1 Ғабиден Мұстафин «Шығанақ» 57 бет,1945 жыл
)Сәбит Мұқанов “Батыр қыз” 9 бет
жүктеу/скачать 41,99 Kb.
|
Амира
- Бұл бет үшін навигация:
- 15)Ғабиден Мұстафин “Қарағанды” 8 бет
- 16)дулат Исабеков “Қарғын” 95 бет
- 17)Ғабиден Мұстафин “Қарағанды 32 бет
| 14)Сәбит Мұқанов “Батыр қыз” 9 бет
– Əкел пулеметті! – деді Мəншүк, судан кемерге шыға беріп Терентийге. – Қайтесің оны? – Арқалап апарам арғы жағаға. – Көтере алмайсың, – деді Терентий, кемерден шығып пулеметті ұстай берген Мəншүкке, бергісі келмей тартпақтап. – Тарт қолыңды, Терешка! – деді Мəншүк жекіп, қорықсаң тұра бер өзің осы жағада. – М-м-ма-ша!.. – Біз .. – деп келе жатыр еді кезектестің тағы біреуі. – Тыңдағым келмейді, арқалатыңдар!–деді Мəншүк бұйырған үнмен. Пулеметті сүйрей жағадан сырғи берген Мəншүкке қосарлана Терентий де түсе қап еді: – Арқалат, маған! – деді Мəншүк Терентийге. – Мен арқалайын, Маша!.. – Біз! – десті басқа кезектестер. 15)Ғабиден Мұстафин “Қарағанды” 8 бет — Тереңдігі қанша? — Жүз метр шамасында. — Астында көл жатыр дейді ғой, Ермек? — Мүмкін. Суы көп болатын, жиылған шығар. — Сол суды пайдалану керек. Чайков жер астынан екі жерден су тауыпты. Оны да пайдаланамыз. Сонда əзірше су мұқтаждығы жойылады. — Тамаша!—деп тамсанып та қойды. Оның ойында тек құдық, өзен ғана. Басқа су есінде жоқ. — Қалай пайдаланбақсыңдар? — Борис Михайлович есебін табады. Машинамен тартады. — Машина қайда? — Машинаны өзі жасайды. Козлов басын шайқай, сылқ-сылқ күлді. — Неден жасайын? Жұртта қалған мынау салдамалардан ба? 16)дулат Исабеков “Қарғын” 95 бет - Денсаулығыңдыбұзасың ғой, тамақ ішіп алсаңшы,- деді әйелі оның бұл сөзден соң қайыра отыра салмасын білсе де жан ашу танытып. - Машина кеп қалды. Әне, күтіп тұр. - Әлгі нәрсе не, хат па? Сонша үңілдің ғой? - Жай...Сенін үстіңнен түскен арыз! - Кім жазыпты?- Ол да әзілге орай сұрақ қойды. - Студент кездегі қыздарым. Олар картаймапты, әлі сол күйінше екен. - Олар не дейді? - Не деуші еді, әлі үміт үзбепті. - Бар. - Міне,кетіп бара жатырмын. 17)Ғабиден Мұстафин “Қарағанды 32 бет Жұмабай жауап қайырғанша бірсыпыра уақыт өтті. Тері шалбарының босаған бауын көтеріп байлап тұрып, сылбыр сөйледі: — Əйтеуір бала-шағаға нафақа іздеп жүрміз ғой. — Қырық сантиметр қанша нафақа сонда! — Қайтейін, өзім əйтеуір аянғам жоқ. — Аянбасаң, ақшаны күреп аласың. — Айтсаңшы, ағатай. — Айтайын, аузың берік пе? — Берік болмаса, қазіреттің сұмдығы жата ма іште. — Не сұмдығы? — Ол жағын сұрай көрме, ағатай, ішіме мықтап түйгем. — Онда сен де сұрама менен. жүктеу/скачать 41,99 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|