Психолингвистикалық тұрғыдан сөйлеу тілінің патологиясының келесі түрлерін ажыратады:
- тұлға дамуы мен жоғары психикалық қызметтердің патологиясына тәуелді өзіндік патолингвитстикалық сөйлеу тілінің кемістіктер (мысалы: шизофрения).
- туа біткен немесе жүре пайда болған сенсорикалық кемістіктер салдарынан пайда болған сөйлеу тілінің кемістіктері;
- ми жарақаттарының салдарынан пайда болған сөйлеу тілінің кемістіктері (афазия);
- ақыл-ойы кемтарлықпен психикалық дамуында ауытқушылықтардың салдарынан сөйлеу тілінің кемістіктері;
- моторикасындағы ауытқушылықтардың салдарынан сөйлеу тілінің кемістіктері (тұтықпа).
Арнайы педагогикада психолингвистикалық тұрғыдан қарастыстыру түрлі саласында натижелі пайдаланады, логопедияда (Халилова Л.Б.) сурдопедагогикада (Зайцева Г.Л.).
Сонымен психолингвистикалық талдау арнайы педагогиканың ұғымдық аппаратын күшейтіп кемістіктерді ғылыми тұрғыдан жіктеуге жол ашады. Қандай болмасын кемістік баланың әлеуметтік дағдыларына әсерін тигізетігін білу, кемтар баланың қарым-қатынас саласында кедергілерді жою, азайтуға және оңалту бағдарламарын әзірлеуге мүмкіндік береді.
