Алматы 2010 Мұхаммед Юсуф Кандахлауи
омардың қажылыққа келгендерге
жүктеу/скачать 1,93 Mb. Pdf көрінісі
|
a36f9f486a44c567f2c1adc75b0221ce
- Бұл бет үшін навигация:
- Амр ибн Астың ұлы мен мысырлық тұрғын арасындағы оқиға
| омардың қажылыққа келгендерге
олардың әкімдері туралы айтқандары Ата (р.а.) айтады: «Омар (р.а.) өзінің тағайындаған әкімдеріне қажылық маусымында өзіне келуді бұйыратын және халық жиналған кезде, халыққа бы- лай дейтін: «Уа, халайық! Мен әкімдерді сендерді қорласын, мал-мүліктеріңді талан-таражға салсын, намыстарыңды таптасын деп жіберген жоқпын. Олар- ды бірлік пен тәртіп орнатуға, олжаларды әділ бөліске салу үшін жібердім. Бұған қайшы әрекет жасаған әкім бар болса, айтыңдар!» Бір жылы Омар халықты жинап, олардан әкімдеріне өкпе-реніштерінің бар-жоқтығын сұрайды. Сонда біреу: «Ей, мүміндердің әмірі, сен тағайындаған пәленше деген әкімің маған қамшымен жүз дүре соқты», – дейді. Үстінен шағым айтылған әкімге Омар: «Оны неге ұрдың?» – деп кейиді. Жәбір көрген адамға: «Тұр да, ақыңды ал», – дейді. Омар осылай бұйырғаннан кейін, Амр ибн Ас тұрып: «Ей, мүміндердің әміршісі, егер бұған жол беретін болсаң, арыз-шағымның ас- тында қаласың. Бұл сенен кейінгілерге үлгі болып, әдетке айналады», – дейді. Омар: «Аллаһ расулының өзі біреудің ақысын адал ету үшін өзін аямағанын көре тұра, қалайша бұған көз жұма қарайын?» – дейді. Амр: «Олай болса, ол адамды бізге бер, біз оның тілегін қанағаттандырамыз», – дейді. Омар: «Мұныңа келісу- ге болады», – дейді. Сөйтіп, олар әр дүре үшін ақша беріп, екі жүз динармен шағымданушының ризалығын алды 461 . 461 әл-Хинди, Кәнзул-уммал 12/872 (36007) 442 Сахабалар салған сара жол Амр ибн Астың ұлы мен мысырлық тұрғын арасындағы оқиға Әнәс (р.а.) айтады: «Бірде Мысырдың бір тұрғыны Омарға (р.а.): «Уа, мүміндердің әміршісі, мен зұлымдықтан қашып, сені паналауға келдім», – дейді. Омар: «Сен өзіңе қорған болатын адамды дәл таптың», – дейді. Бейтаныс жігіт: «Амр ибн Астың ұлы екеуміз жарысқан едік. Мен одан озып кеттім. Алайда, Амр ибн Астың ұлы «Мен текті әулеттің текті ұлымын» деп мені сабады», – дейді. Омар дереу Амр ибн Асқа ба- ласын өзімен бірге ертіп, Мәдинаға келуді бұйырып, хат жазады. Айтқан уақытта Амр мен ұлы Халифаның қабылдауына кіреді. Омар мысырлық тұрғынға: «Қолыңа шыбықты ал, сені қалай сабаса, сен де солай саба», – дейді. Мысырлық Халифаның әмірін екі етпей- ді. Омар: «Оның әке-шешесі басқалардан ешқандай да артық емес, баласын аяма», – дейді. Аллаһқа ант етемін, мысырлық жігіт Амрдың ұлын айызы қанғанша саба- ды, шынын айту керек, бұған біздің қыбымыз қанды. Біз оған: «Жетер», – дегенімізге дейін тоқтамады. Со- сын Омар (р.а.) мысырлыққа: «Амрдан да ақыңды ал», – дейді. Мысырлық: «Мені әкесі емес, баласы ұрды. Мен баласынан ақымды алдым. Осы жеткілікті», – деді. Халифа Амрға: «Аналарынан азат боп туған адамдарды сендердің құлға айналдыруға қандай хақыларың бар?» – деп шүйлігеді. Амр ибн Ас (р.а.): «Уа, мүміндердің әміршісі, бұдан менің хабарым жоқ, ол маған келіп айтқан жоқ», – дейді» 462 . 462 әл-Хинди, Кәнзул-уммал 12/873 (36010) |