(Х-ХІ ғ.) - өз заманында қолданылған дәрілерді, олардың қабылдау
тәсілдерін бір жүйеге келтірген.
Парацельс
(ХҮ-ХҮІ ғ.) – иатрохимияның негізін салушы, медицинаға ауыр
металдарды дәрі ретінде енгізді.
ХҮІІІ ғасырдың аяғында – ХІХ ғасырдың басында фармакология ғылым ретінде дами
бастады. Маңызды жетістіктері :
1785 ж. – оймақгүл препараты жүрек ауруларын емдеу үшін қолданылды.
1806 – 1831 жж. - өсімдіктерден морфин, атропин, хинин алкалоидтар бөлініп
шығарылды.
1844 – 1847 жж. - азоттың шала тотығы, хлороформ наркозға қолданды.
ХІХ ғ. 30 жылдары – сөндірілген әк дезинфекциялайтын дәрі ретінде қолданылды.
1879 ж. – нитроглицерин ашылды.
1901 ж. - химиотерапияның негізгі принциптері құрастырылды.
1921 ж. – инсулин ашылды
1929 ж. – пенициллин ашылды
1950 ж.– аминазин табылды
1970 ж. – простагландиндер ашылды
1980 ж. – СПИД–ке қарсы азидотимидин ашылды.
Советтік фармакологияның белгілі ғалымдары:
Павлов И.П.
– ащы, сілтілі заттардың ас қорыту жолының қызметіне әсерін,
ОЖЖ әсер ететін дәрілердің әсерін зерттеді. Психофармакологияның негізін қалады.
Кравков Н.П.
– Совет фармакологиясының негізін қалаушы. Дәрілердің құрама
әсерін зерттеді, патофармакологияның негізін қалады. Венаға наркоз беруді ұсынды.
Клиникаға құрама наркозды енгізді. 1926ж. Ленин сыйлығына ие болды.
Достарыңызбен бөлісу: | 
