ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ
ҒЫЛЫМ МИНИСТІРЛІГІ
ӘЛ-ФАРАБИ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ
Факультеті:Экономика және бизнес жоғары мектебі
Кафедрасы: Қаржы және аудит
СӨЖ
Тақырыбы: "Халықаралық деңгейдегі теңсіздік көрсеткіштері"
Орындаған: Елемес Азиза Сайлаубекқызы
Тексерген: Авсыдыкова Куралай Адылжановна
Мамандығы: Есеп және аудит
Алматы, 2023ж.
Жоспар:
Кіріспе
Әлеуметтік стратификацияға жалпы сипаттама
Ғалымдардың әлеуметтік стратификацияны жіктеуі
Әлеуметтік теңсіздіктің пайда болу себептері
Әлеуметтік теңсіздіктің түрлері
Әлеуметтік теңсіздікті бағалауда қолданылатын крийтерилер
Қазіргі таңдағы қоғам құрылымының әлеуметтік теңсіздігі
Әлеуметтік теңсіздікті жою мүмкін бе?
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер
Әлеуметтік теңсіздік қай заманда да болған, ол қазір де бар. Бір айырмашылығы ол әртүрлі уақыт кезеңдерінде әртүрлі сипатта көрініс табады. Құлдық, бүліктер, аштықтар, соғыстар мен революциялар осының дәлелі. Ал, бүгінгі қоғамға келер болсақ... . Бүгінгі қоғам көп өлшемді. Мұнда теңсіздік әртүрлі салада, әртүрлі бағытта көрініс табады. Мысалы: Әлеуметтік теңсіздік, экономикалық теңсіздік, саяси теңсіздік, ғылыми-революциялық теңсіздік, гендерлік теңсіздік. Міне, теңсіздік түрлері көп. Осының ішінде барлық теңсіздікті қамтитын, елдің, халықтың жағдайын салыстыратын маңыздысы – әлеуметтік теңсіздік.
Қоғам өзінің құрылымы жағынан бірдей емес. Жалпы, әлеуметтік құрылым деп қоғамда еңбек бөлінісі, ерекше қажеттіліктер мен мүдделердің, қажеттіліктер мен рөлдердің, өмір салтының және әртүрлі әлеуметтік топтардың болуын қарастырамыз. Осыдан барып әлеуметтік теңсіздік түсінігі шығады. Әлеуметтік теңсіздік ғылыми жағынан әлеуметтік стратификация деп те аталады. Страта сөзі латын тілінен аударғанда қабат деген мағынаны білдіреді. Яғни, әлеуметтік стратификация-адамдардың қоғамдағы жағдайына байланысты таптарға, топтарға немесе қоғамдарға бөлінуі, бұл олардың мүмкіндіктерді өмірлік артықшылықтар мен құқықтарды тең пайдаланбауды білдіреді. Оларды жіктегенде бірқатар өлшемдер басшылыққа алынады, мәселен, табыстарының көлемі, білімдерінің деңгейі, мамандықтағы мәртебесі, билікке қатынастары. Қоғам мүшелерінің арасында әлеуметтік теңсіздіктің табиғатын, себептерін , оның заңды құбылыс ретіндегі мәнін түсінуде әлеуметтік стратификация теориясының маңызы зор.
Тарихтың әртүрлі кезеңінде әртүрлі страталардың болғаны белгілі. Бізге тарихтан белгілі страта төмендегідей:
Касталар;
Сословиелер;
Таптар;
Осы аталған жіктеудің үш типіне байланысты стратификациялық жүйе 2-ге бөлінеді:
Ашық жүйе - Қоғам мүшелерінің статустары мен әлеуметтік жағдайларын өзгертулеріне мүмкіндік бар әлеуметтік құрылым ашық стратификациялық жүйе деп алады да, ал, мұндай мүмкіндік балмайтын қоғам жабық стратификациялық жүйе деп аталады
Жабық жүйе - Үндістан қоғамында орын алған касталық жүйені жатқызуға болады. «Каста» - латын тілінде castus (таза) деген мағынаны береді. Бұл жүйе 1900-шы жылға дейін сақталып келген. Үнді қоғамында қалытасқан дәстүр бойынша қоғам мүшелері касталарға жіктелген және соған байланысты әлеуметтік статус ата-аналарынан балаларына беріліп, ол өмірлік статусқа айналып отырған.
Бұл қоғамда касталардың 4 тобы болған:
брахмандар (діни иелері, абыздар), олар халықтың 3%-ын құрайтын;
кшатрийлер (әскери адамдар);
вайшьтер (саудагерлер), бұл екі топ халықтың 7%-ын құрайтын;
шудралар (шаруалар мен қолөнершілер) – 70%-ға жуық;
хариджандар – қоғамдағы ең төменгі, ауыр жұмыстарды (ауланы сыпыру, қоқыстарды жинау, тері илеу, шошқа бағу) атқаратын адамдар.
Драхмалық діни наным бойынша, әр адам құдайдың берген тағдырына көніп, өмір бойы сонымен келісімде болуы керек. Қазіргі кезде де Үндістанның кейбір аймақтары мен селолық жерлердегі адамдардың мінез-құлықтары және өмір салттарында касталық жүйенің қалдықтары сақталған. Жоғарғы каста мен төменгі каста адамдарына араласуға қатаң тыйым салынған. Сословиелік жүйе де олай болған жоқ. Бұл қоғамда бір сословиеден екіншісіне өту шектелгенімен, олардың арасында кейбір жағдайда некенің орын алуы және төменгі сословие адамдарының сіңірген еңбектеріне байланысты билік тарапынан оларға жоғары сословиелік статусты сый ретінде беру сияқты жағдайлар орын алған. «Тап» деген ұғым ғылыми айналымға жаңа заманда енді. Әсіресе, XVIII-XIX ғасырларда Батыс Еуропа ойшылдарының еңбектерінде бұл ұғымның мәні негізделіп, қоғамда таптардың бар екендігін мойындау болды. Бастапқы кезде таптар деген ұғымның саяси мазмұны баса айтылды. Тек кейін К. Маркс және М. Вебер еңбектерінде қоғамдағы таптық жіктелудің экономикалық себептері мен астарларына терең назар аударыла басталды.
К. Маркс қоғамда негізгі жəне негізгі емес таптардан басқа əлеуметтік жіктердің болатынын ескертеді. Əлеуметтік жіктер – таптың белгілерін бойына толық сіңіре қоймаған аралық таптар. Мысалы, жұмысшы ақсүйектерін алсақ, олардың жұмысшылардан артықшылықтары бар, ал буржуазиядан айырмашылығы меншік иесі емес. Олай болса, бұл тапты өз алдына бір тапқа жатқызу қиынға түседі.
К. Маркс қоғамды таптарға жіктеумен ғана шектелген жоқ. Ол капиталистік өндіріс тəсіліне жан-жақты талдау жасап, бұл қоғамдағы қанаудың мəнін түсіндірді жəне өзінің тап күресі туралы теориясын негіздеді.
К. Маркстің таптар жөніндегі ілімін одан əрі дамытқан В.И. Ленин болды. Ол өзінің 1919 жылы жазған «Ұлы бастама» деген еңбегінде таптарға мынадай анықтама берген: «Таптар дегеніміз – қоғамдық өндіріс жүйесінде ала- тын орны мен өндіріс құрал-жабдықтарына, қатынасына қарай жəне қоғамдық байлықтан алатын үлесінің көлемі мен сол үлесті алудың əдісіне байланысты жіктелетін адамдардың үлкен тобы, сонымен қатар таптар деп, бір топтың қоғамдық өндірістегі алатын орнындағы айырмашылыққа байланысты екінші бір топ адамдарының еңбегін қанауды айтамыз». Сонымен, маркстік ілім тапты құрайтын басты белгілерге:
адамдар тобының өндіріс жүйесінде алатын орнын;
олардың өндіріс құрал-жабдықтарына қатынастарын;
еңбекті ұйымдастырудағы адамдар арасындағы қарым-қатынасты;
қоғамдық байлықтан алатын үлестің көлемі мен оны алудың əдісін;
қоғамдық өндірісте бір топтың басқа адамдардың еңбегін қанауын жатқызады.
Келесі бұл ілімге зор үлес қосушы ғалым- М.Вебер. М. Вебердің пікірінше, статус əлеуметтік топтар мен индивидтердің қоғамдағы алатын орны мен мəртебесіндегі айырмашылықты көрсетеді. Адамның белгілі бір тапқа жатуы объективтік факторларға байланысты да, ал адамның статусы білімі мен шеберлігінің дəрежесі, өмір салты сияқты субъективтік факторлармен түсіндіріледі дейді.
М. Вебер қоғамдағы тапқа бөлінуге əсер ететін факторларды ескере отырып, 4 түрлі таптарды атап көрсетеді. Олар:
капитал иелерінің табы;
интеллектуалдар мен менеджерлерден, басқарушылардан тұратын тап;
дəстүрлі ұсақ буржуазия табы;
жұмысшы табы.
М. Вебердің ұсынған əлеуметтік стратификация теориясында қоғамды стратаға жіктеу кеңінен ашылып, түсіріндіріле бастады.
Ғалымдардың әртүрлі пікірлері мен зерттеулері топтастырыла келіп, бүгінде әлеуметтік теңсіздіктің пайда болуының негізгі екі себебі аталып көрсетіледі. Оның біріншісі - қоғам иелігінде болатын материалдық ресурстардың біркелкі емес бөлінуі. Бұл әрқайсысының жалпы адамзаттық құндылықтарға арналған үлесін бағалаудағы айырмашылық теңсіздіктің пайда болуының негізгі себебі болып табылады. Әрине, әр жеке тұлға қоғамның дамуына өзіндік ерекше үлес қосады, бұл оның қабілеттерінің жеке деңгейіне және қоғамның осы жұмысты одан қабылдауға деген ықыласына байланысты.
Әлеуметтік теңсіздіктің пайда болуының екінші факторы - ресурстардың әртүрлі түрлерін (билік, бедел және ақша) бөлу үшін қосымша мүмкіндіктер беретін әртүрлі құндылықтар мен артықшылықтарға ие болу құқығының мұрагерлік принципі. Біздің елдегі заманауи адам бірнеше рет кездеседі, мысалы, жұмыспен қамту проблемасы, егер барлық басқа нәрселер тең болса, бұл протекционизм қызығушылық таныту немесе кәсіби жобаны жүзеге асырудың шешуші факторына айналады.
Әлеуметтік теңсіздіктің соңғы себебі халықтың әр түрлі әлеуметтік топтары үшін лайықты білімнің теңсіздігіне де, дайындық деңгейі бірдей әр түрлі кәсіби стартаптарға да негізделген.
Әлеуметтік теңсіздік келесідей түрлерге бөлінеді:
Игіліктерді бөлудегі теңсіздік – жеке басына байланысты жанұяға кіретін материалдық игіліктер мен ақшалай табыстарды санағанда, әр жанға байланысты шығынды есептеу арқылы статистикалық түрде анықталатын көрсеткіш.
Бастапқы позициялардағы теңсіздік – ақпарат көздеріне оның молшылығына адам өскен әлеуметтік ортаға, материалдық молшылыққа қол жеткізудің жеңілділігіне байланысты жақсы білім алуға мүмкіндік. Бұл дегеніміз қандай да бір игіліктерге қол жеткізу перспективасы кейбір бастапқы шарттарға байланысты қойылады.
Өзін-өзі жеілдіру мүмкіндігі теңсіздігі - ерекшелік пен дербестікке деген ынта қоғамдық қызығушылықтың намысына тиеді. Сол себепті қоғам тыйым сала бастайды, өзін-өзі жетілдіруге қажеттілікті қиындата немесе, керісінше, көтермелей бастайды
Ендігі кезекте бұл әлеуметтік топтарға адамдар қалай жіктеледі ? Олардың қай әлеуметтік топтан екенлдігін қандай критерийлер арқылы анықтайтындығына тоқталайық.
Әлеуметтік стратификация көрсеткіштері
Билікке қатынас
Мамандық мәртебесі
Білім деңгейі
Табыс көлемі
Жоғарыдағы сызбада көрсетілген крийткрилер бүгінде халықаралық деңгейде қабылданып отырған әлеуметтік теңсіздік көрсеткіштері. Әлеуметтік теңсіздіктің негізгі белгілері еңбек бөлінісі сияқты құбылыста байқалады. Адамның іс-әрекеті әр түрлі және әр адамға қандай да бір таланттар мен дағдылар, өсу қабілеттері берілген. Сонымен қатар, әлеуметтік теңсіздік қоғам үшін неғұрлым дарынды және перспективалы адамдарға артықшылықтардың қайтарылуынан көрінеді. Әлемдегі әлеуметтік теңсіздіктің ең индикативтік өлшемі - халықтың әртүрлі табысы.
Қазіргі қоғамның әлеуметтік теңсіздікке бөлінуі дәл жоғарыдағы көрсеткіштермен жұмыс жасайды. Және келесі топтарға бөлінеді:
Жоғарғы тап;
Орта тап;
Төменгі тап;
Қазір де нарықтық экономика заманында қоғамдағы мұндай бөлініс қалыпты жағдай. Кім нарықпен жұмыс жасай алады, кім еңбектенеді және кім үнемі ізденіс үстінде болады сәйкесінше сол адамның табысы жоғары, ол адам жоғарғы тап өкілдігіне кіреді. Ал, артта қалған адамдарға байланысты әр мемлекетте әртүрлі шаралар қолданады. Дамыған АҚШ секілді мемлекеттерде ол адамдарға белгілі бір мөлшерде көмек беріледі және одан басқа оларды алға тартушылық, итермелеушілік сияқты жұмыстар жасалмайды. Барлығы адамның өзінің еркіне байланысты, алға жылжып жоғарғы тап өкіліне қосылу немесе бір орында қалу. Дамушы елдерде артта қалған тап өкіілдерін барынша өсіруге, оларды жоғарылатуға тырысады.
Қазіргі таңдағы әлеуметтік жіктелудің тағы да бір үлгісін американдық әлеуметтанушы Б. Барбер көрсетт. Ол өзінің бұл теориясын әлеуметтік теңсіздіктің заманауи үлгісі деп атады және алты өлшемге негіздеді:
Престиж мамандығы.
Биліктің болуы.
Табыс және табыс.
Діни көзқарас.
Білімнің, білімнің болуы.
Бұл этникалық топқа, ұлтқа жатады.
Келесі тоқталатын мәселеміз әлеуметтік теңсіздікті жою мүмкін бе?
Барлығымыз білетіндей әлеуметтік теңсіздік тарихтың көне кезеңдерінен бері сақталып және жалғасып келе жатқан құбылыс. Ендеше, кез-келген құбылысты түп тамырымен жоюға болмайды. Ол адамдардың еңбекке деген құлшынысының әртүрлігіне, өмірге деген көзқарастары мен мүмкіндіктерінің сан алуандығымен байланысты. Оның да қоғамға алып келетін өзіндік пайдасы бар. Тек оны бақылап, барынша қалыпта ұстап отырған жөн. Әлеуметтік теңсіздікті жою мүмкін болмағанмен, оны төмендету жолдары бар. Солардың бірнешеуін жаза кетер болсақ
әлеуметтік қызметтерді дамыту;
тегін жоғары сапалы медицина мен білімнің болуы;
кедейлер мен мүгедектерге көмек көрсету;
нормативтік актілерді, заңдарды, ақшалай өтемақыны, қоғамның қорғалмаған топтарын (ардагерлер, мүгедектер, жалғызбасты аналарды) қорғау;
мүгедектер үшін жұмыс орындарын қамтамасыз ету;
ерлерге де, әйелдерге де жалдау кезінде тең мүмкіндіктер беру.
Қорытындылай келе, әлеуметтік теңсіздік қоғамның бір бөлшегі іспеттес. Оны үнемі бақылауда ұстау керек. Ол өзінің белгілі бір мөлшерінде тұрғанда қоғамда білімге, еңбекке деген бәсекелстік тудырады. Ал, бәсекелестік болған жерде даму орын алады. Демек, әлеуметтік теңсіздікке тек негативті көзқараспен қараудың қажеті жоқ. Оны жақсы жағынан пайдалану өзімізге байланысты.
Пайдаланылған әдебиеттер:
Социология Е.М.Токараева Москва 2005ж.
Әлеуметтану негіздері
Uniface.kz
Melimde.com
Достарыңызбен бөлісу: |