1 Тіл білімі және оның салалары
Идеографиялық немесе логографиялық жазу
жүктеу/скачать 51 Kb.
|
1 Тіл білімі ж не оны салалары
| 2. Идеографиялық немесе логографиялық жазу
Бұл – пиктографиялық жазудың біртіндеп дамуы, жетілуі нәтижесінде пайда болған жазу. Егер пиктографиялық жазу бүкіл сөйлемді (хабарды) білдірсе, идеографиялық жазу бүтіндей бір сөзді бір-ақ таңбамен белгілейді. Алғашында суретпен (пиктограммамен) белгіленіп жүрген нәрселер жазудың даму барысында біртіндеп одан алшақтап, ақырында олар белгіленетін заттың сыртқы формасына дәлме-дәл негізделуден қалып, соған ұқсас шартты таңбалар ретінде қолданыла бастаған. Ондай таңбалар идеограммалар деп аталынады. Идеограмманың пиктограммадан ең басты айырмашылығы – таңбалардың формасында емес, олардың мағынасында. Жоғарыда айттық, егер пиктографиялық таңба бүтіндей бір сөйлемді белгілесе, идеографиялық таңба бір сөзді немесе сөздің түбірін не негізін белгілейді. Ертедегі шумер, египет, қытай жазулары әрбір идеографиялық таңбаның белгілі бір түбір сөзге немесе түбір морфемаға сәйкес келіп, соған телінуіне негізделген. Бұл тілдердегі идеографиялық таңбалар сөздің дыбысталуын емес, мағынасын білдіреді (Сондықтан да, аталған тілдердегі омонимдер әр түрлі иероглифтермен белгіленеді). Осы жағынан алып қарағанда, идеографиялық жазудағы графикалық таңбалар цифрлар тәрізді. Айталық, 1, 2, 3 деген т.б. цифрлардың сандық мағынасын барлық халық бірдей ұғынады, бірақ бұлардың дыбысталуы әр халықта әр басқа. Дүние жүзі тілдерінің ішінде идеографиялық жазудың дамуына қолайлы тілдер ретінде, әдетте, түбір тілдер (мәселен, қытай, ацтек, америкалық үнді т.б.) аталынады. Өйткені түбір тілдерде сөз грамматикалық жақтан өзгеріске көп түсе бермейді. Идеографиялық жазудың үлгілерін қазіргі кездегі математика, химия, физика терминдерінің ішінен де кездестіреміз. Мысалы: + – "қосу", = – "тең", N – "түбір", H2О – "сутегі", F – "күш" т.б. Идеографиялық жазудың жетіле түскен түрі – морфема-идеографиялық жазу. Бұл жазудың ұстанымы (принципі) бойынша, таңбалар бүтіндей сөзді емес, оның құрамына енетін морфемаларды белгілейді. Осы ерекшелігіне орай ол морфемаларды белгілейтін таңбалар морфемаграммалар деп аталынады. Қазіргі қытай иероглифі морфема-идеографиялық жазу болып табылады. Бұл тұрғыдан идеограммаларды екі түрге бөліп қарауға болады. Оның біріншісі – сөздердің мағыналарымен тікелей байланысты болса, екіншісі – сөздердің фонетикалық жағымен байланысты. Осыған сәйкес біріншісін – идеографиялық иероглифтер (идеограммалар), екіншісін – фонетикалық иероглифтер (фонограммалар) деп атайды. Айырмашылықтары – идеограммалар көбінесе синоним сөздерді белгілеу үшін қолданылса, фонограммалар омонимдерді белгілеу үшін қолданылады. Сөздерді дәлме-дәл белгілеуде идеографиялық жазудың бұл екі түр-тармағы, әдетте, бір-бірімен ұштастырылып жұмсалынады. Енді пиктографиялық жазу қоғам дамуының қай дәуірінде пайда болған? – дегенге келелік. Ғалымдардың айтуына қарағанда, бұл жазудың пайда болуы құл иелену дәуіріне сай келеді. Өйткені бұл дәуір мемлекеттер арасындағы қарым-қатынастың, сауда-саттықтың күшейген кезі болатын. Идеографиялық жазудың бірсыпыра кемшіліктері бар. Олар: 1) Идеограммалар өзі белгілеген сөздің дыбысталуын білдіре алмайды; 2) Идеограммалар көп болады және күрделі болады; 3) Идеографиялық жазу грамматикалық формаларды белгілеуге келгенде өте икемсіз келеді. Соңына қарай айтарымыз: Кейбір ғалымдар идеографияны логографиялық (гр. logos "сөз" + grapho "жазамын") жазу деп атаған дәл болар еді, – дейді. Осыған орай олар идеограмманы логограмма деп атағанды жөн көреді. жүктеу/скачать 51 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|