Жарадан бөлінетін микроорганизмдердің бөлінуі

Микрофлораға бөлінетін жара егу және антибиотиктерге сезімталдық (Wound/pus/aspirate Culture. Aerobic Bacteria Identification and Susceptibility) – бөлінген патогендердің антибиотик сезімталдығын көрсете отырып, қабыну процесінің қоздырғыш-микроорганизмдерін бөлу және сәйкестендіру мақсатында жарадан бөлінетін жараны және абсцесстер, инфильтраттар, экссудаттар мен транссудаттар және биоматериалдардың басқа да түрлерін сапалық және жартылай сандық микробиологиялық зерттеу әдісі.

Операциядан кейінгі жара жұқпалары – бірнеше күннен немесе аптадан кейін пайда болатын, тігіс абсцестерінен жара аймағының кең зақымдануына дейін түрленетін жұқпалы асқынулар. Іріңді-қабыну процестерінің қоздырғыштары стафилококтар (Staphylococcus aureus), стрептококтар ( Streptoccus sp.), энтеробактериялар (сем. Enterobacteriaceae), МГОБ (ферментациялайтын грамтеріс бактериялар). Микробқа қарсы препараттарды таңдау үшін қоздырғыштардың жергілікті құрылымы және олардың антибиотикорезистенттілігі анықтаушы мәнге ие.

Фурункул-бет, мойын, кеуде және жидектерде жиі пайда болатын шаш фолликулының жіті ауырсыну перифокальды қабынуы. Қайталанатын инфекция ауруға ауысады – фурункулез. Негізгі қоздырғыш-алтын стафилококк (Staphylococcus aureus).

Целлюлит-терінің және/немесе тері асты клетчаткасының тығыздалуымен, гиперемиямен, лейкоцитарлық инфильтрациямен және клеткалық некрозсыз немесе іріңсіз ісікпен сипатталатын диффузды жедел қабынуы. Негізгі қоздырғыштар-пиогенді стрептококк( Streptoccus pyogenes), басқа топтардың бета – гемолитикалық стрептокококтары (B, C, G), кейде - алтын стафилококк. Балаларда бет целлюлиті гемофильді таяқша (Haemophilus influezae) тудыруы мүмкін.

Остеомиелит-сүйек тінінің инфекциялық қабынуы, гематогенді және гематогенді емес болуы мүмкін(жарақаттан кейінгі және көрші тіндерден инфекцияның таралуынан туындаған). Балалардағы гематогенді остеомиелиттің негізгі қоздырғыштары-Алтынды стафилококк. Операциядан кейінгі немесе жарақаттан кейінгі остеомиелит кезінде Алтын стафилококкпен қатар этиологиялық фактор энтеробактериялар мен синегалық таяқша болып табылады.

Стафилокококтарға арналған Антибиотикограмма алтын түстес стафилокококтың антибиотикорезистенттілігі бойынша ұсынымдарды ескере отырып, диско – диффузиялық әдіспен болады: пенициллин, амоксициллин, оксациллин, цефуроксима аксетил, цефазолин, гентамицин, эритромицин, рокситромицин, азитромицин, левофлоксацин, ванкомицин, клиндамицин, спирамицин, джозамицин, мидекамицин, офлоксацин, ципрофлоксацин.

Метициллинрезистентті стафилококк штаммдары анықталған жағдайда фузидинге, тетрациклинге, ко-тримоксазолға сезімталдық қосымша зерттеледі.

Бета-гемолитикалық стрептококтардың анибитикорезистенттілігін анықтау үшін диско-диффузонды әдіс қолданылады, бұл ретте таңдау препараттары бета-лактамды антибиотиктер болып табылады: офлоксацин, эритромицин, клиндамицин, левофлоксацин, моксифлоксацин, азитромицин, кларитромицин, цефотаксим, цефтриаксон, спирамицин, джозамицин, мидекамицин, Цефтриаксон. - Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007.

Бранхамелл мен гемофильді таяқшаның антибитикочезділігі препараттарға анықталады: ампициллин, амоксиклин, цефолотин, тетракциклин, офлоксацин, ко-тримоксазол, рифампицин, хлорамфеникол, цефуроксим, цефаклор, цефотаксим.

Антибиотикалық сезімталдық псевдомонад (синегалық таяқша) препараттарға диско-диффузондық әдіспен анықталады: цефтазидим, цефепим, гентамицин, амикацин, ципрофлоксацин, меропенем, имипенем, цефоперазон.

Энторобактериялардың антибактерияға сезімталдығы препараттарға диско-диффузон әдісімен анықталады: ампициллин, амоксиклав, гентамицин, амикацин, цефуроксим, цефотаксим, ципрофлоксацин, имипенем, цефепим, тикарциллин, клавуланат, цефтазидим, Цефтриаксон, офлоксацин, меропенем, цефоперазон, сульбактам.