71
Әке сін шы ға рып са лып, қай тып ке ле жат қан да Ор да тау ының ете гін де
ор на лас қан Бай шо ра ау лы на түседі. Жолдан шаршаған Абай мен Ер бол
ты ны ғып ал мақ бо лып, жатып қалады. Абай әсем әуен үні нен ояна ды. Ән сал-
ған Тоғ жан екен деп ұй қы лы-ояу да ла ға атып шық қан Абай ән шық қан үй ге
Ер бол ды жі бе ре ді. Осы лай ша, Тоғ жан са ла тын «То пай көк» әні ар қы лы Шү кі-
ман мен та ны са ды. Ер те ңін де Абай «Ке рім… Ке рім… Не сін ай та сың…» де се,
Ер бол да «Әй, ке рім, Әй, ке рім…», – дей ді. Осы сөз ден ба рып, Абай оны Әйге рім
атай ды. Әйге рім атан ған ән ші-сұ лу ға Абай көп ұза май қыз дың да, үй іші нің де
ке лі сі мін алу үшін Жи рен ше мен Ер бол ды жі бе ре ді.
Абай дың Ер бол си яқ ты жақ сы дос та ры ның бі рі – Жи рен ше. Ол – кө ті бақ
Бай сал дың не ме ре іні сі, Қо ңыр көк ше де отыр ған ма май елі нің бо лы сы. Ал
Әйге рім – осы ма май елі нің қы зы. Сөз ге ше бер, жыл пос жі гіт Жи рен ше
бұ лар дың ке лі сі мін алып қайт қан нан кей ін, Абай ен ді одан ше ше сі Ұл жан мен
сөй ле сіп бе руін сұ рай ды. Ұл жан бұл іс ті ма құл көр мей, Абай дың өзін ша қы рып,
сөй ле се ді. Ба ла сы ның кей ін опық жей ті нін ай тып, ұзақ сөй ле ген Ұл жан: «Ен ді-
гі сін өзің біл. Өзің ой лап, өзің шеш» – дей ді. Абай үн де мей ке те ді. Бі раз уа қыт
өт кен соң, Жа қып, Жи рен ше, Ос пан, Ға бит қан дар ба рып, құ да тү се ді.
Достарыңызбен бөлісу: