Әдет-ғұрып - бұл топтық іс-әрекеттің үйреншікті, қалыпты ең ыңғайлы және жеткілікті кең таралған әдістері. Адамдардың жаңа ұрпақтары қоғамның үйреншікті әдістерін жартылай санасыз түрде еліктеу арқылы, жартылай саналы түрде оқыту арқылы қабылдайды. Әр адам бала кезінен көптеген көне мәдени элементтердің қоршауында болады. Ол үнемі көз алдында осы ережелерді көргендіктен, өзі үшін ең дұрыс және ең қолайлы болып қала береді. Бала өсіп-өніп, үлкейген соң, олардың пайда болуы туралы ойланбастан оған өзінен-өзі белгіленген құбылыс ретінде қарайды. Мысалы, амандасу үшін ол дағдылы түрде оң қолын созады, бірақ бір кездері мұндай ым жәй амандасуға қарағанда үлкен мән, дәлірек айтсақ, қолда қару жоқ екендігін білдірген. Қоғамда әдет-ғұрыптар саны өте көп. Жабайы қоғамның өзінде де бірнеше мыңдаған әдет-ғұрыптар болған, ал қазіргі индустриалды қоғамда олардың саны көбейе түсуде.
12.Қолданбалы (эмпирикалық) мәдениеттану дегеніміз не?
Қазіргі кезеңде мәдениеттану мәдениетті үнемі дамып отыратын және басқа жүйелермен және тұтас қоғаммен өзара байланыста болатын күрделі жүйе ретінде зерттейтін ғылым ретінде пайда болады.
Мәдениеттану екі негізгі бөлімді қамтиды:
Теориялық мәдени зерттеулер;
- эмпирикалық және қолданбалы мәдениеттану.
TO теориялық деңгей мәдениеттің ғылыми теориясының дамуы мен құрылысын қамтамасыз ететін мәдени танымның барлық түрлерін қамтиды, яғни. мәдениет, оның мәні, қызмет ету және даму заңдылықтары туралы логикалық ұйымдастырылған білім жүйесі. Мәдениеттің теориялық таным жүйесінде мәдениеттің жалпы және ерекше теориялары ажыратылады. Негізгі проблемаларға мәдениеттің жалпы теориясы оның мәні, құрылымы, қызметтері, генезисі, тарихи динамикасы, типологиясы мәселелерін қосады. Мәдениеттің жеке теориялары мәдениеттің жекелеген салаларын, түрлері мен жақтарын зерттеу. Олардың шеңберінде экономикалық, саяси, құқықтық, адамгершілік, эстетикалық, діни мәдениет, күнделікті өмір мәдениеті, қызмет көрсету саласы, менеджмент, жеке тұлғаның мәдениеті, қарым-қатынас мәдениеті және мәдениетті басқару зерттеледі.
TO эмпирикалық деңгей мәдениеттің ғылыми таным формаларын қамтиды, соның арқасында белгілі бір мәдениеттер мен олардың компоненттері туралы материал жинақтау, бекіту, өңдеу және жүйелеу қамтамасыз етіледі. Эмпирикалық деңгей мәдениет туралы мейлінше нақты, егжей-тегжейлі және алуан түрлі білім береді.