олардың алдыңғы төртеу қосылып алдыңғы сорғышты, артқы жетеуі - артқы сорғышты құрайды.
Параподиялары, қылтандары, қармалауыштары және желбезектері жоқ, тек Acanthobdella туысының
өкілдерінде алдыңғы 5 сегментінде қылтандары болады, бұл олардың азқылтанды құрттарға жақындығын
көрсетеді.
Денесі тығыз кутикуламен қапталған, оның астын кілегейлі без клеткаларға бай эпителий астарлап
жатады. Эпителий клеткалардың түбінде көптеген түрлі түсті түйіршіктелген пигментті клеткалары
шашыраңқы орналасқан. Сүліктердің түсі - осы пигменттердің түсі. Эпителидің астында сақина тәрізді әрі
өте күшті дамыған ұзына бойы бұлшықеттер орналасқан. Сонымен қатар дорзо-вентральды бұлшықетгері
де бар.
Ішкі мүшелерінің арасын паренхима толтырған, целом қуысы нашар дамып, жіңішке түтікшеге,
лакунарлық жүйеге айналған.
Ac қорыту жүйесі
- алдыңғы, ортаңғы және артқы ішектер. Алдыңғы сорғышының түбіңде орналасқан
ауыз тесігі ауыз қуысына, одан жұтқыншаққа жалғасқан. Қоректену кезінде сүліктер жағымен (тістерімен)
иесінің терісін тесіп, сол жерден қанды сорады. Жұтқыншаққа бір клеткалы сілекей бездері ашылады.
Медициналық сүліктің (Hirado medicinalis) сілекей бездері гирудин (Hirudin) деп аталатын, қанды
ұйытпайтын қасиеті бар ерекше белоктық зат бөліп шығарады. Сүліктер жаралаған жерден қанның көп
уақытқа дейін тоқтамай ағатыны осы гирудиннің бөлінуінен. Осыған байланысты сүліктің ішегіне түскен
қан бірнеше айға дейін ұйымайды. Кейбір еркін тіршілік ететін сүліктер ұсақ жануарлармен қоректенеді.
Достарыңызбен бөлісу: