Оларды мөлдір
өсімдіктер деп бекер атамаған, өйткені олардың тамырлары бақылаушының көз алдында дамиды және оларды мұқият күтуге болады. Бірақ жұмыстың ең маңызды шарты өсімдік өсірілетін қоректік сұйық ерітіндінің құрамына байланысты.
к үкірт, хлор, темір тұздары міндетті түрде болуы тиіс. Бұл тұздардың саны және салыстырмалы мөлшері тәжірибе бағдарламасына сәйкес әртүрлі болуы мүмкін.
Егер тәжірибені табиғатқа жақын жағдайда жасағанда Гельригель сияқты құмды пайдаланып, оны жоғарыда аталған тұздардың ерітінділерімен суғарған. К.А.Тимирязев табиғи жағдайларға «типті» жақындатылған тәжірибе жүргізгенде Вагнер тәсілін қолданған, яғни «жеміс» бермейтін топырақты пайдаланған. Жеміс бермейтін топырақ деп қоректік заттардың тапшылығынан өнім беру қабілеті жоқ топырақты айтады.
Ақырында, осындай үлгіні, тек әйнек пен темірден жасалған құрылысты Төменгі Новгородтағы Бүкілресейлік көрменің егіншілік бөлімінде ұйымдастырды. 3-суретте оның сыртқы, ал 4-суретте ішкі құрылысы көрсетілген.
К.А.Тимирязев вегетациялық тәжірибе жүргізіп, өсімдік үшін темірдің маңызын көрсетті.
2 – сурет. Суда өсірілген астық тұқымдастар (К.А.Тимирязев тәжірибесі)
Сондықтан өсімдікке берілетін қоректік заттардың мөлшері мен сапасына назар аудару қажет. Қоректік қоспа құрамында азот, фосфор, калий, магний, кальций,
3 – сурет. К.А.Тимирязев жобасы бойынша салынған вегетациялық үйдің сыртқы көрінісі
4 – сурет. К.А.Тимирязев жобасы бойынша салынған вегетациялық үйдің ішкі көрінісі
К.А.Тимирязев көптеген ғылыми мәселелерді шешетін лизиметрлік тәжірибеде жүргізді. Мұнда ол француз зерттеушілерінің өсімдік өсіретін жәшіктер деп аталатын, яғни зерттелетін топырақ толтырылған жәшіктерді жер-ге көміп тастау деп аталатын тәжірибені негізге алған.
К.А.Тимирязев оның үлгісін Төменгі Новгородтағы көрмеде көрсетті (5-сурет).
Достарыңызбен бөлісу: 
