- Саласың! - деді Есеней қысқа ғана. - Салмасаң өкпелеме, өзің өкінесің.
- Үй салсам Елтінжалға салам. Ол менің қорығым, менің жерім.
- Елтінжал - Елеман аулы мен Андарбай - Отарбайға берілді дедім ғой!
- Елтінжалды түрікпенге бергенше өртеп жіберсем болмай ма!
- Жоғал! - деді Есеней ақырып, - Сенің қырсығыңнан Сибанның қақ жартысы анда - мында қашып көшіп кетті. Жоғал!
Міне, ағасы мен інісінің арасындағы келіспеушіліктен Есеней қалшылдап, дірілдеп кетті. Аяқ - қолы түгел дірілдеп әрең басылды.
Бірде Шынар ұл босанып, шаңырақтары қуанышқа бөленіп, шілдехана жасағанда Еменалы келіп ағасына қорлық жасап кетеді.
Қыздар әнді енді көтере бергенде төрдегі терезенің ең жоғарғы шынысы салдыр - гүлдір сынып түсті де, қақ сойылдың шоқиар басы төрде отырған Есенейдің жауырын ортадан нұқып қалды.
Достарыңызбен бөлісу: |