Басқа бәле – тілден
Біреулермен қарап жүрмей таласам, Біреулерге ақылыммен қарасам.
Біреулердің бетіне айтып кінәсін Ақиқатқа өз әлімше жол ашам.
Айтарым тез, қайтарым да тез менің, Ашу деген – өрт екен ғой, сезгенім. Өтірікке өрт қоямын ашумен Өтірікшінің бақырайтып көздерін.
Мейлі бастық болсын , мейлі жай адам Жалғандықтың көзін сөзбен оя алам.
Үлкенді де сыйламаймын үлкен деп, Сақал-шашын өтірікпен бояған.
Өтірікпен қона алмадым көрші боп,
Қинамаймын «шындығыма сенші» деп. Тым ащылау, тым ауырлау болса да, Ақиқатты жүрген жанмын еншілеп.
Өспейтінім содан ба деп ойлаймын, Сонда дағы тік айтқанды қоймаймын. Шындық деген зәмзәм суы секілді,
Ал ЗӘМЗӘМҒА өмір бойы тоймаймын.
«Басқа бәле – тілден» дегенді енді ұқтым. Шындық деген – белгісі ғой ерліктің.
Достарыңызбен бөлісу: |
