үлкен армандардың бастауы еді. Яғни ол кезде тек армандаумен
шектелетін едік. Ал уақыт өте мүлде басқа көзқарастар, мүлде
басқа пікірлер қалыптасады екен. Мен өзім жастық шағымда әйгілі
суретші боламын деп, армандаушы едім. Әкем шамамен төрт
жасымда алғаш рет сурет өнері мектебіне бара бастағанымның
құрметіне орай, үлкен бояулар коллекциясын сыйлағанда, екі көзім
домалақтанып, қалай қуанғаным әлі есімде. Бүгінде сол арманның
ұшқыны қалған ба, әйтеуір бір бүйрегім суретке бұрып тұрады. Ал
қазіргі мамандығым… Тіл. Ана тілім. Елімнің биік болашағы.
Сауатты ұрпақ. Ойлай берсең, ойлай бергің, қиялдай берсең әсте
тоқтағың келмес. Сол әлемнің бір бөлшегі болып, өз қиялында
қалқып жүре бергің келеді. Шындығында бұл асыл құндылықтар
туралы, мен сияқты шынайы ойлайтындар өкінішке орай қазіргі
таңда өте аз.
Мен бұл мамандыққа қалай, қашан келдім? Соңғы сұрағына нақты
Достарыңызбен бөлісу: |
