Антисенс препараттарын мақсатты түрде жеткізу кең ауқымды ауруларды емдеуге арналған жоғары тиімді препараттарды әзірлеуге болатын перспективалы технология
жүктеу/скачать 15,1 Kb.
|
Документ (1)
ҚАЗАҚСТАН ТОПОНИМИКАСЫНЫҢ ДАМУ ТАРИХЫ, ҚАЗАҚСТАН ТОПОНИМИКАСЫНЫҢ ДАМУ ТАРИХЫ, -1318007321, 9 класс БЖБ, 5 Ж тізім (1)
|
Антисенс препараттарын мақсатты түрде жеткізу - кең ауқымды ауруларды емдеуге арналған жоғары тиімді препараттарды әзірлеуге болатын перспективалы технология. Алайда, биологиялық ортадағы РНҚ-ның жеткіліксіз тұрақтылығы және жасуша мембраналары арқылы енуді шектейтін гидрофильділігі олардың клиникалық тәжірибеде қолданылуын айтарлықтай шектейді. Зерттеудің мақсаты липидтәрізді магниттік нанобөлшектерді (LNP) қолдану арқылы бауыр гепатоциттеріне антисенсті препараттарды жеткізу құралдарын әзірлеу болды. Орташа өлшемдері 16 және 27 нм текше магниттік нанобөлшектер (NP) прекурсордың, темір(III) олеатының жоғары температурада ыдырауы арқылы синтезделді және құрамында С12-200 катиондық липидоды бар формуламен химиялық түрлендірілді. Магниттік NP жақсы МРТ контраст қасиеттеріне ие; LNP биотаралу MR томографы арқылы BALB/c штаммы бар тышқандарда in vivo зерттелді. Дәл осы мақсатта бауыр бөлімдерін кейінгі гистологиялық зерттеу жүргізілді. Кішкентай нанобөлшектер HepG2 және Huh7 жасушалық желілеріне цитотоксикалық әсер етпеді, ал үлкен текше NP үшін IC50 HepG2 үшін 21,5 мкг/мл және Huh7 үшін 126 мкг/мл болды. Кішірек NP негізінен бауырдың гепатоциттерінде, ал үлкенірек NP-тер көкбауырда, ал бауырда негізінен макрофагтарда жиналатыны анықталды. Мұндай айырмашылық магниттік өзегі үлкенірек болатын NP-тердің үлкен гидродинамикалық өлшемдерінен туындауы мүмкін. Кішірек ядросы бар үлгі антисенс препараттарын гепатоциттерге жеткізудің ең тиімді платформасы болып табылады. МАТЕРИАЛДАР МЕН ӘДІСТЕР Жұмыста келесі материалдар пайдаланылды: 1-октадецен, триоктиламин, дибензил эфирі, олеин қышқылы, натрий олеаты, темір(II) олеаты, сусыз натрий ацетаты, холестерин, 1,2-дистеароил-сн-глицеро-3 -фосфохолин (DSPC), 1,2-димиристоил-сн-глицерополиэтиленгликоль монометил эфирі (DMG-mPEG), N-метил-2-пирролидон (Сигма-Алдрих%3B АҚШ), тұз қышқылы, азот қышқылы, этанол, бутанол- 1, хлороформ ( LLC SigmaTek;B Ресей), 1,1°-(2-(4-(2-(2-(бис(2-гидроксидодецил)амин)этил)(2-гидроксидецил)амин)этил)пиперазин-1- yl)ethylazanedil)didodecan-2-ol (C12-200), DMEM және DMEM/F12, ионсыздандырылған су. Темір оксидінің нанобөлшектері қатерлі ісік ауруларын емдеуде мақсатты препараттарды жеткізу үшін және бауыр ауруларын тексеру мен бейнелеуде магнитті резонансты бейнелеу үшін контраст агенттері ретінде көбірек қолданылады. Мұндай нанобөлшектердің цитотоксикалық (дене жасушаларына зияны) алғашқы зерттеулері олардың жоғары биоүйлесімділікке ие екендігін және организмге жақсы төзімді екенін көрсетті. Нәтижесінде темір оксидінің нанобөлшектері медициналық қолдану үшін мақұлданды. Алайда, уақыт өте келе клиникалық тәжірибеде мұндай нанобөлшектердің уытты әсерінің көбірек дәлелдері пайда болды. Олардың жасушалардың әртүрлі түрлерімен, атап айтқанда, гепатоциттермен (бауыр жасушалары) өзара әрекеттесуі әлі де аз зерттелген, бұл нанобөлшектерге негізделген препараттар пациенттердің денсаулығына қауіпті болуы мүмкін дегенді білдіреді. Бұған дейін әзірлеушілер бауыр жасушаларының нанобөлшектерді басып алуын арнайы түзілістер – нано кластерлерді қолдану арқылы болдырмауға болатынын көрсетті. Осылайша, текше темір оксидінің нанобөлшектерін медициналық мақсатта пайдаланған кезде оларға негізделген препараттардың дозасын қатаң сақтау қажет. жүктеу/скачать 15,1 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|