Арман пв баспасы

172
Қа зан төң ке рі сі нен кей ін гі бей біт ең бек пен тұр мыс ты қам ты ған 
оқи ға лар же лі сі ақын ның бо ла шақ қа де ген се ні мін көр се те ді. 
Поэма да кең-бай тақ аты рап ты ме кен ет кен ха лық та ри хы оның 
же рі мен, ту ған да ла ның тағ ды ры мен са бақ тас ты ры ла бе ріл ген. 
Бү кіл қа зақ да ла сын ға сыр лар бойы ме кен ет кен қа зақ хал қы ның 
не гіз гі қо ны сы, сүй ген то пы ра ғы Ұлы да ла бол ды. Сон дық тан да 
ақын:
Жү ре гім, жы рым, се ні кі,
Ке ңес ті да лам, кең да лам.
Ту дым, өс тім, есей дім,
Ен да лам – анам, мен – ба лаң, –
деп те бі ре не жыр лай ды.
І.Жан сү гі ров тің ерек ше жыр ла ған та қы рып та ры ның бі рі – 
өнер та қы ры бы. Ақын өнер та қы ры бын көр кем дік тің шы ңы на 
жет кі зе біл ген ді гін оның ту ын ды ла ры нан кө ре міз. Ілияс тың бұл 
та қы рып қа ар нап жаз ған тұң ғыш өле ңі 
«Ән ші» деп атала ды. 
Өнер дің өл мес қа сие ті мен кү шін 

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: