Алматы 2010 Мұхаммед Юсуф Кандахлауи

221
Сахабалардың пайғамбарымыз бен халифаларға серт беруі
алмаймын. Оның бірі – зекет. Менің бар-жоғы саусақпен 
санарлық түйем бар. Олар отбасымның қажетін әзер 
өтейді. Екіншісі – жиһад. Мен қоян жүрекпін. Алайда 
халық соғыстан қашқан адамның Аллаһтың азабына 
ұшырайтынын айтады. Шайқас кезінде жан сақтау үшін 
майданды тастап қашып кетемін бе деп, қорқамын. 
Соғыстан қашсам, Аллаһтың азабына ұшырармын», – 
дедім. Сонда Пайғамбарымыз 
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
қолын 
жұмды да, алақанын жазып: «Бәшир! Зекет пен жиһадқа 
келіспейсің. Сонда сен жұмаққа немен кірмекшісің, 
айтшы?» – деп сұрады. Сонда мен: «Уа, Расулаллаһ! 
Қолыңды бер, саған серт берейін», – дедім. Аллаһ ра-
сулы қолын созды, мен айтқан міндеттерінің бәрін 
орындауға серт бердім»
189
.
Жәрир ибн Абдуллаһтың ислам негіздері 
үшін серт беруі
Жәрир (р.а.): «Пайғамбарымызға 
(саллаллаһу аләйһи уә 
сәлләм)
намаз оқитындығыма, зекет беретіндігіме және 
әрбір мұсылманға үгіт-насихат жүргізетіндігіме серт 
бердім», – дейді. 
Имам Ахмад ибн Ханбәлға Жәрирден (р.а.) жеткен 
бір риуаятта Жәрир (р.а.) былай деген: «Уа, Расулаллаһ, 
нелерге серт беретінімді сен айт, өйткені сен менен 
артық білесің». Аллаһ расулы: «Бір Аллаһқа ғибадат 
ету, Оған еш нәрсені серік етіп қоспау, намаз оқу, зекет 
беру, әр мұсылманға уағыз айту және ширктен аулақ 
болу шартымен сенің сертіңді қабылдаймын», – дейді.
Табаранидың риуаяты бойынша, Жәрир (р.а.) 
Пайғамбарымыздың алдына барғанда, Расулаллаһ: 
«Жәрир, маған қолыңды соз», – дейді. Жәрир: «Уа, 
189
әл-Хинди, Кәнзул-уммал 13/281 (36865)

222
Сахабалар салған сара жол
Расулаллаһ, неге серт берейін?» – деп сұрағанда, 
Пайғамбарымыз (с.а.с.): «Аллаһқа бар болмысыңмен 
берілуге және әрбір мұсылманға үгіт жүргізуге серт 
бересің», – дейді. Зерек, алғыр Жәрир: «Уа, Расулаллаһ, 
шама-шарқым жеткенінше», – деп қосып қояды. 
Жәрирдің бұл сөзі өзінен кейінгілерге де рұқсаттың 
берілуіне себеп болды
190
.

жүктеу/скачать 1,93 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: