174
би ік шы ңы. Сол га зет нұс қа сы бой ын ша пі кір айт қан әде би ет ші,
сын шы лар дың сын-ес ке рт пе ле рін
ес ке ре оты рып, ав тор дың
поэма ның соң ғы нұс қа сын кі тап етіп шы ға ру ға
әзір ле ге ні ту ра-
лы М.Қа ра таев бы лай дей ді: «Ілияс Жан сү гі ров тің жа зу шы лық
қыз ме ті 1937 жы лы үзі ліс тап ты. Үзі ліс
ал дын да оның жа зып
үл гір ге ні – «Құ ла гер» поэма сын кі тап етіп шы ға ру ға әзір ле ген
то лық, ке мел ді нұс қа сы еді. Га зет нұс қа сы
бой ын ша әде би ет ор-
та сы поэма ға дән ри за лы ғын біл ді ру мен бір ге, жақ са ра тү су
үшін, бір қа тар ақыл-ке ңес айт қан бо ла тын.
Ілияс со ның бә рін
ес ке ріп, бір не ше ай бойы өң деп, жөн деп,
то лық қан нұс қа сын
бас па ға ұсын ған кез де бұл нұс қа жа рық көр мей қал ды да,
қол дан
шы ғып кет ті. Қа зір жа рия ла нып жүр ге ні – га зет нұс қа сы».
Поэма «Тол ға ну» деп атала тын бө лім нен бас тала ды. Ақын:
Са пыр ған сыр лы сөз ді сар қы мыз дай,
За ман ның
отыр ғам жоқ сал тын бұз бай,
Асы лын ара мы нан ар шып ал дым,
Қа шан нан
қа зы на ға хал қы мыз бай, –
деп оқыр ман ға сөз ар най ды. «Ту ған жер» бө лі мін де жер жан на ты
Көк ше тау ды:
Оқжетпес
Достарыңызбен бөлісу: