мына (жыртылған)
езуі жазылады да, (оның езуіне)
қайтадан әлгіндегідей істейді. Мен: «Бұл не?» – деп (сұрадым)
. Ол екеуі: «Алға жүр!» – деді. Біз ілгері жүріп, шалқасынан жатқан бір кісіге келдік, оның бас жағында дәу тасы (немесе
жартастың бөлігі )
бар бір кісі тұр. Ол (жатқан адамның)
басының мылжа-мылжасын шығарады. Ол ұрғанда тас домалап кетеді, оны барып алып, қайтып келгенше ананың басы жазылып, қалпына келеді де, қайтадан басына ұрады. Мен: «Бұл кім?» – деп (сұрадым)
. Ол екеуі: «Алға жүр!» – деді. Біз алға жүріп тандырға ұқсас, аузы тар, табаны кең, астынан от жағылып жатқан бір шұңқырға бардық. (Шұңқырдағыларға от)
жақындаса, олар шығуға шақ қалып жоғары көтеріледі де, бәсеңдегенде (орындарына)
қайтады 2 . 1
Әл-Бұхари, Муслим.
2
Яғни от шарпығанда, олар тесіктің аузына дейін келеді. От артқа
қайтып, қайта көтерілгенде ішіндегілер жанталасып қайтадан тесіктің
аузына кептеледі. Жағдай осылайша қайталанып отырады.
