Осы кездеесік қоңырауы соғылып,Сақалтай кіріп келеді... Сақалтай: бауырым,сен неге кешіктің?Біз сені күтіп отырмыз ғой...
Әкесі: Мынауың кім?
Анасы: бауырың мынау ма?
Сақалтай: Бауырым, уақыт тығыз.Бізге кету керек. Атысу керек. Кеттік болды...
Анасы: Мықты болсаң өзің кете бер.Менің балам ешқайда да бармайды!
Ұлы:Былай тұрыңдар,жолымды бөгемеңдер!
(Осы кезде ұлы тағы да есікке бет алады. Ал анасы оның алдына тізерлеп отыра қалады...) Анасы: Тоқта! Ешқайда бармайсың! Кететін болсаң менің өлігімнен аттап кет! Мұсылман бауырларың үшін кетеді екеңсін.Айтшы қане,анасынан аттаған қай мұсылман бар? Қолыңды қанға бояғың келсе,бірінші мені өлтір.Өлтір!...Өлтіріп кет мені...
Әкесі: Ал,анаң аздық етіп жатса, мына мені қоса өлтір! Сені өзге елге жібергенше, өлгеніміз артық!...
